Een paar mooie dingen...

Deze week kwamen enkele berichten naar buiten over mis­bruik. Dat maakt treurig en beschaamd, zeker als je je realiseert hoe lang mensen met zo'n ge­schie­de­nis van wat hen is aan­ge­daan hebben rondgelopen en wat het heeft aan­ge­richt. Gelukkig zijn er daar­naast ook goede berichten over de katho­lie­ke kerk te mel­den, dat zou­den we soms bijna vergeten. Een paar mooie dingen uit de afgelopen week.

Maan­dag 6 februari was ik bij de maan­de­lijkse wil­li­brord­dag op het semi­na­rie De Tilten­berg in Vo­ge­len­zang. De jaar­lijkse Thomas­le­zing werd die dag gehou­den door de nieuwe doctor Lambert Hendriks, docent en vicerector in Rolduc, en vijf kan­di­da­ten ont­vingen de aan­stel­ling tot acoliet: een kan­di­daat voor het pries­ter­schap en vier voor het per­ma­nente diaconaat. Zij allen staan al vrij dicht bij de afslui­ting van de studie en Deo volente bij de wij­ding.

Vandaag kreeg ik bovendien het mooie bericht dat een vriend en klas­ge­noot van de middel­ba­re school dit jaar de diaken- en pries­ter­wij­ding hoopt te ont­van­gen. Hij is al vele jaren fran­cis­caan. Het was voor mij een grote vreugde te horen dat hij nu zich ge­roe­pen voelt om een nieuwe stap te zetten in ant­woord op wat de Geest van God in hem heeft los gemaakt.

Een ander bij­zon­der moment was de uit­vaart van pastoor J. Laan, die vele jaren pastoor van Dui­ven­drecht is geweest. Ik heb hem in zijn  laatste jaren als pastoor geassis­teerd en ben later een drietal jaren admini­strator (zeg maar: tij­de­lijk pastoor) van zijn pa­ro­chie geweest. Hij was een man van gebed, een man ook van grote trouw aan de kerk, voor velen een goede leidsman en biecht­va­der. Mgr. Eijk, die afkoms­tig is uit deze pa­ro­chie en veel goeds van pastoor Laan ondervon­den heeft, deed de uit­vaart en gaf een mooi ge­tui­ge­nis van het voor­beeld van deze pries­ter die heel een­vou­dig en arm leefde. Pastoor Laan werd bijna 89 jaar oud.