Maria’s medewerking aan de verlossing

Hoogfeest Maria, Moeder van God, 1 januari

Zalig Nieuw­jaar aan ieder die dit leest! Dat de Heer U mag bewaren en Maria Uw voor­spreek­ster mag zijn. Op de eerste dag van het nieuwe jaar vieren we het hoog­feest van Maria, de Moeder van God. In de Sint Joseph­kerk aan de Jans­straat in Haar­lem, bij past. kan. dr. A. Hendriks mocht ik dit feest vieren, begeleid door de zang van de Gre­go­ri­aanse schola.

Hierbij heb ik de volgende homilie gehou­den:

Homilie

Zalig Nieuw­jaar!
We vieren vandaag
op deze nieuw­jaars­dag
het hoog­feest van Maria de Moeder van God.
Dat doen we omdat dit
de octaaf­dag van het kerst­feest is,
de dag waar­mee we de kerstweek afsluiten.

Na­tuur­lijk is het voor ons
op de aller­eerste plaats
van belang dat Jezus is geboren
- Ik verkon­dig U een vreug­de­volle bood­schap,
zingen de engelen in de kerst­nacht,
heden is U een Redder geboren -;
we hebben dus om Jezus feest gevierd
maar daarna mogen we na­tuur­lijk niet vergeten
dat Hij een moe­der heeft,
uit wie Hij geboren is.
Zonder moe­der geen Zoon!
Ook over haar gaat dit feest:
want door haar is God
wer­ke­lijk mens gewor­den is,
heeft Hij de men­se­lijke natuur aan­ge­no­men.
En Maria was daarbij niet een willoos instru­ment,
geen wil­loze pop of een soort draag­moe­der,
maar de Heer heeft haar gevráágd
en zij heeft toegestemd
om de moe­der van Jezus te wor­den.
God de Vader heeft het men­se­lijk geslacht
niet willen verlossen buiten de mensen om,
maar Hij heeft de uitzon­der­lijke, unieke
mede­wer­king gezocht van een mens, een vrouw.
Paus Fran­cis­cus heeft het al eens zo gezegd
- ongeveer -:
Maria is be­lang­rijker
dan alle pries­ters en bis­schop­pen en de paus bij elkaar.
En zo is het!
Binnen de Kerk staat Maria bovenaan:
zij is de eerste gelo­vi­ge.
Door haar ja-woord werd zij de moe­der van God,
door wat zij deed
kon Jezus ter wereld komen
om Zijn werk te voltooien.
En daarom vieren we vandaag
dit be­lang­rijk­ste Maria-feest.
Alle feesten van Maria hebben hiermee te maken,
staan erop gericht
of komen hieruit voort:
Maria heeft op een unieke wijze,
die aan geen andere mens op aarde is gegeven
of ooit gegeven zal wor­den,
mee­ge­werkt aan onze verlos­sing,
op de eerste plaats
door haar “ja” tot God,
door haar “Mij geschiede naar Uw woord”,
en ver­vol­gens doordat zij dat “ja” tot God
steeds weer heeft herhaald,
ook onder het kruis,
waar zij stil stond te treuren,
al zal het haar allemaal
veel pijn en moeite hebben gekost.

Wie over­komt dit niet?
We moeten allemaal in ons leven
moei­lijke beslis­singen nemen,
ja zeggen tegen zaken
die we mis­schien niet goed overzien;
we wor­den allemaal gecon­fron­teerd
met moei­lijke con­se­quenties van onze keuzes
en met leed en tegen­slag
die ons zomaar over­ko­men.
En zij is een moe­der....

Daarin staat Maria heel dicht bij ons.

Het is dus geen won­der
dat we naar Maria kijken
en op haar voor­spraak bid­den,
en dat er over de hele wereld
ter ere van Maria
zoveel kaarsjes wor­den opgestoken
en er zoveel Maria-bede­vaart­plaatsen zijn.

We moeten Maria daarbij niet te zeer op een voet­stuk plaatsen
zodat zij heel erg ver van ons komt af te staan.
Zij is juist heel dichtbij
al is zij de Moeder van God.
Want Maria is een moe­der voor ons,
zoals Jezus ons dat op het kruis heeft gezegd:
“Zie daar je moe­der, zie­daar je zoon”,
je dochter, je kin­de­ren....
En Maria is een voor­beeld,
maar niet zozeer
omdat zij nu zulke bij­zon­dere dingen heeft gedaan.
Maria in haar lofzang, het Mag­ni­fi­cat,
niet dat zij­zelf zoveel bij­zon­ders heeft gedaan,
maar dat God zulke grote dingen aan haar heeft gedaan.
Wat is Maria’s ver­dienste?
Dat zij heeft laten doen,
dat God bij haar mocht binnen­ko­men,
dat zij Hem Zijn gang liet gaan,
dat zij een­vou­dig en nederig was
en open,
dat zij klein en ont­vanke­lijk was.

Kleine mensen kunnen anderen groot laten zijn,
ben je stoer en groot, je eigen baas,
heb je het zelf voor het zeggen heeft,
dan heb je het moei­lijker dan iemand
die al klein is en zich niet zo enorm voelt.
Want onze groot­heid gaat voorbij;
Laat je je helpen?
Het is al vaak moei­lijk om je
door andere mensen te laten helpen,
laat staan om ruimte te maken
voor God
en als een kind om Zijn hulp te bedelen!
Maar wie te groot is en te weinig soepel
kan niet buigen
en toch moet ieder van ons
toch buigen voor Gods wil.
Er zijn momenten, gebeur­te­nissen
dat we in opstand willen komen,
terwijl we eigen­lijk alleen maar kunnen vragen
om kracht om te kunnen aan­vaar­den, ac­cep­teren
dat dit ons gegeven wordt,
dat dit het is....
Maria kon buigen,
Maria kon aan­vaar­den,
Maria kon in een gees­te­lij­ke eenvoud
de weg gaan
die God haar te gaan gaf.

U heeft het vast al weleens gehoord:
de toegangsdeur
van de basiliek van de geboorte in Beth­le­hem
is laag, zo laag
dat je moet bukken om binnen te komen.

En dat is ook weer onze mooie missie
aan het begin van dit nieuwe jaar:
We hebben in deze kerstweek
vaak gekeken naar de stal van Beth­le­hem
met die beeldjes van Jezus, Maria en Jozef,
de os en de ezel
en de her­ders die het eerst bij de stal arriveer­den.
Het zijn allemaal een­vou­dige mensen,
nederige mensen,
met God verbon­den zijn ze, allemaal.
Mogen we een­vou­dig en nederig genoeg zijn
om in die stal, in de geboorte­kerk
binnen te kunnen gaan.
Vandaag kon­den we in het evan­ge­lie horen
wat voor geest er in deze mensen leefde,
daar in die stal van Beth­le­hem.

Van Maria horen we
dat ze alles wat er gebeurde
in haar hart bewaarde en het overwoog
Over de her­ders hoor­den we
dat ze bekend maken
wat hun over dit Kind was gezegd
en dat ze God loof­den en verheer­lijkten.

Hier hebben we precies
- in a notendop, in a nutshell -
de kern voor iedere gelo­vi­ge
en dus ook mijn wens voor U allen
in dit nieuwe jaar:
Dat U alles mag bewaren in uw hart
en het mag over­we­gen
door niet zomaar over alles heen te gaan,
maar ook eens even stil te staan,
en na te denken, na te gaan
wat het betekent
en welke bood­schap God
in de gebeur­te­nissen van uw leven heeft gelegd.

Doe als de her­ders door met anderen te delen
wat de Heer in uw leven heeft gedaan,
wat U ervaren heeft en mee­ge­kre­gen.
Het vuurtje zal daardoor nog meer gaan bran­den
en door dat stukje vurig­heid aan­ste­ke­lijk zijn.
Dat is mis­schien niet altijd zo een­vou­dig.
Ik heb bij­voor­beeld vaak van mensen te horen gekregen
dat zij een bij­zon­dere erva­ring
had­den mee­ge­maakt,
een knipoogje van God.
Maar bijna altijd krijg ik er dan bij te horen
dat ze er niet over spreken met anderen,
omdat die het toch wel niet zullen begrijpen
en je mis­schien voor gek verslijten of je zullen veroor­de­len.
Toch is een geloofs­er­va­ring geen criminele ac­ti­vi­teit...
We hoeven ons geloof niet achter de voordeur te laten weg­stop­pen!

Maar hoe dan ook:
de her­ders doen toch ook nog iets meer
dan hun erva­ringen met anderen delen:
ze loven en ver­heer­lij­ken God
en dat lijkt me een goede gedachte:
want als we soms veel moeten denken
aan wat mis ging of wat of wie we missen,
vergeet dan ook de gaven niet, de vele gaven
die God je heeft gegeven,
tel de ze­ge­ningen, één voor één.
We hebben deze dag gekregen
en het einde van het vorig jaar gehaald,
al was het mis­schien met vallen en opstaan.

Van harte wens ik U allen:
een zalig Nieuw­jaar!
Dat U onder de bescher­ming van Maria,
de moe­der van God,
goed door het jaar 2014 mag gaan,
dat God U zal zegenen,
de Heer U be­scher­men
en dat U aan het eind van dit jaar
weer mag kunnen zeggen:
met Gods hulp ben ik tot hier geko­men!
AMEN.