Eeuwige professie van “blauwe zuster” Maria Iuxta Crucem
in het Heiligdom van Heiloo
Zondagmiddag 18 oktober heeft zuster Maria Iuxta Crucem Belgers in de grote kapel van het Mariaheiligdom van Heiloo haar eeuwige geloften afgelegd ten overstaan van de algemeen overste, moeder Maria de Anima Christi. Vele gelovigen, waaronder een vijftiental priesters en drie diakens en natuurlijk veel zusters waren gekomen om deze bijzondere gebeurtenis mee te maken.
Een professie van een zuster, afkomstig uit ons eigen Nederland is iets wat vele aanwezige gelovigen nog niet eerder hadden meegemaakt. De professieformule en het gebed van de bisschop over haar, het overreiken van de kroon en de ring zijn dan ook elementen van de liturgie die veel indruk maken.
Na afloop van de viering in de grote kapel was er een receptie in het Diocesaan Centrum, het Julianaklooster. Een heel aantal vrijwilligers, waaronder jongeren die meedoen aan de drukbezochte gezinsdagen in het Heiligdom, was de dag ervoor druk bezig geweest om honderden broodjes te beleggen en allerlei heerlijke hapjes voor te bereiden.
Van harte feliciteren we zuster Iuxta, moeder Anima en de gemeenschap van de zusters met deze mooie dag!
Bij de professieviering heb ik de volgende homilie gehouden:
Homilie
Eerwaarde zuster Maria Iuxta Crucem,
Moeder Maria de Anima Christi,
Beste zusters,
beste ouders, familie en vrienden van zuster Iuxta,
broeders en zusters,
Wondere wegen...
Dit is een dag van grote vreugde,
en een dag van dankbaarheid:
“Dank de Heer, want Hij is goed,
Zijn liefde kent geen grenzen” (Ps. 118, 1).
Dat U, zuster Iuxta, zich voor uw hele leven
aan God toewijdt,
Hem alleen wilt dienen,
voor Hem alleen wilt leven
en in de mensen Zijn gelaat wilt herkennen,
vanuit het charisma van het Instituut
Dienaressen van de Heer
en van de Maagd van Matará,
dat is voor ons een reden
tot vreugde en dankbaarheid jegens God
omdat wij hierin Zijn hand
en Zijn genade herkennen:
Hij heeft U geroepen langs wondere wegen,
Hij heeft U begeleid
tot op deze dag.
menselijke trekjes
In het evangelie dat we hebben gehoord,
zien we bij de leerlingen van Jezus
die alles hebben achter gelaten
en Jezus zijn gevolgd,
hun menselijke kant boven komen:
twee leerlingen zoeken een hoge, belangrijke positie,
links en recht van Jezus in Zijn glorie
en de anderen worden woest
omdat ze dit hebben gevraagd.
Dan verwijst Jezus naar zichzelf:
de mensenzoon is gekomen om te dienen en zich te geven,
zo moeten ook de leerlingen
slaaf en dienaar zijn van allen.
Die leerlingen moeten dus
het leven van Jezus zelf ook leven.
De menswording voortzetten....
Zo is het ook met U, zuster Iuxta,
Het is Uw roeping om in Uw leven
de Menswording van het Woord,
Jezus Christus onze Heer,
voort te zetten.
Dat wil in feite zeggen
dat u zich vandaag totaal geeft
zoals Jezus Christus zich gegeven heeft,
die de rijkdom van de hemel heeft verlaten
om mens te worden,
arm, kuis en gehoorzaam aan de Vader,
in de zekerheid dat het moment
dat Hij alleen en verworpen hing te sterven aan een kruis,
nog veel vruchtbaarder was
dan al Zijn activiteiten
en de tijd toen de mensen in grote menigten
achter Hem aan gingen,
Hem bejubelden en bewonderden.
U kiest ervoor te leven
zoals Jezus dat zelf heeft gedaan:
zonder vaste zekerheden
qua woonplaats en werk,
zonder macht en aanzien,
beschikbaar, vrij, gehoorzaam,
met als enig doel
voor altijd
dienstbaar te zijn aan God en de mensen
binnen het Instituut van het mens geworden Woord.
Mensen zijn bang om alleen te blijven,
bang dat ze niet voldoende geld zullen hebben
om zichzelf te kunnen redden,
bang dat ze niet meer op eigen benen kunnen staan,
afhankelijk worden.
Geen pensioenvoorziening...
In de professie geeft U definitief
alle zekerheden op
waar mensen in het algemeen op bouwen:
een positie en macht
de zekerheid van een relatie,
van een gezin en kinderen,
een zelfbeschikkingsrecht,
waardoor U naar eigen wil kunt beslissen wat U doet;
en er is ook geen appeltje voor de dorst,
geen pensioenvoorziening, geen salaris.
Zo zijn er meer...
Volstrekt onverantwoord,
zullen sommige mensen zeggen
(de meeste mensen in onze samenleving zullen dat zeggen),
maar ze vergeten daarbij
dat de meeste mensen in de wereld
geen pensioenvoorziening hebben,
dat bijna een miljard mensen
honger lijdt
en dat eenzaamheid het grootste probleem
van onze samenleving is.
Schijn-zekerheden
Al die zekerheden
waar mensen zich aan vastklampen
zijn eigenlijk uiteindelijk ingegeven
door de angst dat we tekort zullen komen.
Maar in feite geven al die menselijke zekerheden
geen echte zekerheid,
het zijn schijn-zekerheden,
want die man of vrouw
kan wegvallen
juist op het moment dat je hem of haar zo nodig had;
de beurs kan in elkaar storten,
de pensioenen kunnen verdampen,
we kunnen ontslagen worden
of de poten onder onze stoel worden weg gezaagd,
of er breekt een oorlog uit
Het zijn zekerheden tot de deur
en niet eens tot de poort van de hemel.
Onder de vele vluchtelingen nu
zijn mensen die artsen waren of ICT-er
en ineens is alles weg:
hun geld, hun baan, hun huis,
hun vredig bestaan.
Welke zekerheid ?
Jezus’ enige zekerheid was
de wil en de liefde van Zijn Vader:
Vader, in uw handen beveel ik mijn geest,
niet mijn wil, maar Uw wil geschiede.
De stap die U vanmiddag zet, zuster Iuxta,
en die Uw engagement definitief maakt,
is ingegeven niet door angst
- niemand zal denken
dat U zich niet had kunnen redden in het gewone leven
en daarom maar een klooster ingevlucht bent -,
nee, deze stap is ingegeven door vertrouwen
en door het geloof dat onze enige zekerheid
in God te vinden is.
Van uit menselijk perspectief
is dit dus een heel onverstandige plechtigheid.
Vanuit het perspectief van het geloof
is dit een stap die logisch is en consequent,
het gevolg van roeping, vertrouwen en overgave
en natuurlijk bovenal de werking van Gods genade.
Iuxta crucem
Zuster Maria Iuxta Crucem,
zo luidt Uw volledig kloosternaam:
zuster Maria naast het kruis, betekent dat.
Die naam heeft betrekking op het moment
dat Jezus
Maria aan ons als moeder gaf:
“Ziedaar Uw moeder”.
U legt vandaag een vierde gelofte af
waardoor U zich aan haar toewijdt
en haar als Moeder aanvaardt.
Graag wensen we U toe en bidden we
hier in dit heiligdom van Onze Lieve Vrouw ter Nood
dat U steeds haar bescherming
en moederlijke liefde mag ervaren.
Maar de naam die U draagt
gaat ook over uzelf:
U bent de zuster die ernaast bent gaan staan,
naast het kruis van Jezus.
Geen lijden!
Ook dat gaat dwars
tegen alle menselijke verlangens en zekerheden in,
tegen wat mensen voor redelijk houden.
Mensen willen lijden vermijden,
praten er liever niet over,
dat lijden mag er eigenlijk niet zijn,
maar het is er, overal in deze wereld
en omdat we het niet willen aanvaarden,
verwijten we God
dat Hij dit lijden laat gebeuren.
Het is waar dat het lijden
voor ons mensen een mysterie is,
iets dat we niet kunnen begrijpen.
We zien alleen dat de Heer zelf
heeft willen lijden
en ons langs die weg heeft verlost.
En dan is er die mysterieuze zin van Sint Paulus
die zegt dat wij door ons lijden
mogen aanvullen wat aan het lijden van Christus ontbreekt.
Medeverlossers
U bent als religieuze
naast het kruis gaan staan
en door de keuze van Uw naam
hebt U zich willen openen
voor dit geheim
dat wij mede-verlossers met Christus mogen zijn,
waarin Maria ons is voorgegaan.
Ga verder met het vertrouwen
dat Hij u leidt, dat Hij u sterkt,
dat U alles vermag
in Hem die U Zijn genade schenkt.
Wees niet kleinmoedig of terneergeslagen.
Nader vrijmoedig met Maria
De brief aan de Hebreeën,
de tweede lezing van vandaag,
nodigt ons ertoe uit:
Waag een sprong van vertrouwen!
Wij hebben een hogepriester - Jezus -
die ons begrijpt en verstaat,
die weet wat het is,
die er zelf doorheen is gegaan
en die doorging, standvastig bleef.
“Laten we daarom vrijmoedig naderen
tot de troon van Gods genade,
om barmhartigheid te verkrijgen en tijdige hulp”.
En als je nadert tot God,
ga dan niet alleen,
maar neem Maria met je mee,
zij is ons als Moeder gegeven
op het kruis
waar zij naast stond
en waar ook U naast mag staan
om alle hulp en genade te verkrijgen
zodat Uw leven vruchtbaar wordt.
Amen.
Groepsfoto/filmpje op:
