‘In die tijd was er iemand ziek...’
Jezus en de Corona-epidemie
Met de vijfde zondag van de Veertigdagentijd begint de lijdenstijd: de beelden in de kerken worden vaak bedekt tot Pasen; op Goede Vrijdag zal het kruis worden "onthuld". Het is een teken en signaal dat we uitgenodigd zijn om te focussen, ons te richten op het lijden van Jezus. Deze zondag was het evangelie dat van de opwekking van Lazarus (Jo. 11, 1-45). Het toont ons Jezus als begaan met de zieken en Heer van het leven, die Lazarus nieuw leven geeft. Geen gek thema in Corona-tijd!
Homilie
Vragen
Natuurlijk hebben wij mensen
allerlei vragen aan God.
Bij ons, mensen van het rijke westen,
zijn dat vaak kritische vragen.
We willen informatie, duidelijkheid.
Behoefte aan informatie
is er zeker in deze crisis-tijd,
nu dat onzichtbare virus-je
de wereld regeert!
Een straf?
Soms zien mensen
dat virus als een straf van God,
maar dat is een raar beeld van God
alsof Hij erop uit is om uit kwaadheid
zich te wreken en te vergelden.
Nee, zo is het niet!
Verwijten of bidden?
Velen vragen dan dus wel: “Waarom? “,
Hoe zit dat dan?
Waarom moet dit ons overkomen?
Dat “Waarom?” wordt al gauw
een verwijt aan God:
Waarom grijpt Hij niet in?
Gelovige mensen in armere landen
stellen die vraag vaak niet zozeer.
Zij ervaren dit meer
als een uitnodiging om te bidden,
zich te bezinnen, te vasten en boete te doen.
Er is veel behoefte aan bezinning en gebed
Maar het verschil is niet zo absoluut.
Wij hebben een gezegde dat luidt:
“Nood leert bidden”.
Ik kan merken
dat vele mensen nu
behoefte hebben aan bezinning, gebed,
troost en kracht.
Een heel groot aantal mensen
heeft meegedaan
aan het noveengebed
tot Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo,
en duizenden mensen
volgen iedere dag
een Mis of andere viering on-line
of op zondag via de TV.
De viering met paus Franciscus
op een leeg Sint Pietersplein,
waar hij heeft gebeden, gesproken, gezegend,
heeft indruk gemaakt.
Veel mensen verlangen nu dus te bidden,
zich te bezinnen,
vrede en vertrouwen te krijgen;
ze willen steun vragen voor de slachtoffers
en voor al die mensen
die zich nu zo fantastisch inzetten
voor de zieken en voor ons allen;
en natuurlijk vragen we
om een einde aan deze pandemie.
Hoe mensen reageren
Zeker, iedere mens reageert weer anders
op een situatie als deze.
Dat was al zo in Jezus’ tijd.
Wie bijvoorbeeld de evangelie-lezingen volgt
die in deze vasten- en lijdenstijd
worden voorgelezen in de Mis,
hoort hoeveel afweer en afkeer
er van Jezus was.
Sommige mensen vinden Hem geweldig,
sommigen gaan een beetje mee,
anderen vinden Hem maar niks,
en ruimen Hem uiteindelijk uit de weg.
Impact
Zo zijn er heftige hoogte- en dieptepunten
die tegelijkertijd kruispunten
op onze levensweg zijn.
Als we er midden in zitten
kunnen gebeurtenissen
een enorme impact hebben.
We gaan erin op
en soms gaan we erin ten onder.
Sommigen proberen alles rationeel te bezien
of worden angstig en benauwd
- maar dat helpt ons niks -,
anderen komen nu
tot meer vertrouwen en overgave
en dat geeft innerlijke vrede.
Kon Hij niet maken...
Vandaag hebben we het evangelie gehoord
waarin Jezus enkele vrienden bezoekt:
Martha, Maria en hun broer Lazarus.
Lazarus was ziek en is gestorven
en sommigen reageren met verwijt
naar de Heer die dit heeft laten gebeuren:
“Kon Hij ... niet maken dat deze niet stierf?“,
zeggen ze.
Eigenlijk is het feit dat Lazarus gestorven is
voor hen een bewijs van wat ze altijd al dachten:
die Jezus is een knoeier,
Hij verlaat en vergeet Zijn mensen,
als het erop aankomt heb je niks aan Hem.
Je bent gek als je in Hem gelooft!
Kan Hij uitkomst bieden?
Anders is het bij de beide zussen Martha en Maria.
Die reageren allebei met dezelfde woorden:
“Heer, als gij hier waart geweest,
zou mijn broer niet gestorven zijn”.
Zij uiten hiermee iets hun geloof
in de genezende, helende kracht van Jezus.
Ze geloven: Hij kan wonderen doen.
Maar kan Hij nu ook uitkomst bieden?
Kan Hij nu ook die wonderen doen?
Wankelend geloof
Martha zet die stap, zij gelooft:
“Zelfs nu weet ik
dat wat Gij ook aan God vraagt,
God het U zal geven”.
Zij heeft en houdt vertrouwen,
al lijkt het menselijk gezien,
volkomen uitzichtloos.
Toch begint ook haar geloof
op een gegeven moment
een beetje te wankelen,
daar bij het graf van haar broer
die al vier dagen dood is.
Heeft het wel zin
om die steen van het graf te rollen?
Reacties
Zo zien we dat ieder van hen
op een andere manier reageert
op de ziekte en dood van Lazarus:
sceptisch, met een beetje geloof of met vertrouwen.
Met ons gaat het niet veel anders:
er zijn sceptici,
er zijn mensen die een beetje geloven,
maar ook veel aarzelen en twijfelen
en er zijn mensen met een groot vertrouwen
al wordt dat geloof misschien soms
wat aan het wankelen gebracht.
De reactie van Jezus
Wie van hen heeft gelijk?
Jezus geeft een antwoord
in het evangelie van vandaag.
Als we in de penarie zitten,
als we eenzaam zijn of geïsoleerd,
ziek zijn of bang en verdrietig,
als er dus een beetje een grafstemming heerst,
laat dan ook die woorden in je oren klinken,
die de steen die op ons hart ligt
weg zal rollen;
het zijn die woorden die Jezus
als antwoord aan Martha gaf:
“Als je gelooft,
zul je Gods heerlijkheid zien!”
Het leven weer terug
Uiteindelijk heeft vertrouwen ermee te maken
dat wij onszelf niet als een afvalproduct zien,
maar als duurzaam geschapen,
voor eeuwig leven en geluk.
Dat is de ecologie van het hart.
Er is altijd dat uitzicht.
En Lazarus kwam naar buiten
tot ontsteltenis van velen.
Want op het moment dat alles voorbij was,
dood en begraven,
gaf Jezus hem het leven weer terug.
Er was iemand ziek...
Dit evangelie was begonnen met de woorden:
“In die tijd was er iemand ziek”,
heel herkenbaar nu, voor iedereen,
nu er zoveel zieken zijn.
Het eindigde met nieuw leven
en de woorden: velen “geloofden in Hem”.
Laten we verder kijken dan angst en pandemie,
laten we naar geloof en vertrouwen gaan:
“Heer, breng ons hier doorheen,
geef ons het leven terug,
dat deze epidemie een einde mag nemen;
en sterk in ons geloof en vertrouwen
schenk ons nieuw leven,
dat wij uw heerlijkheid mogen zien.
Geef ons vrede...
