Arsacal
button
button
button
button


Jezus en de ‘digitale gelijkheid’

Witte Donderdag

Overweging Preek - gepubliceerd: donderdag, 13 april 2017 - 672 woorden

Op Witte Donder­dag was ik voor de vie­ring van de heilige Eucha­ris­tie, de plech­tige her­den­king van het laatste avondmaal, in de Haar­lemse ka­the­draal. Het mannen­koor van de ka­the­draal zong Neder­landse en Gre­go­ri­aanse gezangen die de vie­ring tot een stemmige plech­tig­heid maakten. Tijdens het Gloria “ver­trok­ken” de klokken, ze zullen tij­dens het Gloria van de Paas­wake pas weer klinken.

Aan het einde van de Mis werd het heilig Sacra­ment in pro­ces­sie over­ge­bracht naar het rustaltaar: Jezus verlaat de zaal van het Laatste Avondmaal en begeeft zich naar de Hof van Olijven om te waken, te bid­den en zich voor te berei­den op Zijn uur: het uur van Zijn lij­den en sterven...

 

Homilie

Vrij uit liefde

“Hij gaf hun een bewijs van Zijn liefde
tot het uiterste toe”

Na­tuur­lijk, op deze avond
gaf Jezus ons de Eucha­ris­tie
en die is de samen­vat­ting
van heel het paas­mys­te­rie,
dat wil zeggen:
In de Eucha­ris­tie komt alles samen
wat we deze dagen vieren:
Zijn verlossend lij­den, Zijn dood en ver­rij­ze­nis.
Als wij die woor­den horen:
“Dit is mijn lichaam, gegeven voor U;
dit is mijn bloed, vergoten voor jullie
en voor al die andere mensen...”,
dan horen we in feite iedere keer
dat Hij dit niet voor zich­zelf doet
en dit ook niet als een vre­se­lijk lot ondergaat
omdat Hij nu eenmaal niet anders kan,
maar dat Hij dit vrij uit liefde doet.

Eucha­ris­tisch leven

De Eucha­ris­tie inspireert heel veel mensen
om op een bepaalde manier te leven.
Kin­de­ren leren het eigen­lijk al
bij hun eerste heilige communie:
een geest van samen delen,
van er zijn voor een ander,
zoals Jezus doet in de Eucha­ris­tie.
Als we te communie gaan
willen we ons daar­mee verbin­den.
We gaan met eerbied,
we ont­van­gen Hemzelf
en we tre­den in ge­meen­schap - in communio -
met Hem, met Zijn manier van leven.

Een slaven­werkje

Diezelfde geest, die wijze van leven
komt ook tot uiting
in de voet­was­sing,
dat andere gebaar van de Heer op deze avond.

Het zit diep in onze genen:
als je be­lang­rijk bent,
kun je mensen voor je laten lopen,
je krijgt zelf de beste plaats,
anderen werken voor jou,
je hoeft zelf geen vervelende klusjes te doen.
Petrus protes­teert vanuit deze gedachte:
Jezus is be­lang­rijk, Hij is de Heer en Meester,
dus moet Hij niet zulke werkjes doen.
Het was het werk wat een slaaf normaal deed,
niet iemand van aanzien.
Maar Jezus geeft op deze avond aan
dat Hij niet wil dat we ons positioneren
als iemand die uit is op aanzien en eerbe­wij­zen:
“Ik heb U een voor­beeld gegeven,
opdat gij zoudt doen,
zoals ik U gedaan heb”.
Hoe ‘be­lang­rijk’ je ook mag zijn,
kies een een­vou­dige, dienende positie,
maak je liever wat klein en kwets­baar,
dan krijgt de liefde een kans.

Digitale gelijk­heid

De in­ter­net-Jezuïet pater Nicolaas Sintobin
schrijft in het laatste nummer
van ons bisdom­blad ‘samen Kerk’
over “digitale gelijk­heid”:
op het in­ter­net is ie­der­een gelijk,
ie­der­een kan delen, publiceren en rea­geren.
Alles en ie­der­een is toe­gan­ke­lijk..
Maar dat is niet alleen
iets van het World Wide Web,
het is eigen­lijk iets van Jezus Christus zelf:
Hij is aan ons gelijk gewor­den.
De “digitale gelijk­heid” wordt alleen maar mooier
door een geest van chris­te­lijke dienst­baar­heid.
De Aller­hoog­ste werd de kleinste,
een kleine, dienende mens.
Petrus mag pro­tes­te­ren als hij ziet
dat Jezus deze plaats inneemt;
wij­zelf zou­den kunnen pro­tes­te­ren,
iedere keer als we Jezus’ dienst­ba­re woor­den
bij de consecratie horen:
“Mijn lichaam, mijn bloed voor jullie”,
maar de enige weg
waarlangs we deel­ge­noot van Hem kunnen wor­den,
is Zijn weg te aan­vaar­den,
als ook onze weg.

Dan is het goed

Hoe be­lang­rijk we ook zijn
- of juist niet -
wat voor positie we ook bekle­den
- of juist niet -
het gaat om een dienst­baar­heid,
een nederig dienst­werk;
als het een dienst is
in het voetspoor van Jezus,
dan is het goed.

Talloze malen hebben we het horen zeggen:
“Lichaam van Christus”.
Je ont­vangt de Heer
die zich klein maakt en zich geeft.
Het is een uit­no­di­ging
om zelf ook die weg te gaan.
AMEN

Terug