Zoeken

Zondag 18 augustus was ik in de H. Christoforuskerk in Schagen voor de Eucharistieviering, waar ik een 100 jarige en een 103 jarige kerkgangster ontmoette (zie foto's). De evangelielezing was opnieuw een gedeelte uit de Broodrede van Jezus in het zesde hoofdstuk van het Johannesevangelie (Jo. 6, 51-58).

Op zaterdag 18 november vond in de Kathedrale basiliek van Sint Bavo in Haarlem de diakenwijding plaats van vier kandidaten, twee voor het permanent diakonaat en twee kandidaten die later ook priester worden gewijd. Het evangelie was uit Johannes 21, 15vv. waar Jezus aan Petrus vraagt: "Hebt gij mij lief?"

Zondag 11 juni vond in Amsterdam de sacramentsprocessie plaats, aansluitend aan de hoogmis in de Onze Lieve Vrouwekerk aan de Keizersgracht. Bij de processie zijn er geen problemen over zoveel Roomsheid. Amsterdam is bij uitstek de stad waar je "jezelf mag zijn". Die tolerantie is er dus ook voor een processie. Maar het gaat dan wel om de buitenkant...

Zaterdagmiddag 28 november was er een bijeenkomst van de Catholic Worker met een presentatie van de Nederlandse vertaling van de biografie van Jim Forest over Dorothy Day, "Alles is genade". Door de Corona-situatie was gekozen voor een online bijeenkomst, zodat toch zoveel mogelijk mensen die konden bijwonen.

Zaterdagochtend was ik in de H. Adelbertuskerk in Haarlem Noord om het bijbeljaar te openen dat heel komend jaar in de regio wordt gevierd met allerlei initiatieven rond het Woord van God onde rhet thema "Zend Uw liefde en trouw".

Meestal ben ik eind augustus wel een keer in Banneux te vinden wanneer daar één van de bedevaarten vanuit ons bisdom is. Zondag 26 augustus was het zover. In Banneux wordt Maria als Maagd der armen vereerd. Het is een mooie plaats en je kunt heerlijk ronddwalen over het bedevaartterrein met de vele kapellen. Maar waarom is Maria er daar voor de armen? Wie zijn die armen?

Op 14 juni, feestdag van de heilige Liduina was ik in Schiedam, waar de broederschap van Sint Liduina bijeen was om samen met parochianen en belangstellenden de vespers te bidden en naar een lezing te luisteren over deze heilige.

Een priester of seminarist kan niet volstaan met het aan­vaarden van het celibaat als iets wat er nu een­maal bij hoort. Het is een levens­keuze die nauw samen­hangt met de betekenis van het priester­schap. De Kerk heeft de celibaats­ver­plich­ting van de priesters door de eeuwen heen bewaard.

Op zondag Laetare, zoals de vierde zondag van de veertigdagentijd wel wordt genoemd, stond in dit C jaar de parabel van de verloren zoon centraal (Lc. 15, 1-3. 11-32), die misschien nog eerder de gelijkenis van de barmhartige vader kan worden genoemd. In dit heilig jaar van Barmhartigheid biedt die extra stof tot overweging.

Op het hoogfeest van Allerheiligen heb ik de Eucharistie gevierd in de H. Bavokerk in Heemstede waar Jan Jaap van Peperstraten als acoliet assisteerde. Hij wordt op 14 november in Heiloo tot diaken gewijd en doet zijn pastorale jaar in de parochies van het Klaverblad (Heemstede, Bennebroek, Vogelenzang).

Op zondag Laetare, 10 maart, was ik in Nes aan de Amstel voor de heilige Eucharistie. Natuurlijk hebben we daar bijzonder gebeden voor het conclaaf en voor de kardinalen die de nieuwe paus gaan kiezen en we hebben even stil gestaan bij deze bijzondere gebeurtenis. Verder hebben we bijhzonder gebeden voor de pastoor van Uithoorn, Nes en De Kwakel die al lange tijd ziek is. Het evangelie was dat van de verloren zoon uit het Lucas-evangelie. Daarover gaat de onderstaande preek die ik in Nes heb gehouden.

In het openbaar voor je geloof uitkomen als politicus, ondernemer of media-man of -vrouw is "not done", tenminste als dat geloof christelijk is. Zelden hoor je een protestant, nooit een katholiek, alleen moslims laten van zich horen. Deze week nog een PvdA-politicus over zijn beleving van Islam en Ramadam. Intussen vervreemdt het katholieke zuiden verder van de partijen waar men daar vroeger op stemde. Niet dat ze daar nu allemaal zo katholiek zijn, maar volgens minister Hans Hillen missen ze bij die partijen wél het katholieke levensgevoel.

Een priester of seminarist kan niet volstaan met het aanvaarden van het celibaat als iets wat er nu eenmaal bij hoort. Het is een levenskeuze de nauw samenhangt met de betekenis van het priesterschap. De Kerk heeft de celibaatsverplichting van de priesters door de eeuwen heen bewaard.