Arsacal
button
button
button
button


De grootste ketterij: de aanbidding van het 'Ik'

30e zondag door het jaar A

Overweging Preek - gepubliceerd: zondag, 25 oktober 2020 - 1262 woorden
Oefenen voor de uitzending
Oefenen voor de uitzending
Magistra cantus, Lector, titulair-organist en KRO-opnameleider
Magistra cantus, Lector, titulair-organist en KRO-opnameleider
De Cathedra weet nog niet dat er een nieuwe bisschop is
De Cathedra weet nog niet dat er een nieuwe bisschop is

Zondag 25 ok­to­ber was de TV-Mis vanuit de Haar­lemse ka­the­draal. De ‘sorelle’, een zang­groep van vier personen, hebben fraai gezongen en titulair organist dr. Ton van Eck heeft orgel gespeeld. Diaken Philip Weijers assis­teerde. In de heilige Mis is gebe­den voor diaken John Versteeg die zater­dag­och­tend on­ver­wacht is overle­den na een herseninfarct.

Magistra Cantus Sanne van Nieuwen­huij­sen was er om alles te be­ge­lei­den, U ziet haar (links) op de foto met de titulair organist Ton van Eck, lectrice Hella Polder­vaart en de opname­lei­der van de KRO.

De liefde tot God en de naaste was het thema van de lezingen (Ex. 22, 20-26; 1Tess. 1, 5c-10; Mt. 22, 34-40), waarbij de aan­dacht voor de armen en noodlijden­den bij­zon­dere aan­dacht kreeg (1e lezing). En deze Corona-tijd nodigt uit om Gods hulp te vragen en afstand te nemen van elkaar én tege­lijk juist betrokken te zijn bij andere mensen.

Diaken John Versteeg was vrij­dag na een herseninfarct in het zie­ken­huis opgeno­men. Daar heeft past. Eric van Teijlingen hem nog bediend. Een operatie bleek niet meer moge­lijk. Moge deze diaken die zoveel heeft gedaan voor het Ziekenapos­to­laat, de bede­vaart naar Kevelaer, radio Maria en de pa­ro­chies van Haar­lem Noord, in vrede rusten. We wensen zijn echt­ge­note heel veel sterkte toe bij dit plot­se­linge verlies.

Openings­woord

Een harte­lijk welkom van welkom
aan U allen
hier in de ka­the­draal
of met ons verbon­den
door de tele­vi­sie.
Ie­der­een weet wel
dat christen-zijn draait
om de liefde tot God
en de liefde tot de naaste.
Dat is de kern.
De liefde tot God
en de liefde tot de naaste,
hangen samen
want in een mens herkennen wij
het beeld van God.
Gods barm­har­tige liefde
willen wij vieren.
Waar wij­zelf in de liefde
tekort zijn geschoten,
vragen we nu eerst om ver­ge­ving
om deze Eucha­ris­tie
goed te kunnen beginnen.

Homilie

Elkaar dragen

Nu de versprei­ding van het virus is toe­ge­no­men
en we meer thuis moeten blijven,
geen cafés, restaurants of theater kunnen bezoeken
en thuis moeten werken,
nu we dus meer
op ons­zelf zijn terug geworpen
en sociale contacten
min­der goed moge­lijk zijn,
is er een tijd aangebroken,
die ons uitno­digt tot een levensin­stel­ling
waar­mee je zon­der al die dingen
toch gelukkig kunt zijn.

Meeleven

Ik wil mijn meeleven uit­spre­ken
met alle mensen die zich nu opnieuw
alleen voelen, die vrezen voor hun baan, hun zaak;
ik leef mee met wie zich angs­tig voelt
of moeite heeft met de beper­kingen
en met ie­der­een die ziek is gewor­den
en met de over­le­de­nen en hun nabe­staan­den.
We moeten er samen door heen, door deze periode
en we bid­den dat de Heer ons
zal be­scher­men, sterk zal maken
en ge­zond­heid zal geven,
ons er goed door­heen zal helpen.

Steun

Dat is nog een wens voor ons­zelf
maar wat is het mooi als je daar­naast
ook anderen van dienst kan zijn.
Mis­schien zijn we nu soms geneigd
eerst aan ons­zelf te denken,
aan de beper­kingen die wij ervaren,
aan onze vei­lig­heid,
tege­lijk hebben we juist nu
behoefte aan de steun van elkaar
en hebben we Gods hulp nodig.

Beminnen

Het evan­ge­lie van deze dag
houdt ons het voor­naam­ste gebod voor:
Bemin God met heel je hart,
heel je ziel, heel je verstand
en je naaste als jezelf.
Bemin God en je mede­mens.
Dat is feite­lijk een uit­no­di­ging
om niet in een cirkeltje
rond je zelf heen te draaien,
maar je te openen, naar boven, naar God
en om te zien naar elkaar.

Dat kruis wordt lichter

Alles wat we moeten meemaken
is altijd een uit­no­di­ging
om tot overgave te komen.
Maak je je zorgen,
heb je verdriet of pijn?
Is er iets?
Leg het in de han­den van de Heer,
ver­trouw het aan God toe,
biedt Hem - met je liefde - alles aan
wat je te dragen hebt gekregen.
Elk kruis dat we met Jezus dragen,
wordt lichter;
elk kruis dat we dragen zon­der Jezus
zal zwaar­der op ons wegen.

En zo is het ook
met de liefde tot de naaste.
Zie om naar de vreem­de­ling,
naar weduwen en wezen
en de noodlijden­den,
gaf de eerste lezing aan.
Open jezelf voor die ander.

Ook je eigen last wordt lichter

We voelen onze eigen zorgen,
maar op het moment
dat we ons openen
voor een mede­mens, een naaste,
wor­den onze eigen zorgen lichter,
ge­mak­ke­lijker te dragen.
Soms zien we onze eigen zorgen als zo groot,
dat we uit het oog verliezen
hoeveel mensen het veel slechter hebben.
Door er voor een mede­mens te zijn
wor­den onze eigen lasten gerelati­veerd
en krijgt ons leven
een mooie glans.
Voelt U pijn, verdriet, een last?
Doe iets voor een ander,
bid voor die ander, help die naaste,
verlicht diens last
en Uw eigen last wordt tege­lijk ook lichter;
zo vervult U het tweede gebod
dat gelijk­waar­dig is aan het eerste:
Bemint God en de naaste!

Meer "wij"

Dit gebod is van bij­zon­dere bete­ke­nis
in de corona-tijd.
Zie naar elkaar om,
draag elkaar in het gebed;
want er kan nu geen plaats zijn
voor het indi­vi­dua­lis­me
dat het “ik” in onze tijd
zo groot heeft gemaakt.
Het moet méér wor­den “wij”,
wij doen het samen,
niemand kan het alleen.

De basis van een gelukkig leven

Het is me al vaak in mijn leven opge­val­len
hoe mensen opbloeien door contact.
Wie de erva­ring heeft
dat hij of zij er mag zijn,
erbij mag horen,
bemind en ge­res­pec­teerd wordt,
onder­deel mag zijn van een ge­meen­schap,
zal gelukkig zijn
en daarin ook de liefde van God kunnen ervaren.
Als wij aan mensen het gevoel weten te geven
dat zij erbij mogen horen,
zal hun triest­heid ver­dwij­nen.
“Ik word bemind,
ik ben Gods kind
en ik mag van andere mensen
liefde ont­van­gen”.
Die erva­ring is de basis
voor een gelukkig leven.
Die liefde mogen we ervaren
als we God leren kennen
en als we in liefde
door mensen aanvaard zijn.

Corona - K(r)ans

Het woord Corona betekent krans;
die rare, nare ziekte nodigt uit
op te zien naar de hemelse Vader
en om te zien naar de mede­mens,
een krans, een kring
van ver­bon­den­heid
te vormen.

 

Gebed van de gelo­vi­gen (voor­bede)


Bis­schop: Laten we bid­den tot God, die ons liefheeft en verlangt naar onze weder­liefde.

Zegen voor de missie van paus en kerk

1. Laten wij bid­den om Gods zegen voor de missie van onze kerk. Dat de Heer de inzet van paus Fran­cis­cus voor de armen, de vluch­te­lingen, de broe­der­schap onder alle mensen en het klimaat zal zegenen en dat zijn ijveren voor een absoluut respect voor de onaantast­baar­heid en de waar­dig­heid van elk men­sen­le­ven, vrucht mag dragen. Laat ons bid­den.

Zegen voor de Corona-tijd

2. Laten we bid­den dat ieder in deze moei­lijke corona-tijd de kracht zal ont­van­gen die hij of zij nodig heeft; laten we bid­den om een spoe­dig en voorspoe­dig einde van de pandemie en om uit­komst voor al degenen die vrezen voor hun werk, hun bedrijf, voor hun ge­zond­heid. Bidden we om Gods zegen voor de ge­zin­nen, voor allen die werken in de ge­zond­heids­zorg en voor de bestuur­lijk verant­woor­de­lijken, want ook zij maken een zware tijd door. Laat ons bid­den.

Zegen over ons en om overgave

3. Laten we bid­den dat we vrede en overgave mogen bezitten en dat we ons in liefde zullen openen voor God en de naaste. Dat we naar elkaar omzien, elkaar niet laten vallen. Laat ons bid­den.

Bis­schop:
Heer onze God, U leert ons om te zien naar wie klein is, arm en zwak. Uzelf heeft ons leven willen delen als een arme, veracht en ter dood ver­oor­deeld als een mis­da­digers. Help ons de klein­heid lief te hebben, de rijken en mach­tigen niet naar de ogen te zien en een hart te hebben voor wie in nood ver­keert. We vragen het U, door Christus onze Heer.

Slot

Laten we Gods zegen vragen
en Zijn hulp
om de liefde tot God
en de liefde tot de naaste
goed te kunnen beleven.

Terug