Leden kathedrale koor feestelijk geïnstalleerd
Groep acht voltooit de opleiding met de gouden speld
Tijdens de feestelijke eucharistieviering van 30 juni in de kathedrale basiliek van sint Bavo in Haarlem zijn de zeventien nieuwe koorleden van de koorschool geïnstalleerd. Tegelijk voltooide een even groot aantal uit groep acht de kooropleiding met het ontvangen van de gouden speld.
Aan het begin van de Eucharistieviering vond de installatie plaats met een gebed en zegen en het opleggen van de superpli - het witte koorhemd - en kregen de jongens en meisjes van groep acht hun gouden speld.
Aan het eind van de Mis zong groep acht een motet als een soort voltooiing en afscheid van de koorschool, al hopen we dat ze met het kathedrale koor verbonden zullen blijven.
Bij elkaar stonden er 106 koorleden op de treden achter het altaar om met hun fraaie zang de lof Gods te zinen.
Een medewerker van de koorschool ontving in de viering het heilig vormsel en de eerste heilige communie.
Homilie
Tolle lege
Beste koorleden, broeders en zusters,
Zingen in zo’n prachtig koor
als jullie doen, beste koorleden,
is niet zomaar iets,
het is iets heel bijzonders.
De heilige Augustinus,
een kerkleraar die lang geleden leefde,
heeft het al gezegd:
“Zingen is dubbel bidden”.
Hij kon het weten,
want hij had zich bekeerd
en was in God gaan geloven
door een liedje:
“Tolle, lege”
had hij door het open raam
een kinderstem horen zingen.
Dat is Latijn en het betekent:
“Pak op en lees!”
Wat moest hij pakken?
Er lag een bijbeltje voor zijn neus.
Hij klapte het open en hij las:
“Laten we ons goed gedragen (...)
Bekleed je met de Heer Jezus Christus.
Blijf niet langer
bij je zondige verlangens” (Rom. 13, 13-14; Confessiones VIII.XII).
Dat raakte hem,
want hij was niet altijd
zo netjes geweest.
Zingen tegen de Arianen
Augustinus werd een tijdje
nadat dit gebeurd was
gedoopt door bisschop Ambrosius
in de Dom van Milaan.
Ook Ambrosius wist
hoe belangrijk de muziek is.
Hij schreef zelf hymnen en liederen
en ik denk dat jullie
- beste koorleden -
vast weleens een lied of hymne
van Ambrosius zullen zingen.
Op een dag kreeg Ambrosius er lucht van
dat de Arianen - dat was een soort protestgroep
tegen het katholieke geloof -
katholieke kerken wilden gaan bezetten
om die te veroveren.
Ambrosius vroeg alle katholieken
naar de kerk te gaan en daar te blijven,
zodat dit niet zou gaan gebeuren.
En om de spirit erin te houden,
ging hij met hen alle hymnen en liederen instuderen
die hijzelf geschreven had!
En dat is prima gelukt!
Zo werd die kerk gered door het zingen.
Carrel en Claudel
Ik heb weleens ooit eerder
het verhaal verteld van Alexis Carrel
en van Paul Claudel.
Beide waren Fransen,
ze zijn allebei heel beroemd geworden
en genomineerd voor de Nobelprijs,
Carrel als arts en wetenschapper,
Claudel als beroemde schrijver;
ze hadden allebei hun geloof verloren
en alle twee zijn ze
op een bepaald moment van hun leven
een kerk binnen gelopen:
Carrel in Lourdes,
Claudel in de Nôtre Dame in Parijs,
die kerk die pas geleden
in vlammen is opgegaan.
En daar begon een koor te zingen,
beide keren was het
een uitvoering van het Magnificat, de lofzang van Maria.
Ze werden diep geraakt,
er ging een knop om in hun leven,
de Geest van God had hun ziel verlicht.
Muziek als weg naar je ziel
Natuurlijk was er in het leven
van Augustinus, van Carrel en Claudel
al het nodige gebeurd
dat hen op deze weg had geplaatst.
Maar hun innerlijk weerstand brak
door de muziek;
de muziek opende hun hart
en gaf hun een diepe ervaring
van wat mooi is, wat goed is en echt.
De muziek bracht hen bij hun diepste, ware zelf
en dus bij God.
De muziek hielp hen om te luisteren naar hun hart
en te ontdekken wie we zijn:
kind van God,
bemind door God,
met God verbonden.
Sat het mag blijven klinken!
Beste nieuwe koorleden,
beste ouders en familie,
voor jullie begint vandaag
een nieuw avontuur.
Wat zal jullie tijd op de koorschool
allemaal gaan brengen?
ik hoop en ik verwacht
dat jullie een heel mooie koortijd
mogen gaan beleven.
Van harte gefeliciteerd
met jullie installatie!
En beste koorleden van groep acht
die vandaag de gouden speld hebben ontvangen,
ook jullie: van harte gefeliciteerd.
Ik wens je toe dat je de mooie muziek
die jullie hebben geleerd en gezongen
in je hart mag blijven meedragen
en dat misschien af en toe
een zin die je hebt gezongen
mag klinken in je leven
als een antwoord
op de vragen en situaties
die je op je levensweg zult tegen komen.
Jezus en de Geest
Ook jou wil ik feliciteren, beste Michelle,
nu jij vandaag mag vieren
dat je het vormsel en de eerste communie ontvangt.
Ik zal mijn hand op je hoofd leggen
en je voorhoofd zalven
als teken dat God je beschermt
en je liefheeft
en je leidt door Zijn Geest.
En ik bid dat de Geest van God
je veel goede gedachten en plannen
mag ingeven
en dat je een mooi leven mag hebben,
naar het voorbeeld van Jezus,
die je ontvangt in de heilige communie.
Jezus volgen? Of toch maar niet?
Nog een heel klein woordje
over het evangelie van vandaag:
Jezus heeft allerlei mensen geroepen
om Hem te volgen, met Hem mee te gaan.
Maar niet iedereen deed dat
met de beste motieven.
Velen wilden toen al
Jezus wel volgen,
maar dan moest het wel goed uitkomen
en niemand moest hun eer te na komen.
We horen vandaag over leerlingen
die wraak wilden nemen,
toen ze niet aardig werden ontvangen;
anderen hebben altijd excuses en smoesjes:
er is altijd wel iets
waardoor het toch niet past
om nu met Jezus mee te gaan.
Dat is denk ik heel herkenbaar,
want ook wij willen Jezus wel volgen
maar tegelijk hebben wij zelf
allerlei plannen, doelen, ideeën
over wat we wel willen en wat niet.
Groei!
Maar geloven is juist een stukje overgave,
vertrouwen dat er een goede weg
voor ons is uitgestippeld,
nee, niet door ons zelf,
maar door een God en Vader,
die ons niet altijd de gemakkelijkste weg laat gaan,
maar die ons een weg laat gaan
- ook innerlijk, ook geestelijk: een geestelijke weg -
naar een prachtige bestemming.
Dus: blijf lopen, ga vooruit,
met vertrouwen
en groei...!
