Zou je de moed niet verliezen?
Tweede kerstdag in Heiloo bij O.L. Vrouw ter Nood
Op tweede kerstdag heb ik, zoals gewoonlijk, de heilige mis gevierd in het bedevaartsoord van Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo. We stonden stil bij alles wat ons kan ontmoedigen: zou je de moed niet verliezen? Dat had de eerste christenen ook kunnen gebeuren.
Ontmoediging
Ik denk dat we allemaal weleens gedachten krijgen van ontmoediging: wordt het nog wel wat? Alles zit tegen? Het kan erom gaan dat het onszelf niet zo goed verloopt als we hadden gedacht en gewenst en het kan ook zijn dat we door het gedrag van anderen ontmoedigd worden: met die persoon? Dat wordt nooit iets! Ook de eerste christenen zullen deze gevoelens wel hebben gehad in de moeilijke situatie waarin zij verkeerden.
Stefanus
Stefanus was de eerste onder de diakens die gekozen werden om de apostelen bij te staan in de zorg voor de ondersteuning. Hij was een man "vol heilige Geest en geloof" (Hand. 6, 5) en van niemand is er zo'n lange toespraak in de Handelingen van de Apostelen opgenomen als van Stefanus. We kunnen er wel uit afleiden dat de verwachtingen rond persoon en werk van Stefanus hoog waren.
Goddelijke komedie
Dante, die allerlei pausen in de hel laat eindigen, is in zijn "Goddelijke komedie" wel positief onder de indruk van Stefanus, wiens zachtmoedigheid hij prijst: zelfs stervend wist hij te bidden voor zijn vervolgers en beulen. En juist hij wordt als eerste gedood door steniging!
Hoe verder?
Eén van de meest belovende leerlingen van de Heer wordt dus al meteen gedood. Hoe moet het nu verder? Zal het niets worden met dat jonge christendom? Maar de woorden en het voorbeeld van Stefanus hebben indruk gemaakt op de mensen die er tegenwoordig waren, zij zijn erdoor geïnspireerd om hun christen-zijn te beleven en uit te dragen. En bij deze terechtstelling stond Saulus aan de kant, die zich in het vervolg zal bekeren en de apostel Paulus zal worden. Hij zal de grote apostel van de heidenen worden, dé grote missionaris.
God doet de rest
Het laat ons zien dat we ons niet moeten laten ontmoedigen, dat onze woorden en daden zaadjes zijn die allerlei mooie gevolgen kunnen gaan hebben en dat we dus vooral moeten proberen het goede te denken, te spreken en te doen en de rest aan God moeten overlaten, die de vruchtbaarheid zal geven.
