Arsacal
button
button
button
button


Het ei en de paashaas: Waar denk je aan bij Pasen?

Rudolf Dasbach onderscheiden met Bavopenning

Overweging Preek - gepubliceerd: zondag, 16 april 2017 - 1064 woorden

Op eerste Paas­dag was ik in de H. Thomas­kerk in Huizen voor de vie­ring van de Eucha­ris­tie en het uitreiken van een onder­schei­ding aan Rudolf Dasbach die na twaalf jaar het kerk­bestuur verlaat en veel ver­diensten voor de pa­ro­chie heeft.

De Paas­mis was een fees­te­lij­ke gezins­mis met een volle kerk en met mede­wer­king van kin­der­koor de Huizermaatjes en Vamos, die mooi gezongen hebben. Het was toepas­se­lijk dat juist na zo'n Eucha­ris­tie­vie­ring er een receptie was als afscheid voor Rudolf Dasbach als kerk­bestuurslid, vice-voor­zit­ter en laatste­lijk se­cre­ta­ris, want hij en zijn vrouw zetten zich in voor de gezinsli­tur­gie en het kin­der­koor. Dasbach was van 2005-2015 vice-voor­zit­ter van het pa­ro­chie­bestuur en de laatste twee jaar se­cre­ta­ris van het bestuur van het samen­wer­kings­ver­band van Huizen, Blaricum en Laren. Hij heeft een goede en be­lang­rijke rol gespeeld in het bevor­de­ren van de samen­wer­king van de pa­ro­chies en de pastores in het Gooi, met aan­dacht voor de com­mu­ni­ca­tie door web­si­te en nieuw pa­ro­chie­blad. Ook het pijn­lijke dossier van de slui­ting van de St. Vitus­kerk in Huizen heeft hij begeleid. Daarvoor was hij ook vele jaren actief in jon­ge­ren­koor, de li­tur­gie­groep en woord­vie­ringen. Het was dan ook niet ver­won­der­lijk dat veel mensen op de receptie bleven na afloop van de Mis waar ik aan Rudolf Dasbach de Bavopen­ning uit mocht reiken als dank voor zijn ver­diensten.

Homilie

Verdrie­tig?

Zijn jullie weleens verdrie­tig?
We zijn allemaal weleens verdrie­tig, denk ik.
Of je oud bent of jong, rijk of arm, klein of groot, we hebben allemaal verdriet.
Ik kan me nu nog her­in­ne­ren dat ik heel verdrie­tig was toen mijn opa dood ging en toch was ik toen nog niet eens vier jaar oud.
Als je heel erg verdrie­tig bent, denk je vaak dat er niets anders is dan je eigen verdriet, alle andere dingen zijn ver weg, ze zeggen je niks. Je zit dan op­ge­slo­ten - om zo te zeggen - in het graf van je verdriet.

Waar denk je aan bij Pasen?

Als we de straat opgaan en aan de mensen vragen: “Waar denken jullie aan bij het woord “Pasen”?”, zullen we weinig ant­woor­den krijgen die ons de bete­ke­nis van het Paas­feest uitleggen. Dat is al vaker onder­zocht.
Waar denken mensen aan?
Aan de Paashaas?
Aan Paaseieren?
Mensen denken niet zo vaak aan Jezus die weer levend is gewor­den, opgestaan uit de dood. Niet als een lijk dat weer gewoon levend wordt, maar het is een ander, nieuw leven dat Jezus heeft gekregen, stralend en heer­lijk, zon­der dood.

Een doods ei

Paaseieren zijn wel heel leuk. Ze wor­den verstopt en dan mag je ze gaan zoeken. Een paasei is een fees­te­lijk ei, mooi gekleurd of versierd, en een teken van nieuw leven. Mis­schien heb je op in­ter­net weleens een filmpje gezien van een kuikentje dat geboren wordt. Ik heb het laatst nog gezien en dat is heel leuk: eerst zien je het ei, het lijkt dood, als een steen; het ei begint dan een beetje te rollen, de schaal gaat kapot en een lief kuikentje kruipt er met veel moeite uit.
Dat is eigen­lijk net als bij Jezus: Hij was dood, ze had­den Zijn dode lichaam in een grot gelegd: een rotsgraf. En er lag een grote steen voor Zijn graf. Het was als een doods ei. Zijn vrien­den waren heel verdrie­tig. Maar dan wordt de steen weg­gerold en Jezus komt levend en stralend naar buiten.
En net als de vrouwen en de leer­lin­gen Jezus gingen zoeken, mogen de kin­de­ren paaseieren zoeken: die eieren die dood lijken, maar waar zo ineens nieuw leven uit kan kruipen!

Tik, tik, tik!

Zo zal het ook wel een beetje gaan in ons eigen leven: soms is ons leven net als zo’n ei: doods en ongezellig, treurig. Heel veel mensen in de wereld hebben een moei­lijk en verdrie­tig leven met oorlog, hon­ger, met ziekte en pijn. Als dat ons gebeurt, denken we al gauw dat er alleen maar nare dingen zijn.
Maar uit dat ei kan dus ineens een kuikentje - tik, tik, tik - naar buiten kruipen.

Er komt een dag...

Ook dat is bij ons zo: soms is alles naar en verdrie­tig. Zeker als er iemand is dood gegaan van wie je heel veel houdt, zoals dat bij de apos­te­len was of als je iets ver­keerds hebt gedaan, waar je erg veel spijt van hebt. Dan denk je dat het leven nooit meer mooi en fijn kan wor­den.
Maar dan moet je toch weer opstaan, iets gaan doen, ver­der gaan en zo komt er een nieuw begin op gang. Er komt dan weer een dag waarop de zon toch een beetje gaat stralen en je krijgt weer nieuwe hoop en moed.

Een klein Pasen

Zo gebeurt het vaak in ons leven; dat is als het ware een klein Pasen, een nieuw begin. Dat is iets wat we in ons leven nooit moeten vergeten: er is een nieuw begin! Heb je een grote fout gemaakt, iets stoms en heel ver­keerds gedaan? Er is een nieuw begin! Ben je zo verdrie­tig dat je denkt dat het nooit meer iets kan wor­den? Er is een nieuw begin! Er is een nieuw begin omdat de wereld en de mensen, de natuur en alles wat er gebeurt niet zomaar een stom toeval is, maar er een God is die van ons houdt, die wil dat alles uit­ein­delijk goed komt.

Het grote Pasen

En aan het einde van ons leven komt voor ons het grote Pasen: we gaan allemaal dood, dat is naar maar waar, het is een reali­teit, maar het is een doorgang: er is een nieuw begin. Ook wij zullen opstaan uit de dood, verrijzen tot nieuw leven. Dat is de belofte van deze dag, dat is wat Jezus ons laat zien.

En de paashaas?

En waarom een paashaas? Normaal legt een eend of een kip toch de eieren? Waarom dit beest op Pasen? Niemand die het eigen­lijk echt kan zeggen, er zijn allerlei verhalen en theorieën over. Som­mi­gen zeggen dat het is omdat een haas met zijn ogen open slaapt. Ik weet niet of het waar is. Maar die paashaas zou dan betekenen: Mensen, hou je ogen open, wees waak­zaam, laat je niet in slaap sussen. Kijk uit naar een toe­komst en geloof in een nieuw begin; kijk uit naar dat nieuwe begin, naar het nieuwe leven, dat in Jezus Christus is, in Christus die verrezen is!

Terug