Arsacal
button
button
button
button


Jezus is niet de stichter van een 'succes-geloof'

H. Mis in de H. Bavokerk in Heemstede (24e zondag B)

Overweging Preek - gepubliceerd: zondag, 12 september 2021 - 988 woorden
de H. Bavokerk
de H. Bavokerk

Op zon­dag 12 sep­tem­ber was ik voor de Eucha­ris­tie­vie­ring in de H. Bavo­kerk in Heem­ste­de. Het was fijn om te zien dat ook daar de mensen lang­zaam aan weer terug komen, ik telde er 97, waarbij de pa­ro­chie de Corona-maat­regelen heel stipt in acht neemt.

Koorle­den ver­zorg­den met de kleine bezet­ting van deze periode toch een fees­te­lij­ke Mis. De mis­die­naars waren allemaal aanwe­zig en vrij­wil­li­gers registreer­den de kerk­gan­gers bij de ingang. Tijdens de vie­ring ston­den we stil bij de belij­denis van Petrus, waarover werd gelezen uit het Marcus-evan­ge­lie (Mc. 8, 27-35).

Homilie

Jezus Christus en die ge­krui­sigd...

Zwijgen

Vorige week hoor­den we
over de doofstomme die genezen werd.
Jezus nam hem terzijde, raakte hem aan
en sprak: “Effeta”, ga open.
Na die gene­zing zei Jezus tot de mensen
dat die er niet over mochten spreken.
Ze moesten hun mond hou­den.
Vandaag, ver­der lezend in het evan­ge­lie van Marcus,
horen we opnieuw dat Jezus tot Zijn leer­lin­gen zegt,
dat ze erover moeten zwijgen:
“Hij verbood hun na­druk­ke­lijk
iemand hierover te spreken”.
Petrus had toen net,
namens de apos­te­len, gezegd:
“Gij zijt de Christus”.

Wat voor Messias?

Waarom mogen ze er niet over praten?
We willen toch juist graag
dat de bood­schap wordt doorge­ge­ven?
Maar er is voor alles een tijd
en niet elk moment is geschikt
om over zulke zaken te spreken.

Dit is een be­lang­rijk moment.
We zijn hal­ver­wege het evan­ge­lie;
de apos­te­len hebben al
het nodige met Jezus mee­ge­maakt,
Zijn won­de­ren gezien,
Zijn woor­den gehoord,
de menigten mensen gezien
die Hem volg­den
en nu belij­den ze
dat Hij de Christus is,
oftewel de Messias,
de langverwachte Gezalfde van God.
Die Messias zou volgens de ver­wach­ting
van de tijd waarin Jezus leefde,
voor een periode van vrede en wel­vaart zorgen,
als opmaat naar de eind­tijd.
De Messias dat was degene
naar wie de mensen uitzagen
en van wie velen verwachtten
dat die het juk van de Romeinse bezetter
zou afschud­den.
Dat was de manier
waarop God zou ingrijpen
in de ge­schie­de­nis.

Een begin van een besef...

Het is dus heel mooi
dat de leer­lin­gen beginnen te beseffen
wie Jezus eigen­lijk is
en wat Hij op aarde komt doen,
maar tege­lijk moeten we zeggen:
op dat moment
had het be­lang­rijk­ste nog niet plaats gevon­den.
Het is nog een Jezus Christus
zon­der lij­den, zon­der kruis en zon­der ver­rij­ze­nis.
En zoals de apostel Paulus het eens schreef:
Wij ver­kon­di­gen Jezus Christus
en die ge­krui­sigd! (1Kor. 2, 2).

In het evan­ge­lie over de belij­denis van Petrus
“Gij zijt de Christus”,
gaat het over een Christus die tot op dat moment
nog werd bejubeld door veel mensen.
En al waren de Fari­zeeën wel kri­tisch
evenals de mensen van Nazaret,
waar Jezus vandaan kwam,
de meeste mensen waren vol bewon­dering
voor die grote profeet, die prach­tige spreker,
die won­der­doe­ner.

Welk beeld van God?

Wat is het beeld dat wij van God hebben?
Er zijn mensen die geen enkele ver­wach­ting
hebben van God.
Zij zien Hem mis­schien als de grote klokkenmaker,
die eens het uur­werk in bewe­ging heeft gezet,
maar zich er niet meer mee bemoeit;
Er zijn veel mensen die helemaal niet geloven,
wat ook kan betekenen
dat God geen reali­teit in hun leven is,
dat Hij buiten hun horizon valt;
en er zijn mensen die op een bij­ge­lo­vige manier
in God geloven:
als ik dit of dat doe
zal God mij zegenen;
als ik geen zon­den doe,
zal God mij behoe­den voor kwaad.

Mgr. Smeets

Deze week was ik bij mgr. Smeets,
de bis­schop van Roermond
die erns­tig ziek is.
Van ochtend was de TV Mis uit Lourdes
waar hij bij was
en ook het geloofs­ge­sprek was met hem.
Als U wilt, kan ik U aanbevelen
om het thuis op in­ter­net even terug te kijken.
Mgr. Smeets ver­telde me van de week
onder meer
dat er mensen bij hem kwamen
die hem vragen
waarom hém dat zo’n ziekte moest over­ko­men.
Waarop zijn ant­woord was
dat hij zich die vraag niet had gesteld,
maar dat hij juist had gezegd:
“Waarom zou mij dat niet over­ko­men”,
er zijn er zo velen....

Suscces-geloof en wel­vaartprofeet?

Als dus het kruis (en de ver­rij­ze­nis)
helemaal buiten ons blik­veld zijn,
als die niet bij onze levens­vi­sie horen,
kunnen we dus beter over Jezus Christus zwijgen.
Hij is niet de stichter van een “succes-geloof”,
Hij is niet de profeet van een goed gevoel en wel­vaart,
zoals je dat Ameri­kaanse predikers
soms hoort ver­kon­di­gen.
Hij is de prediker van een kruis,
Hij heeft zelf een kruis op zich geno­men,
Hij geeft ons aan dat je Hem niet kunt volgen
zon­der je kruis op je te nemen.
Alleen: na dat kruis komt de ver­rij­ze­nis,
het is een weg over doorns,
maar die gaat naar de heer­lijk­heid.
Het kruis gaat niet weg,
het wordt wél gerelati­veerd,
doordat de weg ver­der gaat dan dat kruis.

Zonder lij­den gaat het niet

Op het moment
dat het evan­ge­lie van heden zich afspeelt,
zitten de leer­lin­gen nog vast
in een glorieuze toe­komstver­wach­ting:
De Messias, de Christus
zal vrede en wel­vaart brengen
en zijn helpers krijgen de beste posities,
dat hebben ze door hun steun wel ver­diend.
Dat is dan nog de ver­wach­ting van de leer­lin­gen.

Maar, nee, zo is het niet!
Jezus zal lij­den
en Zijn leer­lin­gen zullen moeten lij­den:
ze zijn bijna allemaal
de mar­tel­dood gestorven.
Zonder lij­den gaat het niet.
De gave van het geloof is veel meer
dat je het lij­den kunt dragen
en je ziel dan in vrede kan zijn,
dan dat het je niet zal over­ko­men.
Vraag om kracht, vraag om die vrede.

Wat maakt gelukkig?

Het is trouwens zo
dat ons geluk niet alleen afhangt
van fijne omstan­dig­he­den
en een goede ge­zond­heid.
Vaker heb ik al mee­ge­maakt
dat iemand in een ver­pleeg­huis
met nare ge­zond­heids­pro­ble­men,
gelukkig was,
niet direct door de slechte ge­zond­heid,
maar omdat er zoveel liefde werd gegeven
door de mensen om die persoon heen.
Veel meer nog dan voorspoed,
maakt de liefde die we geven
iemand gelukkig.
Laten we bouwen aan een mooie wereld,
niet een waar alle kruisen verme­den wor­den.
De kruisen horen erbij.
Maar een wereld waar veel liefde is, geloof
en be­trok­ken­heid op elkaar.
De liefde maakt alles anders.

Terug