Mgr. Ron van den Hout tot bisschop gewijd

De dag voor Pink­ste­ren daalde de heilige Geest alvast neer in de Groningse ka­the­draal. Daar werd mgr. dr. Ron van den Hout tij­dens een sfeer­volle plech­tig­heid in een volle ka­the­draal tot bis­schop gewijd.

Gelukkig waren er toch nog veel mede-bis­schop­pen aanwe­zig, want het was geen ge­mak­ke­lijke dag, wat dat betreft: de moe­der van Mgr. Everard de Jong werd op deze dag begraven (ik heb bij­zon­der aan haar gedacht tij­dens de Mis) en de bede­vaart Kevelaer vierde het 375-jarig jubileum van het bestaan van die bede­vaart met een pau­se­lijk legaat. Het bisdom Roermond is daar bij­zon­der bij betrokken (Kevelaer viel des­tijds onder dat bisdom) en ook met onder meer Utrecht bestaan er hechte ban­den. Daardoor kon­den ver­schil­lende bis­schop­pen niet aanwe­zig zijn.

Maar kar­di­naal Willem Eijk was aanwe­zig als hoofd­con­se­cra­tor, ook waren er mgr. Gerard de Korte, voor­gan­ger van de nieuwe bis­schop, bis­schop van het her­komst-bisdom van mgr. Van den Hout en co-con­se­cra­tor samen met mgr. Rob Mutsaerts, hulp­bis­schop en vica­ris-generaal van het bisdom Den Bosch. Uit Haar­lem waren we met drie bis­schop­pen naar het Groningse afgereisd om getuige te zijn van dit heuglijk gebeuren en mede de han­den op te leggen. De Apos­to­lische Nuntius, mgr. Aldo Cavalli con­ce­le­breerde en reikte de pau­se­lijke benoe­mingsbulle over aan kanun­nik Arjen Bultsma die deze in Neder­landse vertaling voorlas.

De plech­tig­heid was zeer goed ver­zorgd en de mooie Groningse ka­the­draal was stamp­vol. Veel mensen had­den nog graag willen komen maar had­den geen kaart meer kunnen krijgen, omdat de kerk maximaal gevuld was. De com­missa­rissen van de Koning van Gro­nin­gen en Friesland waren aanwe­zig, evenals de burge­mees­ter van Gro­nin­gen.

Kar­di­naal Eijk ging in zijn homilie in op de kwali­teiten van de wij­de­ling die hij als docent aan het Sint Jans­cen­trum had leren kennen. Met name ging hij in op het anker (en de bijbe­ho­rende wapen­spreuk) in het wapen van de nieuwe bis­schop als teken van de hoop. Dat anker moeten we leggen bij de hemelpoort: de hoop op het eeuwig leven bij God is wat ons uit­ein­delijk beweegt.

Ook de nieuwe bis­schop zelf hield een toe­spraak, zoals gebruike­lijk aan het einde van de heilige Mis. Nuchter en hel­der, zoals hij is, sprak hij zon­der poespas en een­vou­dig, waar­mee hij een mentali­teit liet zien die denk ik uitstekend bij de mensen van het Noor­de­lijke bisdom zal blijken te passen.

Na afloop van de vie­ring was er een receptie in de Martini­kerk, die ooit in de zes­tien­de eeuw nog even ka­the­draal is geweest. Daar zijn ooit twee bis­schop­pen geïnstalleerd, voordat de Re­for­ma­tie doorzette en het katho­li­cisme verbo­den werd. Sinds het herstel van het bisdom Gro­nin­gen is mgr. Van den Hout de vijfde bis­schop.