Verbonden blijven...
Vijfde zondag van Pasen
“Blijft in Mij”, het zijn woorden die Jezus tot Zijn leerlingen spreekt op die laatste avond voor Zijn lijden en kruisdood. “Blijft in mij, dan blijf ik in U”. Ik denk dat we allemaal weten hoe belangrijk verbondenheid kan zijn. We hebben het ervaren of gemist op belangrijke momenten van ons leven, bij een afscheid of een nieuw begin, bij ieder gebeuren dat je bijzonder raakt.
Verbondenheid ervaar jezelfs als mensen er niet meer zijn, niet meer in ons midden zijn. “De stilte spreekt”, was de titel van het winnende gedicht bij de nationale 4 mei herdenking dit jaar. In dat moment van stilte ieder jaar op die dag - zo was de inhoud van het gedicht - klinken de stemmen van degenen met wie we verbonden zijn en die weggevallen, gesneuveld zijn voor onze vrijheid. Ja, die stemmen blijven klinken en de verbondenheid met goede en dierbare mensen blijft, ook als ze van ons zijn heengegaan. Geen wonder dat in de heilige Eucharistie zoveel namen van overledenen met dankbaarheid in ons gebed genoemd.
We gedenken hen en die gedachtenis is een teken dat we hen niet vergeten zijn. Je draagt in je hart de liefde van je moeder, het voorbeeld van je vader, de vroomheid van je grootmoeder en ga zo maar door. Deze week hoorde ik op de radioeen interview met rabbijn Evers. Hij vertelde onder meer hoe zijn moeder, Bloeme Evers, Auschwitz had overleefd door de verbondenheid met een stel goede kampvriendinnen, die haar erdoorheen hielpen. Alléén had ze het nooit kunnen volhouden, zonder hen zou Auschwitz haar einde zijn geweest. Zij was en is een sterke vrouw, maar een mens doet het nooit alleen.
Rabbijn Evers voegde daar voor zich zelf nog aan toe: ik was nooit de persoon geworden die ik nu ben als ik mijn moeder niet had gehad. En ook zei hij: mensen die met haar verbonden zijn of waren kwamen en komen tot geloof en vertrouwen. Haar geloof en haar levenskracht stralen naar anderen uit. Zo zou het met ieder van ons moeten zijn: dat ieder die met ons verbonden is, iets van ons geloof en vertrouwen, van onze levenskracht en -vreugde mee zal mogen krijgen, dat als mensen met ons verbonden zijn ze iets van de geest en de liefde van Christus ervaren.
We hebben vaak heel gauw en gemakkelijk iets lelijks over een ander geroddeld; wat zou het mooi zijn als we veel eerder iets moois en goeds, iets opbouwends, een boodschap van geloof en vertrouwen de wereld in hadden geslingerd! De maatschappij is veel individualistischer dan vroeger: Eenzaamheid is één van de grootste problemen van onze westerse samenleving maar ieder die het ooit ervaren heeft weet dat verbondenheid met anderen, en openheid van anderen voor wat je beweegt en raakt, heel veel goed doet, de vreugd wordt verdubbeld, de smart wordt gedeeld. Dus, laten we zelf die verbondenheid met anderen zoeken en bevorderen, een stapje zetten naar anderen om ons heen, die er vaak meer naar verlangen dan wij misschien denken.
Maar de Heer wijst ons vandaag natuurlijk ook naar een ander soort verbondenheid. Zijn woorden in het evangelie zijn niet allen een oproep aan Zijn leerlingen om hun oude vriend niet te vergeten en nog eens aan Hem terug te denken. Het gaat er om dat Zijn leerlingen zich altijd te binnen brengen dat ze niets uit onszelf hebben, dat ze alles gekregen hebben, en dat ze zich realiseren hoe belangrijk het is God bedanken voor al wat Hij geeft, dat ze oog proberen te hebben voor al die goede gaven en dat ze van Hem bewust de kracht en levensmoed ontvangen die je nu eenmaal nodig hebt. “Los van Mij kun je niets”, zegt Jezus daarvan.
Bedank, vraag kracht, vraag moed, betrek die Lieve Heer in je leven van iedere dag, blijf met Hem praten, vraag Hem het goede woord te kunnen spreken, de nood van je naaste te kunnen zien, het juiste te kunnen doen. Toen de bisschop mij als jongen van een jaar of twaalf had gevormd, zei hij aan het einde van de plechtigheid: Ik vraag jullie niet veel, ik vraag geen lange gebeden of moeilijke zaken. Ik vraag jullie alleen: Bid vaak, iedere dag en ook vaker per dag, als je voor een beslissing staat, als je moet spreken of zwijgen, als je in actie moet komen, bidt dan deze woorden: “Kom, heilige Geest”. er kan je veel gebeuren, je kunt voor veel komen te staan; in zekere zin geeft dat niet, je kunt veel aan als je maar met God verbonden blijft, want: “Wie in mij blijft, terwijl ik blijf in Hem, die draagt veel vrucht”.
AMEN
