Het askruisje, voor wie God zoekt...
Aswoensdag in de kathedraal
Op Aswoensdag vierden we de heilige Mis in de kathedraal met het herenkoor dat overwegend Gregoriaans zong. Die zang geeft een ingetogen sfeer, die bij Aswoensdag past. Het askruisje dat we ontvangen is een teken van een keuze die we maken en een werkelijkheid die we ons realiseren: alles gaat voorbij...
Homilie
Geestelijke dimensie
We gaan een tijd in van bezinning, gebed
en beperking in materiële zaken
om ons meer op het geestelijke toe te leggen.
Dat is inderdaad belangrijk.
Natuurlijk bent U hier vanavond gekomen
omdat de geestelijke dimensie
voor U niet zonder waarde is,
omdat u open staat
voor de ontmoeting met God.
Dan is het wezenlijk
dat we met regelmaat
een periode van bezinning ingaan;
we hebben dat nodig,
zeker nu God zo afwezig lijkt
in de gewone samenleving,
in het dagelijks en publieke leven.
Hem in alles vinden
Wie gelooft en leeft met God
komt Hem overal tegen;
die ontmoet Hem hier
maar ook buiten op straat,
in het werk, gebeurtenissen
en in de contacten met andere mensen.
Dat is de uitdaging en de kunst:
om God in alles te vinden.
Seculiere lucht
Maar onze tijd leeft zonder God
en de geestelijke dimensie
is weinig in aanzien.
Was ‘ongelovig’ vroeger een scheldwoord,
nu is het bijna een eretitel.
Die lucht die wij inademen,
raakt ons ook.
Gebed en geestelijk leven
nemen een geringere plaats
in het leven van veel gelovigen in
dan zestig jaar geleden.
Alles van geestelijke waarde is kwetsbaar
Als we bijvoorbeeld
een dag van ons bisdom hebben
- voor caritas, kerkbestuurders, priesters of wie dan ook -
beginnen we gewoonlijk
met gebed en de viering van de Eucharistie.
Toch komen dan veel mensen pas na de Mis.
Natuurlijk, ze zullen er allemaal redenen voor hebben,
de meesten zijn druk,
moeten woekeren met hun tijd
of hebben een gezin;
ze blijven niet zonder reden weg
want het zijn goede en gelovige mensen
die daar komen,
maar we zien:
alles van geestelijke waarde is kwetsbaar,
het geestelijke laten mensen gemakkelijker vallen,
want dat merkt niemand,
alleen God
en die houdt Zijn mond!
Of bijvoorbeeld als we ons voorgenomen hebben
dagelijks dit of dat te bidden,
zullen we altijd zien dat ervan alles op onze weg komt
waardoor het niet te doen lijkt
om dat vol te houden.
Zo zou ik talloze voorbeelden kunnen noemen:
als mensen moeten kiezen
tussen een geestelijke schat
en een materiële schat
- geld verdienen, meer werk kunnen doen,
meer tijd hebben voor ontspanning, enzovoorts -
dan kiezen we vaak de materiële schat.
En zo is het in heel de samenleving:
de zaken die echte en blijvende waarde bezitten,
die een mooie geestelijke dimensie kennen,
worden vaak het eerst verwaarloosd.
En alles van waarde is weerloos.
God vinden
Daarom hebben we nu
de veertigdagentijd gekregen:
deze tijd wil ons bezinning geven:
Mens, zegt de liturgie ons,
keer terug van de wegen
die je verwijderen van geestelijke rijkdom
om opnieuw je Heer en God te ontdekken
als een liefdevolle Vader,
die de eerste plaats verdient
in het leven van Zijn kinderen.
De wolf die je voedt
Drie zaken zijn het
waarom het nu gaat:
vasten, gebed en aandacht voor de armen.
Gisteren bij de Alpha cursus,
werd dit verhaaltje verteld:
er kwam een leerling naar voren
- zo vertelt dat verhaal -
die zijn meester vroeg:
in mij leeft goed en kwaad,
wat zal overwinnen?
Het antwoord van de leraar was:
de wolf die jij het meeste voedt
zal het hardste groeien.
Voed de vraatzuchtige wolf
van het materialisme,
van het egoïsme
en de honger naar bezit en macht,
maar liever niet,
want dan gaat ie groeien
en zullen we er nog meer last van krijgen.
Voornemen
Wat gaan we doen in deze vastentijd?
Het beste is
met een concreet voornemen te werken,
iets wat haalbaar is
en we vol kunnen houden
en wat tegelijk een offer is,
een offer ter ere van God.
Het offer dat we brengen
voedt de kracht van de heilige Geest in ons.
Askruisje
U bent nu zo van harte uitgenodigd
naar voren te komen
en het askruisje te ontvangen.
Ook als U niet katholiek bent
mag U daaraan gerust meedoen
als teken dat U deze veertigdagentijd
bewust wil binnen gaan.
Dat kruisje, getekend met stof en as op ons voorhoofd
verwijst naar de vergankelijkheid
van ons menselijk bestaan
en het is een uitdrukking van ons verlangen
een weg van bekering en levensvernieuwing
te gaan.
Van harte wens ik U een gezegende Veertigdagentijd!
