Gruwelverhalen uit Iran...

Deze morgen ont­ving ik drie mensen die in het verle­den uit Iran zijn gevlucht. Zij hebben over­le­de­nen, kin­de­ren en andere fami­lie­le­den die door het Iraanse regime zijn omgebracht en hebben zelf ook jaren in de ge­van­ge­nis gezeten, niet van­wege misda­den maar omdat hun opvat­tingen niet stroken met die van het regime.

Amnesty

Zij brachten veel in­for­ma­tie mee, waar­on­der het in april 2024 ge­pu­bli­ceerde rapport van Amnesty Inter­na­tio­nal, dat een schokkende stij­ging van het aantal vol­trok­ken executies laat zien, waarbij in veel gevallen de enige mis­daad was hun vrij­heid van meningsui­ting of hun gods­dienst; in andere gevallen was de mis­daad waar­van de gestraften waren beschul­digd volstrekt ondui­de­lijk en vaag ge­for­mu­leerd of vol­trok­ken in het kader van drugs­be­strij­ding. Vele mensen zijn gedood volgens dit rapport van­wege geloofsafval of omdat zij de poli­tiek-reli­gi­euze ideo­lo­gie van de Islami­tische republiek had­den bekritiseerd. Amnesty telde in 2023 minstens 853 executies. De doodstraf is abosluut niet op zijn plaats en een schen­ding van hun mensen­rechten.

Eigen erva­ringen

De drie personen ver­tel­den ook over hun eigen trieste erva­ringen in de ge­van­ge­nis met mar­teling. Toen één van de drie nog een kind was ging de familie de vader van het gezin in de ge­van­ge­nis opzoeken. Die zat vast om ideo­lo­gische redenen. In de rij voor de ge­van­ge­nis, voordat ze wer­den binnen gelaten, kregen steeds weer mensen te horen dat hun familielid in de ge­van­ge­nis was overle­den, door executie, door mar­teling of om andere redenen.

Tien punten

Mijn drie gasten lieten me ook het tien punten plan zien van Maryam Rajavi die onder meer strijdt voor afschaf­fing van de doodstraf, schei­ding van Kerk en Staat, eerbie­diging van de rechts­staat en een pluralis­tisch systeem in een democra­tische samen­le­ving. Zo ver is het in Iran nog lang niet.

Gebed voor Iran

Laten we hopen en bid­den dat in Iran de mensen­rechten ge­res­pec­teerd zullen gaan wor­den en er vrij­heid mag zijn voor ieder mens. De erva­ringen die deze mensen mij ver­tel­den maakten dat ik des te concreter en dringen­der de nood van het Iraanse volk heb ervaren met zijn prach­tige cultuur, rijke ge­schie­de­nis, hoge ont­wik­ke­ling en vele moge­lijk­he­den