Arsacal
button
button
button
button


Laat je hart niet verontrust worden...

vijfde zondag van de Paastijd (A) en Moederdag

Overweging Preek - gepubliceerd: zondag, 10 mei 2020 - 1033 woorden

Op de vijfde zon­dag van Pasen keren we even terug naar de zaal van het Laatste Avondmaal. De gesprekken van Jezus met zijn apos­te­len, zoals in het evan­ge­lie voilgens Johannes weerge­ge­ven, zijn een voor­be­rei­ding op de zen­ding die de apos­te­len na de ver­rij­ze­nis en met Pink­ste­ren ont­van­gen.

De Eucha­ris­tie­vie­ring is terug te zien via Ka­the­draal-TV

 

HOMILIE

“Laat Uw hart niet verontrust wor­den.
Gij gelooft in God, geloof ook in Mij”.

Onrus­tig

Deze woor­den van Jezus tot Zijn leer­lin­gen
- ze zijn dus ook tot U en mij gericht -
zijn wel toepas­se­lijk
want voor veel mensen is dit een moei­lijke tijd,
je kunt er best onrus­tig van wor­den.
Er zijn nogal wat mensen
voor wie de een­zaam­heid zwaar weegt
of bij wie pijn­lijke erva­ringen
nu des te meer naar boven komen.
Er is een stevige toename
van psy­chi­sche klachten.
Veel mensen vin­den het moei­lijk
dat een bepaalde structuur is weg­ge­vallen
of ze raken gedeprimeerd en onrus­tig
van al die berichten over Corona
en er zijn na­tuur­lijk ook heel wat mensen
die in onzeker­heid zijn
over hun eigen toe­komst,
hun werk, hun bedrijf.

We denken aan U!

Als dat voor U mis­schien ook geldt
of een beetje zo is:
we denken aan U
dage­lijks, hier in het gebed in de ka­the­draal
en in zoveel andere kerken.
Ook ik leef met U mee.
Ik hoop en bid
dat God U zal bijstaan
en dat we allemaal
de gaven van de heilige Geest
mogen ont­van­gen
die op het Pinkster­feest
over de leer­lin­gen neerdaalde:
wijs­heid, inzicht, raad,
sterkte, kennis, vroom­heid
en ontzag voor God.
Die gaven schenken tege­lijk
overgave en rust.
Met die gaven
komen we er door­heen.

"Ga jij maar rus­tig slapen..."

Toen paus Johannes XXIII
net tot paus gekozen was, in 1958,
kon hij ‘s avonds de slaap niet vatten:
de zorgen en problemen van de hele kerk
lagen nu op zijn sch­ou­ders,
hij vond dat maar een heel gewicht.
Totdat hij inwen­dig een stem hoorde, die zei:
“Angelo, Angelo (dat was de eigen naam van deze paus)
het is niet jouw kerk,
de kerk is van mij,
ga jij maar rus­tig slapen”.
En dat is wel een goed advies
ook voor deze tijd:
geef het af, geef het over,
die zorgen en problemen
en leg ze in de han­den van de goede God.
“Laat uw hart niet verontrust wor­den”.

Structuur

En wat ons ook kan helpen, dat is:
breng wat structuur aan in je dag,
orde in de dag
brengt orde in de geest:
je vaste werk, je vaste ritme, je gebe­den,
dat alles houdt ons in het spoor.

De avond dat die­zelfde heilige Johannes XXIII
tot paus was gekozen,
was hij op een gegeven moment
helemaal zoek,
terwijl ie­der­een bezig was
om de pau­se­lijke ver­trek­ken
in gereed­heid te brengen.
Tenslotte werd de nieuwe paus
door zijn se­cre­ta­ris in een hoekje gevon­den,
met een gebe­den­boek in zijn hand.
“Ja, beste vriend”, zei de paus,
“door alles wat vandaag gebeurd is,
ben ik achterop geraakt met m’n brevier”.
Met structuur en ritme
kunnen we vaak veel meer aan
en blijft de rust in ‘t hart bestaan.

Die laatste avond...

In feite is dit het ook min of meer
wat Jezus tot Zijn leer­lin­gen zegt
in het evan­ge­lie van deze dag,
in de zaal van het Laatste Avondmaal.
Het is een moment dat verontrus­ting brengt.
De leer­lin­gen zijn angs­tig en onzeker,
want al weten ze nog niet precies
wat er te gebeuren staat,
ze beginnen al wel aan te voelen,
dat het ingrijpend zal zijn.
En inder­daad,
nog geen dag later
hangt Jezus al dood aan het kruis.
Tegen de ach­ter­grond van die situatie
spreekt Jezus de woor­den
die we in het evan­ge­lie hebben gehoord.
“Laat uw hart niet verontrust wor­den”.

Ik ben de weg...

Dan gaat Jezus ver­der
over de zorg van God voor ons allen:
er is ruimte voor jou in het huis van de Vader,
daar is al een plaats voor jou bereid,
laat je hart niet verontrust wor­den.
En die bekende woor­den horen we dan:
“Ik ben de weg, de waar­heid en het leven”.
Die zijn een uit­no­di­ging
als een ant­woord op de vraag van Thomas,
die bang is dat hij de weg niet weet.
Dit ant­woord betekent:
Laat het toch los,
jouw weg,
jouw waar­heid,
jouw leven,
laat dat los,
na­tuur­lijk we zijn allemaal heel ver­stan­dige mensen,
hebben we onze eigen plannen,
onze eigen waar­heid, ons eigen leven, eigen wegen
maar laat dat toch een beetje los,
geef het af...

Dat is mis­schien ook het goede
van dat we in deze Corona-tijd
even niet zelf “in control” zijn:
dit is een uit­no­di­ging
om mee te gaan in die bewe­ging
van los laten, over geven, ver­trouwen
dat je gedragen wordt.

Verrui­ming

Moge­lijk wordt onze situatie
nu weer iets anders:
er is meer uit­zicht
en als het goed blijft gaan
komen er langzamer­hand
wat meer moge­lijk­he­den
om naar buiten te gaan.
Ook voor het ker­ke­lijk leven
ver­wach­ten we vanaf Pink­ste­ren
enige verrui­ming;
de nieuwe maat­regelen daarvoor
zullen in de ko­men­de dagen
naar buiten komen.

Moeder­dag

Maar vandaag zal het voor velen van U
mis­schien nog een beetje zwaar­der wegen
dat feestjes en familie­bij­een­komsten
nog niet zo goed moge­lijk zijn.
Want het is vandaag Moeder­dag.
Graag wil ik alle Moeders met deze dag
fe­li­ci­te­ren
en hen hierbij ook bedanken
voor alles was zij doen en hebben gedaan
voor hun gezin en in de samen­le­ving.
We zien steeds weer
hoe be­lang­rijk het is
om een goed thuis te hebben.
Heel veel levensgeluk is daar­mee verbon­den.
Ik las deze dagen een inter­view
met rapper Boef
die er heel mooi op reflec­teerde.
Hij heeft geen fijne jeugd gehad,
maar hij zag dui­de­lijk
hoe die niet zo leuke jeugd
bij hem had uit­ge­werkt
en hoe dat hem beïn­vloed had
bij het maken van soms echt ver­keerde keuzes,
Ik hoop dat hij zo doorgaat met reflec­te­ren
dan komt het wel goed met die jongen!
Wat fijn als je een goed gezin,
een fijne moe­der hebt!

Dus: dank aan alle moe­ders
die zich hebben ingezet
om hun kin­de­ren een goed en veilig thuis te bie­den!

Van harte!

Deze mis­schien voor ons
niet zo pret­tige periode
kan ons helpen
om ons in te leven
in hoe de apos­te­len
deze tijd tussen Pasen en Pink­ste­ren
hebben beleefd,
wachtend op de komst
van de heilige Geest.
Die Geest mogen wij ook ont­van­gen:
open­heid, eenvoud,
zeker ook re­flec­tie
en overgave in ver­trouwen
op Gods zorg voor ons,
zijn daarbij basis ele­menten.
Dat geloof en ver­trouwen,
met rust en vrede
wens ik U allen toe!

Terug