Martelaren van onze tijd herdacht
Christenvervolging wordt steeds heviger
Op vrijdagavond 7 april vond in de Sint Nicolaasbasiliek in Amsterdam de avond van de martelaren plaats. Deze avond waarop de vele martelaren worden herdacht die in de laatste tijd om hun christen-zijn vermoord zijn zonder dat ze geweld hebben gebruikt, is intussen een mooie traditie. Kerk in Nood organiseerde de avond opnieuw met deelname van vele gelovigen en zeven bisschoppen.
Stockholm
De avond begon om 18.30 uur met de heilige Mis, met als hoofdcelebrant mgr. Jozef Punt. Ik heb de preek gehouden, die U hieronder weergegeven vindt. Tijdens de Mis werd onder meer gebeden voor de slachtoffers van de terroristische aanslag in Stockholm op deze zelfde dag en voor alle slachtoffers van aanslagen...
Getuigenissen
Na de Mis werd de kruisweg gebeden, afgewisseld met getuigenissen over vier terroristische aanslagen tegen christenen gericht: zuster Clara Agano, een hoofd van een school, die werd vermoord, de priester Jacques Hamel uit de omgeving van Rouen, die aan het eind van de Mis werd afgeslacht door twee terroristen, Sabah Wadie uit Egypte, een Koptische christen die samen met vele anderen door een bomaasnslag op een kerk in Caïro werden gedood en tenslotte de zusters van Moeder Teresa (Missionarissen van de Naastenliefde) uit Jemen, die voor een soort bejaardenhuis zorgden en met een inval van Isis te maken kregen. Vier van de vijf zusters werden vermoord, samen met een aantal leken-medewerkers; de priester werd ontvoerd en is nog steeds in gevangenschap. Zomaar vier voorbeelden uit een mer à boire...
Een lichtje...
Na ieder getuigenis konden de vele aanwezige gelovigen een lichtje opsteken om de martelaren te gedenken. Kardinaal Adrianus Simonis was aanwezig, evenals de Apostolisch Nuntius mgr. Aldo Cavalli, de voorzitter van de bisschoppenconferentie, mgr. Johannes van den Hende, mgr. Rob Mutsaerts en mgr. Herman Woorts.
Homilie
Een keuze
We zijn bijna allemaal diepgaand beïnvloed
door onze achtergrond,
gezin op de eerste plaats, school, vrienden.
Allerlei waarden rond omgang met mensen,
sociale vaardigheden, inzet voor anderen,
ons geloof en ons doopsel
hebben we daar meestal meegekregen
en dat is natuurlijk heel belangrijk.
Toch komt er dan een tijd in ons leven
waarin we daar zelf voor gaan kiezen of niet,
het moet een persoonlijke keuze worden.
Daar is een geestelijke vrijheids-ruimte voor nodig.
De één is meer zoekend dan een ander,
maar we kunnen niet zonder die persoonlijke toe-eigening
omdat het gaat over waarden die beleefd worden
vanuit een innerlijke overtuiging.
Godsdienstig zijn bijvoorbeeld is nu eenmaal niet
dat je zondags naar de kerk gaat,
maar dat je op zoek bent
of tot geloof gekomen bent
en dus naar de kerk gaat om je geloof te beleven.
Relativisme?
In feite is dit onze persoonlijke ervaring
met het belang van godsdienstvrijheid.
Godsdienstvrijheid is geen relativisme:
dat we alles wel goed vinden,
dat het niet uitmaakt,
maar is respect
voor de persoonlijke zoektocht van eenieder,
omdat ieder
- geholpen door wat hij of zij heeft meegekregen -
tot keuzes moet komen.
De katholieke kerk leert daarom
dat niemand onder dwang
geldig kan worden gedoopt.
Geen leven meer...
Toch is vrijheid van godsdienst in onze wereld
verre van vanzelfsprekend,
zelfs in onze eigen samenleving niet:
Een moslim die katholiek werd in Amsterdam
moest onderduiken;
bedreigingen, vernielingen,
het was voor hem geen leven meer;
en hoevelen durven in hun werk- of schoolomgeving
er niet voor uit te komen dat zij katholiek zijn?
Vrijheid van godsdienst is in onze wereld
niet vanzelfsprekend
zoals het dat ook niet was voor de mensen
in het evangelie
dat we vandaag hebben gehoord:
“Niet om een goed werk stenigen we U,
maar om een Godslastering”.
Trieste cijfers
Het is triest dat deze woorden van het evangelie,
die bijna tweeduizend jaar geleden zijn geschreven,
vandaag nog even actueel zijn als toen.
Christenen zijn de meeste vervolgde groep
ter wereld,
het aantal vervolgde christenen stijgt,
en na al die eeuwen
is de beschuldiging nog steeds vaak dezelfde:
strenge anti-blasfemie-wetten,
wetten tegen Godslastering
worden misbruikt
om christenen te vervolgen.
Niet gerespecteerd
Pakistan bijvoorbeeld staat daarom bekend;
je kunt levenslang krijgen
voor het ontheiligen van de Koran
of het beledigen van Mohammed.
Vooral christenen worden daarvan beschuldigd.
In veel landen worden fundamentele mensenrechten
niet gerespecteerd,
communistische landen, met name Noord Korea,
proberen godsdienst uit te bannen
en de overtuigingen van mensen te controleren;
vaak worden christenen vervolgd
omdat zij een minderheidsgroepering zijn
en er zijn zoveel terroristische groepen
die het op christenen hebben gemunt.
Hoeveel christenen zullen er in Syrië en Irak
na de oorlog nog over zijn?
Wat is daar veel kapot gemaakt!
Helaas heeft op tal van plaatsen
een radicalisering van de Islam plaats gevonden.
Nee, godsdienstvrijheid is in onze wereld
verre van vanzelfsprekend
“Niet om een goed werk stenigen we U
maar om een Godslastering”
Al die duizenden...
Iedere maand worden gemiddeld 322 christenen
gedood om hun geloof,
hebben onderzoekers berekend.
Deze christenen treden in het voetspoor
van Jezus Christus zelf
om wie we een net van tegenstand, vervolging en veroordeling
samengetrokken zien worden in het evangelie vandaag.
Volgende week zullen we Zijn lijden en dood gedenken
en vieren dat dit alles verlossend is, een Paasgeheim.
Dat is ons geloof, dat is onze hoop,
dat is ons vertrouwen
ook voor allen die we vanavond gedenken
en die achter Jezus aan
hun kruis gedragen hebben:
al die duizenden christenen
die gemarteld zijn, vervolgd, gedood,
die niet de vrijheid kennen
die een fundamenteel mensenrecht is.
Ons antwoord
Als we haat met haat beantwoorden,
vergroten we de haat;
ons laatste woord kan geen ander zijn
dan dat van Jezus:
“Vader, vergeef het hun,
zij weten niet wat ze doen”.
Het goede doen
“Niet om een goed werk stenigen wij U
maar om een Godslastering”.
Maar aan die goede werken
wordt juist zichtbaar
dat een mens God zoekt.
Een goed mens is een mens
die het goede zoekt te doen.
De echte Godslastering is van wie
een mooie godsdienstige buitenkant laat zien,
zonder dat de binnenkant daaraan beantwoordt.
In vrijheid God zoeken
Laten we vanavond bidden om godsdienstvrijheid,
overal ter wereld,
en om een klimaat waarin waarden worden doorgegeven
die mensen helpen en stimuleren
om in vrijheid God te zoeken
en een goed mens te zijn.
