Feestelijke diakenwijding in een volle kathedraal

Op zater­dag 18 no­vem­ber vond in de Ka­the­drale basiliek van Sint Bavo in Haar­lem de diaken­wij­ding plaats van vier kan­di­da­ten, twee voor het per­ma­nent dia­ko­naat en twee kan­di­da­ten die later ook pries­ter wor­den gewijd. Het evan­ge­lie was uit Johannes 21, 15vv. waar Jezus aan Petrus vraagt: "Hebt gij mij lief?"

(foto­se­rie onderaan dit artikel: Wim Koopman)

Zoveel mensen...

Onder de con­cele­branten was ook een hulp­bis­schop van Santiago de Chile, mgr. Cristián Roncagliolo, die een van de wij­de­lin­gen goed kende en al in Europa was. Er waren veel pries­ters geko­men en een aantal diakens om de nieuw-gewij­den te verwel­ko­men. De ka­the­draal was geheel gevuld met gelo­vi­gen en het is mooi te zien dat zoveel mensen met de wij­de­lin­gen meeleven.

De wij­de­lin­gen

De per­ma­nent diakens zijn Patrick Günther, die in de pa­ro­chie Clara Fran­cis­cus (Am­ster­dam Oost en Zuid-Oost) werk­zaam zal zijn als onbezol­digd diaken en Evert Florijn, die in de regio van Hilversum en de KAN-pa­ro­chies (Kortenhoef, Ankeveen, Nederhorst den Berg) is aan­ge­steld om met name diaken Wim Balk bij te staan, die naast zijn opdracht in deze regio gedele­geerde is gewor­den voor het katho­liek onder­wijs (basis en Pabo).

De transeünt diaken Josué Enmanuel Mejia Sánchez is voor zijn pas­to­rale jaar ter voor­be­rei­ding op de pries­ter­wij­ding in de regio van de Water­kant (onder meer Wognum, Obdam, De Goorn, Hoogwoud enz.), terwijl Juan Ignacio Jiménez Walker in 't Gooi voor het pas­to­rale jaar is aan­ge­steld (Naar­den, Bussum, Blaricum, Huizen, Laren) en een cursus canoniek recht geeft aan het DSint Bonfatius­in­sti­tuut.

Proficiat!

Vna harte fe­li­ci­te­ren we de wij­de­lin­gen met deze dag en wensen aan hen veel zegen voor hun diaconaat!

Homilie

“Hebt gij Mij lief?”

H. Diaken­wij­ding Ka­the­draal - 18 no­vem­ber 2023

Beste Evert en Patrick, beste Juan Ignacio en Josué,

Een vraag van Jezus

“Heb je mij lief?”
De Heer stelt deze vraag, beste wij­de­lin­gen,
vandaag ook aan jullie:
“Heb je mij lief?”
Zelfs: “Heb je mij meer lief
dan deze Mij lief­heb­ben?”
En jullie ant­woord
zal dat van Petrus zijn,
want jullie roe­ping is een roe­ping
tot een bui­ten­ge­wone liefde,
zoals de liefde van Jezus,
opdat de mensen
de liefde van Jezus in je herkennen.
“Ja, Heer, gij weet alles,
gij weet dat ik U bemin”.

Trouw­be­lof­te

Dat “ja” zal een heel aantal keren klinken
in ant­woord op de vragen
die ik jullie straks zal stellen.
Het is het “ja, dat wil ik”
als van een huwe­lijks­be­lof­te,
omdat je trouw belooft
en de kerk tot je bruid neemt.
Maar die trouw­be­lof­te staat
voor de beide per­ma­nent-diaken­kan­di­da­ten
niet in tegen­stel­ling tot de huwe­lijks­be­lof­te
die jullie als man en vrouw
elkaar hebben gegeven,
integen­deel de trouw­be­lof­te van vandaag
moet die eer­dere ver­ster­ken,
Omdat de belofte van heden
een uit­no­di­ging is
de liefde van Jezus in je relatie te leven.
In die zin is het diaconaat iets van jullie samen,
als man en vrouw,
binnen jullie eerste roe­ping als gehuw­den.

Zijn

Het diaconaat is niet een taak die je gaat doen,
het is vooral een nieuwe wijze
waarop je met Christus en de Kerk verbon­den bent,
je bent op een nieuwe manier
een Christus-dra­ger.

Wat ze geven en wat Hij geeft

Voor de beide diakens
die zich voor­be­rei­den op het pries­ter­schap,
is dit de grote dag waarop jullie alles geven:
je leven, het celi­baat,
de Kerk die je als je bruid neemt,
de trouw aan het getij­den­ge­bed
en de ge­hoor­zaam­heid aan de bis­schop.
Jullie geven vandaag heel je leven,
je geeft jezelf weg, zó dat je niet meer
zelf over je leven wilt be­schik­ken;
je geeft jezelf om in de pries­ter­wij­ding
de grootste gaven te krijgen toe­ver­trouwd.
En deze periode tot de pries­ter­wij­ding
is er ook om te beseffen
dat alles wat God je in het pries­ter­schap zal geven
niet is voor de ver­heer­lij­king van jouw persoon,
maar alleen is gegeven als dienst,
om die gaven dienend uit te oefenen.

En dat geldt voor jullie allemaal:
jullie zijn ge­roe­pen
aller­eerst om zelf christen te zijn,
Zijn leven te leven
en Hem als het ware uit te stralen;
en om een dienst te verlenen
aan het christen-zijn van je mede-gelo­vi­gen.

Madeleine DelBrêl

Madeleine DelBrêl die tij­dens haar leven
- zij is gestorven in 1964 -
in de arme arbei­derswijken van Parijs werkte ,
heeft eens ge­schre­ven:
“Als je het woord van God hebt leren kennen,
heb je niet het recht
het niet te ont­van­gen;
en als je het woord van God hebt aan­ge­no­men,
heb je niet het recht
het niet vlees en bloed van je te laten wor­den;
en als het eenmaal vlees en bloed van je gewor­den is,
heb je niet het recht om het voor jezelf te hou­den;
vanaf dat moment behoor je toe
aan wie het woord van God ver­wach­ten”.
Ik hoop en bid dat je vele mensen
op je weg mag tegen­ko­men
die uit jouw mond
een woord van God ver­wach­ten.

Eerst jezelf

En ook heeft die­zelfde Madeleine DelBrêl nog gezegd:
“Doordat je het evan­ge­lie brengt,
word jezelf geëvangeliseerd”.
Deze woor­den, die paus Fran­cis­cus
onlangs nog heeft aan­ge­haald,
gel­den vandaag met een bij­zon­dere kracht
voor jullie, beste wij­de­lin­gen.
Jullie zijn zelf de eersten
tot wie je de woor­den spreekt
die je verkon­digt.
Doe dat ook bewust zo:
zeg wat je te zeggen hebt aan anderen
eerst tegen jezelf.
Als je over zon­den spreekt,
zie dan eerst je eigen zon­den,
als je het over de deug­den hebt,
bevor­der dan eerst die deug­den in jezelf.
Je hoeft niet volmaakt te zijn,
- ook een diaken of pries­ter is niet volmaakt -
als je maar zelf onder het Woord gaat staan,
als je de Weg maar gaat,
opstaat en doorgaat als je valt.
En zie alstublieft
dat wat je lukt
en waar je een grotere volmaakt­heid bereikt,
je door de genade is gegeven.
Dat helpt je om reëel te zijn
en anderen niet te oor­de­len.

Jezus zijn

Door de wij­dingsgenade die jullie vandaag ont­van­gen,
zal Christus die­naar op sacra­men­tele manier
in jullie te­gen­woor­dig zijn;
jullie zullen Christus­dra­gers zijn,
zó dat je Hem te­gen­woor­dig stelt.
Moge dat tege­lijk het vuur zijn dat in jullie leeft,
het verlangen dat jullie hart bezielt:
dat je Jezus wilt zijn voor je mensen.

Zonder compro­mis­sen

Jullie woor­den moeten hel­der zijn
en zon­der compro­mis,
want met bood­schap van het evan­ge­lie
kun je het niet op een akkoordje gooien,
die moet dui­de­lijk en onvervalst klinken.
Tege­lijk is het een bood­schap van barm­har­tig­heid
en van liefde voor een concrete persoon,
zodat de vraag in je zal leven:
hoe kan mijn ver­kon­di­ging
deze mens helpen, op de plaats waar die staat.
Die vraag is te over­we­gen
vanuit een inle­ving in en begrip van
die mens die de bood­schap ont­vangt.
Maar zon­der compro­mis­sen!
We mogen de bood­schap niet ver­wa­teren,
dan vloeit de kracht eruit weg.
Wees dus ook niet bang dat de bood­schap
te ouderwets zal zijn, niet meer van deze tijd,
want Jezus Christus is in elke tijd Dezelfde
en er bestaat ook zoiets
als een inner­lijk aanvoelen bij mensen
van wat goed is en waar.
De rest is genade.

Ook een jon­gere die niet
met geloof en gods­dienst is opgevoed,
kan God ont­dek­ken.

Help eerst jezelf

“Heb je mij lief?”
In het vliegtuig krijg je voor vertrek
eerst een uitleg over het zuurstofmasker:
dat moet je eerst bij jezelf omdoen
voordat je anderen kunt helpen.
Zo is het ook in het gees­te­lijk leven
en in het gees­te­lijk ambt:
Help eerst jezelf:
drink eerst zelf uit de bron,
voed eerst jezelf met die spijs,
dan kun je aan anderen geven...
“Heb je mij lief?”
De Heer nodigt je vandaag uit
om nooit de bron te vergeten
waaruit jezelf moet drinken
om anderen water te kunnen geven,
dan komt alles wat je verkon­digt
uit je hart.
Moge God in Zijn goed­heid
jullie diaconaat zegenen en vrucht­baar maken.