Warm afscheid van Bisschop Wiertz in Roermond

Op zater­dag 9 de­cem­ber waren mgr. Punt, vica­ris Bruggink en ik aanwe­zig bij het afscheid van bis­schop Frans Wiertz van Roermond. Een ontroerende en mooie plech­tig­heid waarbij veel harte­lijke woor­den wer­den ge­spro­ken.

De ka­the­draal was gevuld: pries­ters, diakens, de se­mi­na­risten, leden van kerk­besturen, veel burge­mees­ters uit het Limburgse, staat­secre­taris Raymond Knops van binnenlandse zaken en kamerlid Martijn van Helvert (beide CDA), de com­mis­sa­ris van de koning, gouverneur Theo Bovens en oud-gouverneur Van Voorst tot Voorst, der­tien bis­schop­pen van de Neder­landse bis­dom­men en de aangrenzende bis­dom­men Münster, Aken, Luik en Hasselt waren aanwe­zig (Mgr. De Korte en mgr. Liesen waren verhin­derd) en een ver­te­gen­woor­diger van de bis­schop van Lu­xem­burg om mgr. Wiertz uitgeleide te doen. Kar­di­naal Willem Eijk was hoofd­cele­brant omdat mgr. Wiertz door zijn zeer slechte ogen dat niet goed kon doen. De kar­di­naal sprak de schei­dende bis­schop met harte­lijke woor­den toe en gaf er blijk van het inter­view­boek met bis­schop Frans Wiertz goed gelezen te hebben.

Aan het einde van de vie­ring sprak ook gouverneur Theo Bovens die de bis­schop al heel lang kent, harte­lijke en per­soon­lijke woor­den als gouverneur en als gelo­vi­ge van het bisdom. In die eerste kwali­teit mocht hij bis­schop Wiertz de erepen­ning van de provincie Limburg uitreiken. De gouverneur legde er de nadruk op dat de bis­schop had weten te verbin­den, een grote belang­stel­ling had getoond voor alle sectoren van de samen­le­ving en in het bij­zon­der voor verslaaf­den, dak­lo­zen en mensen in nood.

Tenslotte sprak ook de schei­dende bis­schop een ontroerend dank­woord. Zijn woor­den waren niet zozeer op hem­zelf gericht als wel als aanspo­ring aan de aanwe­zige gelo­vi­gen bedoeld: de veilige katho­lie­ke koepel waar­on­der allen in Limburg leef­den, is niet meer; we kunnen niet meer zomaar mee­lo­pen met het grote eskadron, nu komt het aan op het per­soon­lijk geloof, de per­soon­lijke band met Jezus Christus en God de Vader en daar­van te getuigen, blijk te geven van de schoon­heid van het geloof en van wat dat geloof ons geeft aan geduld, uit­zicht op een toe­komst, volhar­ding, liefde voor de naaste en zo veel meer...