Een mens kan veranderen... soms is dat maar goed ook

Feest van de H. Bavo in de kathedraal

Zondag 5 ok­to­ber vier­den we het feest van de heilige Bavo. De eigen­lijke feest­dag is op 3 ok­to­ber, maar in de ka­the­draal wordt het patroons­feest naar de zon­dag ver­plaatst. In een fees­te­lij­ke Mis ston­den we stil bij deze heilige die Haar­lem en Gent verbindt. Bavo maakte een grote ver­an­de­ring in zijn leven door, hij werd geraakt door Gods genade. Dat kan ons ook over­ko­men...

Over het leven van de heilige Bavo, gbeboren rond 589, kunt U meer lezen op de bisdom­web­site: Bisdom Haar­lem-Am­ster­dam - Nieuws

Het ka­the­drale koor zong onder lei­ding van Rcik Muselaers en Laine Tabora. dr. Ton van Eck, titulair organist, bespeelde het orgel. Plebaan Floris Bun­scho­ten con­ce­le­breerde en diaken Philip Weijers assis­teerde.

EEN MENS KAN VERANDEREN

HOOGFEEST VAN DE H. BAVO KATHEDRAAL

Ver­an­de­ring

In het leven van de heilige Bavo
is er sprake van een grote ver­an­de­ring:
zijn beke­ring van los­ban­dige edelman en strij­der
naar monnik die zijn bezit weggeeft aan de armen,
maakte indruk op de mensen van zijn tijd
en in de eeuwen daarna.

Die ver­an­de­ring, de beke­ring van Bavo
kan ons nog steeds aanspreken,
want velen van ons, in deze tijd
hebben net zo goed grote ver­an­de­ringen mee­ge­maakt,
ook in hun per­soon­lijk leven.
Het geldt mis­schien wel voor de meeste mensen
dat ze tij­den hebben mee­ge­maakt,
waarin het geloof meer op afstand stond,
maar veel mensen hebben ook beleefd
dat ze iets mee­maak­ten
waardoor het contact met God en geloof
weer meer naar voren kwamen,
er een per­soon­lijke band ontstond.

Politici

Deze week liet een bekende politica weten
die op afstand van katho­liek geloof
was komen te staan,
dat haar ont­moe­ting met paus Fran­cis­cus
er een bij­zon­dere rol in speelde
dat ze er nu weer anders in was gaan staan
en zoekende was hoe om te gaan met het geloof
in haar leven.
En nog een tweede bekende politicus ver­telde deze week
dat het katho­lieke geloof
weer meer voor hem was gaan betekenen.

Ik noem maar geen namen,
wat het zijn hier geen verkie­zingen,
maar het gaat om de liefde van God
die ons kiest.

Geraakt door genade

Het kan ons ook over­ko­men:
een bepaalde gebeur­te­nis, een mooie erva­ring,
iets waardoor je wordt geraakt
en waarin God zich aan je open­baart,
een nieuw begin...

Er zijn momen­teel
vele jonge mensen
die wor­den geraakt door Gods genade,
merken dat God met hen bezig is.
Het geeft bij­voor­beeld een bij­zon­dere kracht
als je zelf mag ervaren
dat God van je houdt.
Ja, zoiets wordt na­tuur­lijk vaak gezegd,
het gaat mis­schien duizend keer langs ons heen,
het is iets heel anders
als je dat zélf, per­soon­lijk mag ervaren:
God houdt van mij.

De zesti­ger jaren

De zesti­ger jaren van de vorige eeuw
was ook zo’n tijd van grote ver­an­de­ringen,
maar dan meer naar de andere kant:
veel mensen die tot dan toe
brave katho­lieken waren geweest,
die vaak naar de kerk gingen,
mis­schien zelfs dage­lijks,
de rozen­krans had­den gebe­den
een avond- en ochtend­ge­bed,
lieten in korte tijd alles los.
Het kerk­be­zoek kel­derde toen binnen enkele jaren
van zeven­tig naar tien procent, naar vier procent
en uit­ein­delijk zijn we ge­ble­ven
met een samen­le­ving
waar­van meer dan de helft van de mensen niet gelooft.
Pas nu komt daar heel voorzich­tig
een beetje ver­an­de­ring in.

Hoe kon dat gebeuren?

Was die vroom­heid vóór de jaren zes­tig
dan niet echt geweest?
Was dat alleen maar uiter­lijk ver­toon?
Mis­schien bij som­mi­ge mensen wel een beetje,
maar ik denk vooral
dat veel mensen snel onder de invloed kwamen
van de ver­an­de­rende tijdgeest,
je werd ineens een soort sufferd als je nog geloofde,
toen ik op school zat
wer­den Marx en Fidel Castro populair,
dát waren de hel­den!
En mis­schien werd die ont­wik­ke­ling wel bevor­derd
doordat de gods­dienst offers vroeg
en de tijdgeest een mak­ke­lijke, pret­tige weg leek te wijzen,
waarin allerlei verbo­den en beper­kingen niet gol­den:
vrij­heid, blij­heid.

Niet het evan­ge­lie

Dat is niet het evan­ge­lie.
We hoor­den het Jezus en de leer­lin­gen zeggen
in het evan­ge­lie van vandaag:
“Wij hebben alles prijsge­ge­ven...”.
Dat zeggen de leer­lin­gen.
“Niemand heeft huis, broers of zusters...” enzo­voorts
“prijsge­ge­ven,
of hij krijgt het hon­derd­vou­dig terug
en daarbij het eeuwig leven”.
Dat is het ant­woord van Jezus.

Prijs­ge­ven

Wat hier wordt gezegd is dus
dat het prijs­ge­ven, het brengen van offers
hon­derd­vou­dig zal wor­den beloond.
Dat is niet altijd zo mis­schien,
maar het is wel vaak onze erva­ring.
Wat je over hebt gehad voor je gezin,
je man of vrouw, bij­voor­beeld,
de offers die je hebt gebracht,
scheppen vaak, hope­lijk, een mooie, diepe band.

Hoe wor­den we gelukkig?

We wor­den niet gelukkig
door geen offers te brengen;
dan wordt het alleen maar steeds moei­lijker
om nog gelukkig te zijn.
We wor­den gelukkig langs de weg
van de offers die we brengen,
door het goede dat we doen
en dat mis­schien best moeite kost,
daardoor wor­den we gelukkig
veel meer dan door alleen te doen
wat we leuk en lekker vin­den.

Bewuste keuzes

We hebben allemaal weleens momenten gehad
waarop we eigen keuzes maakten,
niet geleid door wat we pret­tig von­den,
maar door wat we goed vin­den en waarde­vol.
Wat draagt bij aan de liefde, aan een betere wereld?
De liefde vraagt offers,
de liefde vraagt bewuste keuzes.

Dat was wat Bavo deed
toen hij niet meer ging voor aardse roem,
niet meer voor rijkdom en een rid­derleven,
maar een een­vou­dig, arm leven koos,
zijn geld aan de armen gaf
en zijn leven aan God.

Die zesti­ger jaren...

Als ik nu weleens terug­denk
aan de ver­an­de­ringen van de zesti­ger jaren,
die ik als kind heb mee­ge­maakt,
komt de vraag op me af:
Zijn we daar beter van gewor­den?

Op materieel vlak is er veel verbeterd, zeker.
Is de maat­schap­pij ook harte­lijker,
liefde­voller en mooier gewor­den?
Is er meer liefde voor de naaste, meer ver­trouwen,
meer ge­meen­schap, meer vreugde en harmonie?

Of zou je mis­schien toch moeten zeggen
dat de gods­diens­tige waar­den van toen
de mensen hielpen om beter te leven,
hen eraan herinner­den
de naasten lief te hebben
met de offers die daar­mee verbon­den zijn?

Beke­ring

Toen Jezus op aarde kwam
wilde Hij dat de mensen zou­den ver­an­de­ren.
Zijn eerste oproep was - aan wie dan ook -:
”Bekeert u”.

Een bewuste stap

Een mens kan ver­an­de­ren,
we moeten allemaal weleens ver­an­de­ren;
een klein beetje zoals bij de heilige Bavo,
die van een ge­mak­ke­lijk leven in rijkdom
over­ging naar een leven
van armoede en offers.
Hij moest een bewuste stap zetten
om dat vanuit zijn hart te kunnen doen.
Heilige Bavo, bid voor ons,
geef dat we stappen zetten
op de weg van de navol­ging van Jezus. Amen