Vergeet de weldaden niet...
Parochiebezoek in Badhoevedorp
Zondag 12 oktober was ik in de parochie van de HH. Engelbewaarders in Badhoevedorp voor de Eucharistieviering en de ontmoeting met de parochianen. Het was een feestelijk en tegelijk gemoedelijk gebeuren, met een dames- en herenkoor dat uitstekend zijn best deed!
De parochie gaat binnenkort fuseren, zo is de bedoeling, met de parochies van Meerliede (Halfweg, Vijfhuizen, Spaarndam, Haarlemmerliede in de Sint Gertrudisparochie, waarbij alle kerken hun eigen naam behouden. Zo kunnen de verschillende gemeenschappen elkaar versterken en er is één pastoraal team voor deze parochies. Vicaris André van den Hout is de waarnemend pastoor (parochie-administrator) en de paters Spiritijnen Patrick, Clement en Domingos - de laatste is ook voor de Portugeessprekende parochie - dragen de pastorale taken. Vicaris Van den Hout concelebreerde en aan het begin van de viering memoreerde ik nog even kort zijn verkiezing tot proost van het kapittel, een week eerder.
Niet alleen het koor maakte de Eucharistieviering tot een feestelijk gebeuren, ook de andere vrijwilligers zoals de lectrice, de koster, degenen die voor koffie zorgden, de penningmeester die ook foto's maakten dat alles goed verliep. Weer andere vrijwilligers zorgen voor de catechese (zij doet dat al vele, vele jaren met trouwe inzet) en alle andere taken die erbij horen. Vrijwilligers zijn en blijven heel belangrijk!
homilie
Vergeet de weldaden niet
28E ZONDAG DHJ C HH. ENGELBEWAARDERS, BADHOEVEDORP
Vergeet nooit de weldaden
die God je deed.
Vooruitzien en omzien...
Het verheugt me vandaag bij jullie te kunnen zijn
en samen de Eucharistie te vieren,
zeker nu jullie staan voor samenwerking en fusie
met de Sint Gertrudisparochie.
Het is goed de krachten te bundelen
en zo samen sterker te staan.
In memoriam...
Dat is ook zeker een moment om terug te blikken
en je de mooie
en soms ook verdrietige momenten
in herinnering te roepen
die jullie als parochie in het verleden
hebben meegemaakt,
waarbij ik ook terugdenk
aan pater Loek Seeboldt
die een jaar geleden, op 30 september 2024,
is overleden
en aan pater Henny Post
voor wie hier elf jaar geleden
de avondwake was.
Mogen zij in vrede zijn bij de Heer
en voor jullie allen
goede voorsprekers zijn.
En mogen we de goede herinneringen bewaren,
want het is ook door mensen
dat we de weldaden van God ervaren!
Herinneringen
De goede herinneringen bewaren...
Ik denk dat we allemaal
een herinnering hebben
aan de heftige gebeurtenissen,
die ingrijpend waren
of een pijnlijke indruk maakten.
Die herinneringen vergeet je niet zo gauw.
Die hebben we allemaal...
Het goede en mooie dat rustig verder groeit
maakte nu eenmaal
minder kabaal,
dan wat heftig is, een klap.
Een boom die valt
trekt meer aandacht
dan een bos dat groeit.
En toch: op hetzelfde moment
dat er zo’n klap valt
die alle aandacht trekt,
gaan de mooie dingen toch ook gewoon door,
alleen: daar denken we dan op zo'n moment niet meer aan.
En heel veel fijne en goede dagen
en dagelijkse mooie gebeurtenissen
zijn we vaak al gauw weer vergeten,
we leven bij de dag.
Of we denken eraan hoe mooi iets is
als we bang zijn het te verliezen.
Tel je zegeningen
De oproep van de lezingen van deze dag is:
Vergeet nooit de weldaden
die God je deed.
Tel je zegeningen!
Dat is niet zomaar een gedachte,
maar iets fundamenteels, dat je kracht geeft.
Als de dankbaarheid de dragende kracht van je leven wordt,
als je in die zin met God mag leven,
in Zijn tegenwoordigheid,
dan zul je de klappen die je krijgt,
het kruis dat ook op je weg komt,
beter kunnen dragen.
Het kruis dat is die klap, die vallende boom in je leven;
maar vergeet niet wat je gegeven is,
wat er aan moois gebeurt,
anders zul je in je wanhoop
gekke dingen gaan doen
of verder lopen, teleurgesteld
en zonder God.
Dankbaarheid
Als er een bodem van dankbaarheid in je is,
leer je bijna als vanzelf bidden in je nood.
O, ik denk dat we bijna allemaal wel zien
wat een grote kracht
de dankbaarheid in ons leven is,
maar toch kan het zijn
dat we dat in de praktijk
vaak weer snel zijn vergeten.
Tiem melaatsen
Dat was het geval met negen van de tien melaatsen
die Jezus in het evangelie
van hun kwaal genas.
Zij werden op weg gestuurd naar de priesters,
zonder dat er iets in hun situatie was veranderd,
maar zij deden het,
zo melaats als ze waren.
In geloof
Dat was eigenlijk iets heel moois:
zij gingen in geloof,
want ze zagen het niet,
ze waren toen nog steeds melaats,
ze konden alleen maar vertrouwen;
toch gingen ze op weg,
pas onderweg werden ze genezen.
Dóór met het leven?
Dus, ze waren allemaal goed begonnen
en met vertrouwen op weg gegaan.
Ze hadden gebeden:
“Jezus, Meester, ontferm U over ons”.
Maar toen de nood voorbij was,
hebben negen van de tien
alles vergeten, was alle dankbaarheid weg
en gingen ze door met hun leven.
Veracht
Die Samaritaan die terug keerde
was een buitenlander,
iemand met een net iets ander geloof dan de Joden,
van een soort dat door het volk werd veracht.
Dat is dus tevens een uitnodiging
om ook iets goeds te kunnen zien
in iemand die niet
van “jouw soort” is.
Pelgrims van hoop
Dit jaar 2025 is een heilig Jaar,
U heeft daar misschien al wel over gehoord.
Het heeft als thema: “pelgrims van hoop”,
dat nodigt ons uit om voort te gaan
met dankbaarheid, met vertrouwen.
Vergeet nooit de weldaden
die God je deed.
Laten we leven met dankbaarheid.
