Arsacal
button
button
button
button


Fr. Jaap Nielen, 89 jaar, vol vuur en tot dit jaar herder van de Apostelkerk

65 jaar priester en koninklijk onderscheiden

Overweging Preek - gepubliceerd: zaterdag, 8 juli 2017 - 1054 woorden
Fr. Jaap Nielen, 89 jaar, vol vuur en tot dit jaar herder van de Apostelkerk
Fr. Jaap Nielen, 89 jaar, vol vuur en tot dit jaar herder van de Apostelkerk
(foto: P. Frankhuisen)
uitreiking van de onderscheiding
uitreiking van de onderscheiding (foto: P. Frankhuisen)

Father Jaap Nielen is een bij­zon­der pries­ter. Hij was veer­tien jaar feite­lijk de pries­ter van de Apostel­kerk in Beverwijk en neemt nu afscheid. Hij is 89 jaar en 65 jaar pries­ter. Daarom is het ook feest. Hij zette zich in 1986 in om de 1700 slacht­of­fers van een vre­se­lijke ramp rond het Nyos meer in Noord west Kameroen te her­denken en hulp te bie­den.

Bij de fees­te­lij­ke eucha­ris­tie­vie­ring was ook de burge­mees­ter van Heems­kerk, mw. drs. Mieke Baltus, aanwe­zig, die de jubila­ris met een mooie, per­soon­lijke toe­spraak hul­digde en hem een ko­nin­klij­ke onder­schei­ding uitreikte. Die had Fr. Nielen wel ver­diend al was het voor hem on­ver­wacht en ongeweten en ver­telde hij me wel dat leden van de Sociëteit van Mill Hill, waar hij toe behoort, eigen­lijk geen onder­schei­dingen aan­ne­men. Maar pater Nielen is dan ook wel een bij­zon­der iemand: behalve zijn bij­zon­dere inzet bij de ramp, heeft hij een middel­ba­re school gesticht, levens­scho­len voor meisjes opgericht, aan semi­na­ries gedo­ceerd en dus veer­tien jaar vrijwillig in de Apostel­kerk geher­derd.

Ook de regio­naal overste van Mill Hill was aanwe­zig om pater Nielen te fe­li­ci­te­ren en toe te spreken. Deken Cassee was er, pastoor Matthew uit Velsen Noord, pastoor Roland Putman uit Beverwijk, na­tuur­lijk pastoor Niesten, pastoor van der Linden en een oud-leer­ling van pater Nielen uit Kameroen, een pries­ter die als leer­ling van de middel­ba­re school de Nyos ramp net aan heeft overleeft.

Een bij­zon­der pries­ter kijkt dank­baar terug op een bewogen leven in dienst van zijn Heer, zo mogen we het slot­woordje van de jublia­ris samen­vat­ten.

Na de Mis begon een drukke receptie, maar eerst was er voor p. Nielen even tijd voor een kopje koffie (foto)

 

Homilie

Fr. Jaap Nielen, broe­ders en zusters,

God dank

De woor­den die Jezus
vandaag in het evan­ge­lie spreekt,
passen precies in de mond van een pries­ter,
zeker in die van een pries­ter
die de Heer dank brengt
voor 65 pries­ter-jaren,
waar­van veer­tien jaren door­ge­bracht
hier in deze Apostel­kerk
en 43 jaar als mis­sio­na­ris in Afrika,
vooral in Kameroen:
“Ik prijs U, Vader, Heer van hemel en aarde”,
ja, dat is toch het eerste
wat op deze dag in ons hart opkomt;
we danken God
voor alles wat U, Father Nielen, in Zijn dienst
voor mensen hebt mogen betekenen,
in de directe ziel­zorg
en ook in de pries­ter­oplei­ding
als docent filo­so­fie.
Daar zijn veel mooie her­in­ne­ringen bij.
Uw inzet voor de armen,
voor de levens­scho­len
waar meisjes een oplei­ding kregen
en zoveel meer,
zullen velen in Kameroen
zich met dank­baar­heid her­in­ne­ren

Voor kin­de­ren

Wij danken heden God
dat U tot op de dag van vandaag
een pries­ter bent ge­ble­ven
met vuur in uw hart en liefde voor Jezus Christus
en voor Zijn moe­der Maria,
die Hij op het kruis ook aan ons als moe­der heeft gegeven.
“Ik prijs U, Vader, Heer van hemel en aarde”
voor het geloof en de hoop en de liefde
die wer­den doorge­ge­ven.
Ja, dit bleef mis­schien inder­daad vaak verborgen
voor de wijzen en ver­stan­digen
- die zullen mis­schien eer­der zeggen:
“Ik ben trots op wat ik bereikt heb” -,
maar wij zien vooral het werk van God
en prijzen de Vader, de Heer van hemel en aarde
en open, een­vou­dige mensen,
de kin­de­ren waarover Jezus spreekt.
bewaren die dank­baar­heid in hun hart.

Nyos ramp

Ook op deze dag wil ik toch niet helemaal voor­bij­gaan
aan de enorme ramp waar­van U
als een van de eersten getuige was:
bij de ontsnap­ping van een gaswolk van gif­tige CO2 dampen
uit het Nyosmeer in het Noord-westen van Kameroen
von­den zo’n 1700 mensen de dood
naast vele duizen­den dieren;
voor U waren er veel goede beken­den bij, dier­ba­re mensen,
de pa­ro­chie was zo goed als uitgestorven.
U heeft veel gedaan voor deze mensen
en voor dit gebied
om dit onuitspreke­lijke lij­den te verlichten.

Uit­ein­de­lijk alles ten goede

Toch ondanks deze af­schu­we­lijke gebeur­te­nissen,
blijven we zeggen: “Ik prijs U, Heer, van hemel en aarde”.
Zo’n ramp zullen weinigen van ons hebben mee­ge­maakt,
maar op ieders levensweg,
 zijn moei­lijke tij­den en mooie momenten.
Dan gaat het er om
toch de mooie dingen te blijven zien
die God ons heeft gegeven,
kracht te vragen om de kruisen te dragen
en het ver­trouwen te bewaren
dat God uit­ein­delijk alles ten goede leidt.

Hart voor mensen

De roe­ping van een pries­ter is het
om als Jezus te zijn
die in het evan­ge­lie zegt:
“Komt allen tot mij,
die onder lasten gebukt gaat,
ik zal U rust en ver­lich­ting geven”.
Je kunt alleen maar pries­ter zijn
als je ook hart voor de mensen hebt;
maar eigen­lijk geldt dat voor ons allemaal:
we kunnen alleen maar christen zijn
als we hart hebben voor elkaar.

Voor alles inzet­baar

Een pries­ter is vaak voor van alles inzet­baar,
zeker als hij mis­sio­na­ris is
(maar dat is een pries­ter in Neder­land ook!).
Wat een pries­ter kan doen,
hangt samen met zijn talenten en moge­lijk­he­den
en met de zen­ding die de Kerk hem geeft.
Pries­ters bouwen hospi­taals, kerken en ge­meen­schaps­hui­zen,
zijn leraren, ver­zorgen zieken en zetten agra­rische projecten op.
Zo heeft u zich bij­voor­beeld ingezet
voor de levens­scho­len en een “resettle­ment”
van de over­le­ven­den van de ramp.
We zou­den kunnen denken:
dat kan een ander toch ook?
Maar in veel lan­den is er gewoon niemand
die dingen kan doen
en trouwens, het meest be­lang­rijke is
- ook dat geldt eigen­lijk voor ons allemaal -
de bron van waaruit je leeft en werkt,
de geest waar­mee dat werk bezield is.

Verlos­sing door­ge­ven

Tenslotte zegt Jezus in het evan­ge­lie
dat de Vader Hem alles in han­den heeft gegeven.
Ook dat kan een pries­ter Jezus nazeggen:
God de Vader heeft mij alles in han­den gelegd:
de verlos­sing,
de ver­ge­ving van de zon­den,
het eeuwig leven.
Het doopsel en de biecht heeft U bediend
om die red­ding door te geven.
Het centrum was en is de heilige Eucha­ris­tie,
die vie­ring van het paas­mys­te­rie,
geheim van onze verlos­sing.
Dat is het hart van het leven van een pries­ter,
daar ligt het hart van ons geloof:
Jezus die zich voor ons geeft,
liefde tot het uiterste.
Dat is de bron, de kern,
de grootste gave en onze in­spi­ra­tie,
die bij­zon­dere wer­king van de Eucha­ris­tie.

Dage­lijkse Mis

In die bijna veer­tien jaren In de Apostel­kerk
heeft U dage­lijks de Mis gevierd,
vele mensen bij die bron gebracht,
ook door Uw woord en voor­beeld.
Daar wil ik U voor danken.

Van harte wens ik U
nog gezegende jaren
en bid dat het zaad dat U heeft uitgestrooid
in Uw lange werkzame leven
heel veel vrucht mag dragen!

Terug