Undercover of onverwacht: wees waakzaam Hij komt!
Advent
Op de eerste zondag van de Advent heb ik de heilige Mis gevierd in de kathedrale basiliek van Sint Bavo in Haarlem, waar het herenkoor van de kathedraal onder leiding van Rens Tienstra met titulair organist Ton van Eck Gregoriaanse en meerstemmige zang ten gehore bracht.
Der kathedraal bereidt zich voor op het kerstfeest. Volgende week zondag worden de kaarten voor de Nachtmissen al uitgegeven. en natuurlijk staan er verschillende mooie concerten en vieringen op het programma, zoals de Lessons and Carols op zaterdagavond 23 december (20.00 uur).
Homilie
Waakzaamheid en verwachting
Met oud en nieuw
blikken we terug
en we kijken vooruit.
Vandaag doen we dat ook
want het is kerkelijk nieuwjaar,
begin van een nieuw liturgisch jaar
waarin we vooral uit de evangelies
van Marcus en Johannes lezen.
De kernwoorden voor dat vooruitzien en terugblikken
zijn verwachting en waakzaamheid:
in de Adventstijd zien we uit
naar de komst van de Heer;
die verwachting vraagt waakzaamheid,
die vandaag in het evangelie centraal staat.
Beveilingingscamera
Met alle beveiligingscamera’s in de straten,
goed hang- en sluitwerk op onze huizen,
anti-virusprogramma’s op onze computers,
weten we wel wat waakzaamheid is.
Maar in het evangelie gaat het dieper;
daar heeft het te maken
met omzien en vooruitzien,
ons leven beschouwen,
en dat is zeker iets goeds om te doen.
Ons leven gaat zo snel voorbij
en de dag komt naderbij
waarop we van deze aarde vertrekken
en oog in oog met de Heer zullen staan.
Is er nog iets wat we moeten hernemen?
De Advent nodigt ons uit
om daar onze persoonlijke beveiligingscamera
op te richten,
daar onze waakzaamheid naar uit te laten gaan.
Zijn er zaken blijven liggen,
hebben we nog iets goed te maken,
is er een stap die we kunnen zetten
om een relatie te herstellen
met God of de naaste?
Waar zouden we
een nieuw begin kunnen maken?
Kansen geven
Het moeilijkste woordje is vaak “Sorry,
zo had ik het niet moeten doen”.
Het is een teken van grootheid
als we klein kunnen zijn.
Als we veel kracht nodig hebben
om ons eigen gelijk te bevestigen,
blijft er weinig kracht meer over
om vergeving te vragen,
maar we leven allemaal van vergeving;
vergeving van God en van mensen
die ons willen aanvaarden
en nieuwe kansen willen geven
en dat is dus ook
wat we voor en met anderen moeten doen:
proberen - als het kan -
om opnieuw te beginnen,
nieuwe kansen te geven
en in ieder geval niet verharden.
Daar gaat de waakzaamheid over.
Undercover
Onze Lieve Heer is daarbij voor ons
als een “undercover boss”,
u zult het programma wel kennen:
de baas is onherkenbaar vermomd aanwezig;
zo gaat het ook met onze hemelse Baas:
soms hebben we wel iets van een idee
en vangen we een glimp van Hem op,
vaak herkennen we Hem niet,
soms ervaren we met dankbaarheid
Gods leiding en voorzienigheid,
dan weer lijkt Hij ver en zelfs afwezig.
Dat ligt soms ook aan ons,
dan moeten wij weer iets gaan doen
om Hem te kunnen herkennen.
Matteüs 25
Vorige week, op het feest van Christus Koning,
kwam dat zo mooi naar voren
in het evangelie uit Matteüs 25
over de ontmoeting met de Heer
aan het einde der tijden;
Daar blijkt dat Jezus door de mensen
niet was herkend
in de hongerigen, dorstigen, zieken en vreemdelingen.
Het was voor iedereen,
de goede én de minder goeden,
de schapen en de bokken,
een grote verrassing
toen de identiteit van hun Heer
werd onthuld:
Hij was het aan wie je je goede werken
wel of niet had gedaan,
Hij was het
aan wie je je liefde had gegeven.
Wat je een noodlijdende geeft,
is aan God zelf gedaan.
Omdat het moest?
Intussen zijn we dus
een nieuw kerkelijk jaar begonnen
met deze Advent.
Weer komt die baas er bij
in het evangelie van deze dag
in de gelijkenis die Jezus vertelt;
die baas, die man komt hier niet “undercover”,
maar hij verschijnt op de werkvloer wel onverwacht
na een lang verblijf in het buitenland
en hij krijgt ineens een indruk
van hoe de dienaars
het beheer hebben uitgevoerd.
Zijn ze er gemakkelijk over gaan denken,
hebben ze zitten slapen
of bleven ze zorgvuldig en actief?
Hadden ze gewerkt ‘omdat het moest’
en zolang er druk op zat
of hadden ze dat met bezieling en overtuiging gedaan?
De waakzaamheid houdt in
dat we het goede doen
ook als niemand ons kan zien.
Zo moeten we uitzien naar de Heer,
de hemelse Vader van alle mensen.
Zo is het ook met God
Relaties kunnen verarmen en vervagen,
wie niet investeert in een relatie
moet er niet van staan te kijken
als die verbleekt,
zo is het onder mensen,
zo is het ook met God.
Het verbleken van een relatie
kan vele oorzaken hebben;
soms zijn we misschien te veel met onszelf bezig
om echt open te staan voor anderen
en vragen we ons meer af
wat we krijgen
dan wat we geven.
Maar juist doordat we geven
geneest de pijn
van wat we missen.
Toekomst
In deze Adventstijd
worden we dus uitgenodigd
waakzaam te zijn
en verwachtingsvol te leven,
uit te zien naar wat komt,
te geloven in de toekomst,
uiteindelijk in de toekomst
die God ons zal geven.
Ja, we worden uitgenodigd
om met vertrouwen en optimisme
naar de toekomst te kijken
die God ons zal geven
en ons leven en onze inzet te richten
op die ontmoeting.
Amen
