Wat zijn je prioriteiten?

Het uur van Jezus

La Vie in Zeewolde is een begrip gewor­den. Het is een RK Centrum dat mensen helpt door gees­te­lij­ke be­ge­lei­ding een nieuw leven in te gaan en om meer zich­zelf te wor­den. Eenmaal per maand is er ’s mid­dags een H. Mis op zon­dag en deze zon­dag was ik er om het centrum te bezoeken en de Eucha­ris­tie te vieren.

Homilie

Priori­teiten...

Het is in onze tijd heel be­lang­rijk om priori­teiten te stellen. We moeten dat allemaal doen. Veel mensen hebben het erg druk, er komt veel op hen af, er wordt vaak veel gevraagd, er zijn zoveel ver­wach­tingen. We merken soms hoe vol het zit als er iets on­ver­wachts gebeurt is, dat heel erg be­lang­rijk is en waarvoor we wel tijd vrij moeten maken. Als het gaat om iets dat echt heel erg be­lang­rijk is, zoals bij­voor­beeld het over­lij­den van een dier­baar iemand, dan voel je wel dat al het andere vervaagt en onbe­lang­rijk is. Op zo’n moment is het zonneklaar voor je waar je priori­teiten moet leggen. Op andere momenten kan het moei­lijk zijn de juiste keuzes te maken. Soms staan we eigen­lijk te veel onder de druk van wat anderen van ons ver­wach­ten.

Keuzes

Zelfs als we het niet al te druk hebben en we onze tijd tame­lijk zelf in kunnen delen, we niet geleefd wor­den, dan is nog de vraag: wat kies je, wat ga je doen? Als we 's avonds de TV aan­zet­ten, hoeven we ver­der niet veel te doen: we wor­den bezig gehou­den en we kunnen zelf passief blijven kijken. We kunnen alles op ons af laten komen en dat is eigen­lijk in heel het leven zo: dan onder­gaan we alles wat naar ons toe komt. Maar we kunnen ook zelf keuzes maken, niet per se doen wat op ons afkomt of men verwacht, maar zelf priori­teiten leggen.

Het uur van Jezus

Het evan­ge­lie van vandaag is daar een dui­de­lijk voor­beeld van. Jezus is steeds bezig geweest om voor mensen klaar te staan, hen te on­der­richten, hen te genezen, met hen te spreken en hen bij te staan. Nu komen er zelfs Grieken die met Hem willen spreken. Het zijn bui­ten­lan­ders, de bood­schap van Jezus schijnt dus zelfs voor bui­ten­lan­ders aantrek­kings­kracht te bezitten. Hoe aan­trek­ke­lijk en zelfs eer­vol dit men­se­lijk gezien gevon­den zou kunnen wor­den, Jezus gaat er toch niet op in. Op dit moment moet Hij een andere keuze maken. Zijn ‘uur’ staat voor de deur. Het ‘uur’ van Jezus is Zijn lij­den, sterven en verrijzen: zijn Paas­mys­te­rie. Het is een uitdruk­king die herhaalde malen terug komt in het evan­ge­lie van Johannes. Zijn uur: daar wil Hij zich nu gees­te­lijk op richten, daarop wil Hij zich voor­be­rei­den. Hij weet dat Hij dit moet onder­gaan, dat Hij er niet voor moet weglopen, dat het tot heil van heel de wereld zal zijn.

Je priori­teiten nagaan...

Zo gaat het eigen­lijk met ons allen: we moeten onze priori­teiten regel­ma­tig nagaan en zeker in deze vas­ten­tijd is het goed om dat te doen: geef ik de eerste plaats aan wat op de eerste plaats moet komen? Laat ik mij meeslepen door ver­wach­tingen van mensen, door het verlangen goed en sympathiek te wor­den gevon­den of eer te ont­van­gen en waar­de­ring? Geef ik mijn aan­dacht op de eerste plaats aan mijn schepper en Heer, aan degene die bij­zon­der aan mijn zorg zijn toe­ver­trouwd? Kortom: doe ik wat ik moet doen? Vervul ik wer­ke­lijk de wil van God in mijn leven?

Geen in­te­res­se meer

Toen ik pastoor was, leerde ik een man kennen die helemaal vol was van voetbal. Hij kon geen wedstrijd missen en zelfs wat hij zei ging meestal over voetbal. Een betrokken supporter, zullen we maar zeggen. Toen werd hij ziek, erns­tig ziek en op een gegeven moment kwam hij helemaal op bed te liggen. Zijn vrouw wilde hem toen nog eens een mooie avond bezorgen, want er was een heel be­lang­rijke voetbal­wed­strijd. Met veel moeite sleepte zij de TV naar zijn bed. Maar al na enkele minuten vroeg hij haar de TV uit te doen. Hij had geen in­te­res­se meer en hij kon het niet verdragen. Het was voor hem van geen belang.

Dat is mis­schien een goede vuist­regel en leidraad om priori­teiten te stellen: Hoe be­lang­rijk is dit wer­ke­lijk? Wat zal dit mij nog te zeggen hebben in het uur van mijn dood?

De priori­teit van Jezus

Voor Jezus ligt de hoogste priori­teit bij Zijn uur: bij de verlos­sing van de mensen. Want als Jezus het over zijn uur heeft, heeft hij het over het lij­den, sterven en verrijzen, waardoor Hij ons verlost. Daar ligt zijn hoogste priori­teit, al moet hij daarvoor men­se­lijk opzicht vaarwel zeggen.

Vrij wor­den

Wat kunnen wij hier uit leren? Wij mensen zijn best vaak wel gevoelig voor men­se­lijk opzicht: wat de mensen vin­den, wat zij willen dat wij doen, wat men van ons verwacht. Zonder nu te willen zeggen dat we nooit moeten luis­te­ren naar wat mensen van ons willen, blijft het goed om ons doel voor ogen te hou­den en tijd te reserveren voor wat het be­lang­rijk­ste is in ons leven. Probeer inner­lijk vrij te wor­den.

Jezus nadert zijn uur, het uur van zijn lij­den en sterven. Hij houdt de blik gericht op zijn Vader, zo kan hij door alles wat de mensen hem aandoen, volhar­den in zijn roe­ping. Laten wij in deze laatste weken van de veer­tig­da­gen­tijd, nu de lij­dens­tijd gaat beginnen, ons proberen inner­lijk vrij te maken, ons­zelf te openen, om mee te leven met het lij­den van Jezus en inner­lijk stil te staan bij de liefde die uit Zijn lij­den spreekt. Want niemand heeft groter liefde voor ons dan hij die voor ons Zijn leven geeft. Amen.