Als je weleens angstig bent...

Hemelvaartsdag in de kathedraal

Veer­tig dagen na Pasen vieren we Hemel­vaarts­dag, de dag dat Jezus afscheid nam van Zijn leer­lin­gen en voor hun ogen ten hemel opsteeg. Maar voordat Hij ten hemel opgeno­men werd, sprak Jezus over de tekenen die de gelo­vi­gen zullen ver­ge­zel­len. Die gaan over situaties die best wel bedreigend en angstaanjagend zijn. Wat willen die tekens ons zeggen?

Ik vierde de Eucha­ris­tie in de ka­the­draal met zang van de Bavo­can­to­rij onder lei­ding van Laine Tabora die bin­nen­kort aan het Pau­se­lijk Muziek­in­sti­tuut zal pro­mo­veren. Dr. Ton van Eck bespeelde het orgel.

Ben je weleens bang?

HEMELVAARTSDAG Ka­the­draal

Angsten

Bijna ie­der­een is weleens angs­tig.
Wij mensen kunnen bang zijn
voor van alles en nog wat:
die is bang voor hon­den,
een ander voor spinnen of muizen;
een derde is bang voor verlies van de ge­zond­heid,
heeft angst voor de oude dag
en weer een ander heeft angst
voor het verlies van zijn baan
of over hoe het zal gaan
met de toe­komst van deze wereld
door klimaat en oorlogsdrei­ging bij­voor­beeld
of met onze kin­de­ren en jon­ge­ren, enzo­voorts.
Veel van onze angsten zijn ook wel reëel:
een derde van de mensen heeft bij­voor­beeld
moeite rond te komen,
jonge ge­zin­nen kunnen geen huis krijgen,
de zorg komt meer onder druk te staan,
dat maakt mensen bezorgd en angs­tig.

In een hospice

Dezer dagen sprak ik een arts van een hospice
die me ver­telde dat mensen vaak kiezen voor eutha­na­sie
omdat ze bang zijn voor dat laatste stukje,
voor wat er gaat gebeuren
als zij niet zelf meer in controle zijn;
vaak valt de eutha­na­sie gedachte weg
als ze ervaren wat de pal­lia­tieve zorg kan betekenen,
die gericht is op pijn­be­strij­ding
en op het drage­lijk maken van die levensfase,
want ieder mens heeft ook een verlangen om te leven.
En omringd zijn door liefde is méér
dan alles hebben en alles kunnen.

Er zijn dus allerlei dingen waar we
bang voor kunnen zijn en dat niet zon­der reden.
Hoe gaan we daar mee om?
Is de oplos­sing mis­schien
zo min moge­lijk risico’s te nemen,
geen kin­de­ren krijgen, bij­voor­beeld,
je een beetje opsluiten
en vooral je eigen toe­komst proberen veilig te stellen?
Is dat het?
Maar angst is geen goede raadgever
al hebben we geen knop
waar­mee we dit soort gevoelens uit kunnen zetten .

Als de leer­lin­gen erop uit trekken...

In het evan­ge­lie van vandaag
neemt Jezus afscheid van de apos­te­len,
Hij keert terug naar de hemel.
De leer­lin­gen wor­den opge­roe­pen
zich niet op te sluiten
en er op uit te gaan
ook al is de wereld hun vijan­dig gezind.
Er is veel om bang voor te zijn.
Jezus noemt vandaag een aantal moge­lijke angsten
in het evan­ge­lie:
je kunt bang zijn voor de duivel, de kwade macht
je kunt bang zijn dat je anderen niet zult kunnen verstaan
als je door vreemde lan­den trekt,
of dat je op reis verrast wordt door slangen,
of dat het eten dat je voor­ge­zet krijgt
niet goed is of gif­tig,
zeker in die tijd een groot gevaar;
en je kunt bang zijn om door gebrek aan hygiëne bij­voor­beeld,
heel erg ziek te wor­den
terwijl je te voet - zoals dat toen was -
door een vreemd land trekt.

Het ant­woord van Jezus

Jezus schetst de moge­lijke angsten
en geeft hier tege­lijker­tijd een ant­woord:
won­der­te­ke­nen zullen je ver­ge­zel­len,
al het kwade zul je over­win­nen,
nieuwe talen ga je spreken,
die slangen grijp je vast,
je hoeft nergens bang voor te zijn,
je gaat met God.
Het is alsof Hij zijn leer­lin­gen
op dit laatste moment nog wil verzekeren:
ook al word ik ten hemel opgeno­men,
ik ben toch bij je,
waarom zou je bang zijn,
je bent altijd in mijn hart
en onder mijn be­scher­mende hand.

Ik werk met je mee,
ik schenk kracht aan je woor­den,
“power”aan je daden.

De laatste woor­den

Dat zijn de laatste woor­den
die Jezus tot Zijn leer­lin­gen spreekt
voor Hij ten hemel wordt opgeno­men.

“Heeft hij nog wat gezegd?”,
vragen de nabe­staan­den
als iemand pas is overle­den.
De laatste woor­den die iemand spreekt,
een laatste gebaar of gezichtsuitdruk­king
zijn bij­zon­der be­lang­rijk.

Ik ben bij je!

Vandaag horen we dus de afscheidswoor­den
die Jezus tot Zijn apos­te­len spreekt,
een laatste bood­schap,
die altijd in ons hart
mag naklinken:
wees niet bang!
Het zijn woor­den waar­mee Jezus ons uitno­digt
om - als we angs­tig zijn -
in onze gedachten en gebe­den
naar Gods te­gen­woor­dig­heid in ons leven te gaan:
bedenk dat Hij bij je is,
je begeleidt, voor je zorg draagt.

Dit is de verzeke­ring aan de leer­lin­gen:
De Heer werkt met hen, met ons mee,
Hij schenkt kracht aan hun, aan onze woor­den.

Probeer te leven met ver­trouwen,
ook al moet je door moei­lijk­he­den heen.

De bood­schap door­ge­ven

De laatste woor­den die Jezus
tot de leer­lin­gen spreekt,
zijn er bovendien aan gewijd
om dui­de­lijk te maken
hoe be­lang­rijk de evangeli­sa­tie is:
“Wie gelooft en gedoopt is,
zal gered wor­den,
wie niet gelooft,
zal ver­oor­deeld wor­den”.
Het is een oproep en een uit­no­di­ging
aan ons allen:
geef het door,
deel de blijde bood­schap
met je naasten,
opdat ze mogen leven vanuit ver­trouwen.

Alles gaat voorbij,
God alleen blijft,
Uit­ein­de­lijk geldt:
Waar zou je bang voor zijn,
je bent toch Zijn Kind?

Ga...

Hij ging heen,
maar is bij ons;
wij zien Hem niet,
maar we zijn in Zijn hand;
wij zijn omringd door gevaren,
maar Hij heeft ons al gered.

Ga met ver­trouwen,
doe goede en mooie dingen,
beleef en verbreid
de goede bood­schap
van het evan­ge­lie.
Wees niet bang.