Je leven geven...
De mooiste dingen in het leven
zijn die waarvoor je je leven geeft.
Je huwelijk is een verbond voor het leven
en daarom doet het ook zoveel pijn als het misloopt
of als je man of vrouw moet missen.
En wat raakt een moeder meer
dan wanneer het niet goed gaat met de kinderen.
Een moeder maakt zich zorgen over hen,
want zijn heeft hen lief en voor hen
heeft zij haar leven gegeven.
Jaren geleden was er in Italië een vrouw,
Gianna Beretta Molla
die haar vierde kind moest krijgen.
Uiteindelijk bleek het allemaal niet goed te zitten
en zij moest kiezen:
haar eigen leven of dat van haar ongeboren kind.
Zij koos voor het kind.
Dat was haar moederliefde,
zij kon het niet over haar hart verkrijgen
haar kind te doden,
daarvoor gaf zij haar leven.
We hebben allemaal hopenlijk iets of iemand
voor wie we ons leven willen geven.
Die liefde maakt het leven soms moeilijk
- als je liefhebt moet je lijden -,
maar tegelijk maakt dit je leven
ook heel erg mooi en rijk:
zonder liefde voor anderen,
wordt het leven leeg en kil.
Ook voor een priester is dat zo.
Niemand wordt priester omdat hij geen zorgen wil hebben,
geen gezin en geen kinderen,
voor zichzelf wil leven;
Priester word je omdat je de liefde van Christus wil geven
aan mensen,
omdat je een goede herder wilt zijn.
Het mooiste wat een priester mag doen
is het vieren van de Eucharistie,
waarin de Heer zelf tegenwoordig is
en in de consecratie-woorden
komt dat zo mooi tot uiting:
“Dit is mijn lichaam, gegeven voor u...,
dit is mijn Bloed, vergoten voor U...”.
En iedere keer dat de priester die woorden herhaalt,
zal hij bij zichzelf denken:
“Heer, dit is het wat ik kom doen,
ik mag een andere Christus zijn;
ik wil samen met U mijn leven geven
voor de verlossing en het eeuwig geluk van de mensen”.
De goede herder geeft zijn leven voor de schapen.
Daarom is het priesterschap zo’n prachtige roeping.
+ Jan Hendriks
