Een groot kerkmusicus ging heen...

Mgr. Jan Valkestijn passend uitgeleide gedaan

Donder­dag­avond 22 juni was ik bij de avond­wake voor mgr. drs. Jan Valkes­tijn, die ruim een kwart eeuw rector cantus van de ka­the­drale basiliek Sint Bavo is geweest en veel heeft bij­ge­dragen aan de ont­wik­ke­ling en bloei van het daaraan verbon­den muziek­in­sti­tuut en aan de kerk­mu­ziek in het alge­meen.

Naast de kist met het lichaam van de over­le­de­ne was een koor­boek opge­steld met opge­slagen de sequentie van het Paas­feest: Victimae Paschali laudes... Een ver­wij­zing naar de ver­rij­ze­nis en het eeuwige Pasen waaraan hij nu deel moge hebben.

Mgr. drs. Johannes Wilhelmus Nicolaas Valkes­tijn (* 1928) heeft de koor­school van de ka­the­draal van de Ita­li­aanse rich­ting, die zijn voor­gan­ger L. Kat voorstond, geleid naar de Engelse koor­tra­di­tie, zo bracht voor­zit­ter P. Beerkens in her­in­ne­ring, waaruit Valkes­tijn een bij­zon­der rijke en bij de hui­dige li­tur­gie passende bijdrage heeft ontleend. Ook diaken drs Eric Fennis her­dacht de over­le­de­ne met veel liefde en waar­de­ring. Samen met hem leid­den de pries­ters Bob van Oploo en Simon Evers de gebeds­vie­ring. Nog steeds wor­den in de ka­the­draal en elders in het land veel door Valkes­tijn gecompo­neerde werken uitge­voerd. Velen her­in­ne­ren hem met dank­baar­heid en het is dan ook niet meer dan logisch dat veel oud-leer­lin­gen van de koor­school op een of andere manier betrokken waren bij de avond­wake en bij de Pontificale uit­vaart die door de bis­schop, mgr. J. Punt, op het Hoog­feest van het H. Hart, vrij­dag 23 juni, wordt gevierd. Oud-leer­lin­gen droegen de kist aan het begin van de avond­wake binnen.

Met ver­schil­lende onder­schei­dingen is Vales­tijn geëerd om zijn grote bijdrage: ere­ka­pelaan van de paus, ere­kanun­nik van het ka­the­draal kapit­tel, rid­der in de orde van Oranje Nassau, Commandeur in de orde van het H. Graf van Jeru­za­lem en Member of the most honourable Order of the British Empire.

Mgr. Valkes­tijn bleef tot het einde van zijn leven zeer betrokken bij het muziek­in­sti­tuut. Tot kerst­mis was hij, als zijn ge­zond­heid het toeliet, aanwe­zig bij de hoog­mis op zon­dag. Het laatste jaar was wat die ge­zond­heid betreft moei­lijker, maar nu heeft hij de poort van het paradijs bereikt. Moge hij in vrede rusten bij de Heer!