Vrede in Oekraïene, laten we wegen naar vrede inslaan
respect voor de waardigheid van de mens verplicht tot vrede
Graag wil ik me aansluiten bij de oproepen van onder meer paus Franciscus en de Gemeenschap van Sant’ Egidio om oorlog te vermijden en wegen naar vrede in te slaan voor de Oekraïne. De paus noemde de signalen die uit Oekraïene komen "zeer zorgelijk". De geopolitieke vragen en zorgen mogen de volhardende inzet om de vrede te bewaren en een dialoog te voeren om problemen op te lossen, niet gaan overvleugelen.
Wapens lossen niets op
De zekerheid die Rusland zoekt om haar eigen veiligheid te garanderen en de intentie van de Verenigde Staten met hun westerse bondgenoten om niemand van het lidmaatschap van de NAVO uit te sluiten, zijn serieuze vragen die besproken moeten worden, verhelderd en vreedzaam beantwoord, maar ze dienen niet op geweldadige wijze, met de wapens, ‘opgelost’ te worden. Haat zaait haat en de ene afgrond roept de andere op. Laten we daarom bidden om een vreedzame beëindiging van dit conflict.
Natuurlijk is dit niet het enige conflict dat onze zorg en aandacht verdient.
Bescherm het leven, bescherm de zwaksten...
De afgelopen week is in de tweede kamer van ons parlement gestemd over de afschaffing van de vijf dagen bedenktijd voor het laten verrichten van een abortus.
Ik vind het pijnlijk. Ik kan begrijpen dat vrouwen het als een onrechtvaardigheid voelen dat een man seksuele gemeenschap kan hebben en zo weg kan lopen, terwijl de vrouw met de gevolgen achter blijft. Ik kan ook begrijpen dat vrouwen vaak in grote nood handelen als zij abortus laten doen. Ik weet ook hoe belangrijk en goed het is voor een kind als het mag opgroeien in een gezin, met een liefhebbende vader en moeder.
Toch is het ook hierin van groot belang de vrede te bewaren en een moeilijke situatie niet met geweld op te lossen. Het ongeboren leven is geen tegenstander, het heeft geen schuld, maar net als in oorlogen zijn onschuldigen gemakkelijk slachtoffer van de belangen van de 'groten'.
Een samenleving groeit in menselijkheid als de zwaksten worden beschermd: het ongeboren leven, dat kind, én de moeder. Hulp, liefde, begrip en een welkom dat is wat zij verdienen...
Alles waardoor we laten zien dat ook die ongeboren mens van waarde is, is het waard om te bevorderen en steunen. Het gaat er niet om of de vrouw wel of niet in staat is zelf te beslissen en serieus genomen moet worden, de bedenktijd is geen betutteling van de vrouw, maar een signaal dat we als samenleving geven (zoals we dat ook bij andere belangrijke beslissingen doen) dat we dit ongeboren leven respecteren en er waarde aan hechten.
Laten we bidden dat de eerste kamer van het parlement en de Nederlandse en alle andere overheden stappen zullen zetten om de onaantastbare waardigheid van ieder mensenleven te beschermen.
