Arsacal
button
button
button
button


”Vandaag ben ik alleen chagrijnig”?

Overweging Preek - gepubliceerd: vrijdag, 29 mei 2015 - 790 woorden
”Vandaag ben ik alleen chagrijnig”?

Op vrij­dag 29 mei was ik voor de heilige Eucha­ris­tie in het semi­na­rie. Het evan­ge­lie van de dag was Mc. 11,11-25. Die dag waren ook de laatste colleges van dit studie­jaar, volgende week beginnen de se­mi­na­risten met de studie en de tenta­mens. En zater­dag 30 mei wor­den de beide nieuwe pries­ters gewijd.

Homilie

Jezus niet goed wijs?

Jezus lijkt niet goed wijs.
Eerst gaat Hij aan een vijgen­boom naar vruchten zoeken
in een tijd van het jaar
die helemaal geen tijd voor vijgen is
en de boom wordt dus vervloekt
om iets waar die helemaal niets aan kan doen.
Daarna veegt Hij het tempel­plein schoon,
alle handelaren wor­den weg gejaagd
en Hij staat zelfs niet toe dat iemand enig voorwerp
over het tempel­plein draagt.
Het gaat hier over het zo­ge­naamde voorhof van de hei­denen,
niet over de eigen­lijke plaats van het gebed
die voor de Joden bestemd was.
Bovendien waren de dieren die er wer­den verkocht
nodig voor de offers in de tempel,
evenals het geld dat een speciaal tempel­geld was
en waar­mee de tempel­be­las­ting moest wor­den betaald.
Die handel was dus nodig voor de ere­dienst in de tempel
en vond bovendien plaats op een buitenhof.
Het is bijna alsof je met een kraan
de auto’s voor de kerk gaat wegslepen
omdat het parkeren van auto’s niet past voor de kerk.
Het lijkt dan ook vol­ko­men absurd wat Jezus hier doet.
Of is hier iets anders aan de hand?

Op weg naar Zijn lij­den

Op de eerste plaats mogen we ons te binnen brengen
dat de pericope van vandaag
zijn plaats heeft in het Marcus evan­ge­lie
vlak na de intocht in Jeru­za­lem,
korte tijd dus voor Zijn lij­den en sterven
en Hij is zojuist door de menigte verwelkomd
als de ko­men­de in de Naam des Heren.
Het is de Messias, de grootste van alle profeten
die Jeru­za­lem is binnen­ge­gaan,
waar Hij zijn paas­mys­te­rie zal voltrekken,
en Hij trekt daar naar de tempel.

Symboolhan­de­lin­gen

De beide han­de­lin­gen die Jezus verricht,
het vervloeken van de vijgen­boom
en het reinigen van het tempel­plein,
zijn dan ook wel
als profe­tische symboolhan­de­lin­gen te zien,
zoals we die in het Oude Testa­ment
wel vaker tegen­ko­men,
bij­voor­beeld bij Hosea
die een overspelige vrouw moet trouwen
als teken dat het volk ontrouw is gewor­den
aan het verbond met God,
of bij Jeremia die naar een pottenbakker moet gaan
die een mislukte pot kapot slaat
om een nieuwe te maken,
als teken van de verwer­ping van Israël
wanneer het zich niet bekeert.

Vruchten blijven dragen...

De profe­tische han­de­lin­gen van dit evan­ge­lie
liggen enigszins in dezelfde lijn.
Niemand kan zich be­roe­pen op zijn rechten,
het volk van God kan niet zeggen:
ik behoor tot het volk van God
en mij kan niets gebeuren.
Je moet vruchten dragen,
daar komt het op aan.
De Heer zal alleen maar kijken naar je geloof
en naar de vruchten die je draagt.
En als je ontrouw wordt, wie je ook bent,
zul je het leven niet hebben,
zul je verdorren.
In feite kun je zeggen:
hoe meer je bent,
hoe hoger je positie is,
des te meer verant­woor­de­lijk­heid heb je
om vruchten te dragen;
je kunt niet zeggen:
nu even niet,
deze dag ga ik geen vruchten dragen,
vandaag ben ik gewoon alleen chagrijnig,
nee!
Aan onze levens­boom
moeten de vruchten van de Geest blijven groeien
die zijn liefde, vreugde, geduld,
vrien­de­lijk­heid, goed­heid, trouw, zacht­heid,
ingetogen­heid (Gal., 5,22-23).
Zeker het is een groei­pro­ces,
we zijn zwakke mensen,
dat geeft ook niet,
als we het maar serieus proberen!

Zeker als pries­ter!
Mensen zijn vaak extra boos en veront­waar­digd
als een pries­ter iets fout doet,
meer dan wanneer een ander dat doet.
Je staat als pries­ter voor de Kerk,
je bent het visite­kaar­tje!

Voorhof

De tempel van Jeru­za­lem was bij uitstek
het teken en de zicht­ba­re gestalte van het verbond
tussen God en Zijn volk.
Daar waren de tafelen van het verbond bewaard,
daar woonde God temid­den van Zijn volk.
Dat de Heer het tempel­plein van de hei­denen reinigt
en dat door deze han­de­ling tot gebeds­plaats verklaart,
maakt dui­de­lijk
dat voor­taan ook de hei­denen
in het verbond tussen God en mensen
besloten zullen zijn.
Het blijft niet beperkt tot één volk,
maar ieder die gelooft en zijn hart geeft
kan tot dit volk van God behoren.

Emeritus paus Bene­dic­tus XVI
heeft de zo­ge­naamde
Voorhof van de volkeren inge­steld.
Waar­schijn­lijk heb je er wel van gehoord.
Het is een ini­tia­tief
dat we ook graag in ons bisdom willen gaan doen
met mani­fes­ta­ties, uit­voe­ringen, dialoog,
om naar alle mensen een uitgestoken hand te reiken:
we willen open staan voor mensen
die mis­schien gees­te­lijk ver van ons af staan,
we willen met hen in gesprek komen,
uit­no­di­gen.

Het is zeker een oproep aan ons
om onze waar­dig­heid te beseffen
als lid van het nieuwe volk van God,
in contact te tre­den ook met mensen buiten onze kring,
om vruchten voort te brengen,
niet alleen wanneer het ons ‘seizoen’ is,
maar iedere dag.

AMEN

Terug