Arsacal
button
button
button
button


Volle aflaat van het Jubileum van de Barmhartigheid

Wat, waar en hoe?

Nieuws - gepubliceerd: woensdag, 10 februari 2016 - 517 woorden
paus Franciscus: aandacht voor de kleinen
paus Franciscus: aandacht voor de kleinen
de heilige deur
de heilige deur

Aan de bele­ving van het heilig jaar van de barm­har­tig­heid heeft paus Fran­cis­cus ook een volle aflaat verbon­den. Wat is dat en hoe kun je die ver­krij­gen?

Verge­ving en gene­zing

Bij beke­ring gaat het niet alleen om de absolutie van onze zon­den in de biecht. Na­tuur­lijk wor­den de zon­den door de biecht ver­ge­ven, maar voor een echte beke­ring is ook een omvor­ming van ons ‘zijn’ nood­za­ke­lijk, we moeten andere mensen wor­den. Stel dat Hitler of Stalin zich kort voor zijn dood zou hebben bekeerd, dan is zijn hart daar­mee nog niet genezen; hij heeft een be­lang­rijke en nood­za­ke­lijke stap gezet, maar de ver­an­de­ring en gene­zing van zijn hart vraagt toch nog een weg. Of denk aan de echtpaar waar­van er één ontrouw is geweest; als de ander dit vergeeft, is er een mooie en goede stap gezet, maar toch is er nog een weg nodig om de ver­hou­ding te her­stel­len. Daar is vaak hulp en be­ge­lei­ding van anderen bij nodig.

Loute­ring, gesteund door heel de Kerk

Zo is het ook met onze zonde: God vergeeft die in het sacra­ment van de biecht, maar toch moeten we nog een weg gaan om de gevolgen van de zonde - de zondestraffen - uit te wissen. Zondestraffen zijn dus geen straf van God, maar de con­se­quentie van onze ver­keerde keuzes. Die zuive­ring noemen we wel ‘vagevuur’ (purgatorium, loute­ring) als die na het leven op aarde plaats vindt. Onder die gevolgen is gehecht­heid aan het kwaad of te zeer vast zitten aan mate­rië­le dingen te rekenen. We kunnen in de hemel eigen­lijk dit soort gehecht­he­den niet mee­ne­men; daar moeten we los van komen. We wor­den uit­ge­no­digd om bij die weg bij­zon­der te ver­trouwen of de voor­spraak en de ver­diensten van heel de Kerk, waaraan we deel krijgen door de (volle of gedeelte­lijke) aflaat waardoor we ons bewust invoegen in het lichaam van Christus dat de Kerk is en waarin het ene lid voor het andere lijdt.

De voor­waar­den

Om een volle aflaat te ver­krij­gen is het nodig te biechten en de heilige communie te ont­van­gen (de paus heeft het in zijn brief over de jubileum-aflaat zelfs over het vieren van de Eucha­ris­tie met het over­we­gen van de barm­har­tig­heid). Tevens moet de ge­loofs­be­lij­de­nis wor­den gebe­den in een goedge­keurde vorm (twaalf artikelen of credo van Nicea-Con­stan­ti­no­pel) en een gebed wor­den gedaan voor de intenties van de paus (de intenties die de paus voor het wel­zijn van de Kerk en de hele wereld in zijn hart draagt). Daar­naast wordt iets bij­zon­ders gedaan in het kader van het heilig jaar van de barm­har­tig­heid, met name een kleine bede­vaart naar een heilige Deur in Rome of in de bis­dom­men of een werk van barm­har­tig­heid. Zieken en ge­van­ge­nen kunnen zich daar gees­te­lijk bij aan­slui­ten. De aflaat kan ook voor de over­le­de­nen wor­den 'ver­diend'.

Meer info

Volle­diger is dit te lezen in de brief van paus Fran­cis­cus van 1 sep­tem­ber 2015, die onder meer op de web­si­te van het iubilaeum misericordiae in ver­schil­lende talen te vin­den is.

De Cate­chis­mus van de Katho­lie­ke kerk heeft het over de aflaten in nn. 1471 en volgende.

Terug