Zuster Fidei deed haar Eeuwige professie in Heiloo

Het is Gods werk!

Op zon­dag­mid­dag 13 mei, Moeder­dag en dag van O.L. Vrouw van Fatima, legde zuster Maria Fidei Douwes van de "Blauwe zusters" haar eeuwige geloften af in het hei­lig­dom van Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo. Vele mensen waren ervan getuige en ze mochten allemaal blijven eten!

De "blauwe zusters", zoals ie­der­een hen kent, heten offi­cieel "Dienaressen van de Heer en van de Maagd van Matará". Een kopie van het Argen­tijnse zes­tien­de eeuwse missie­kruis dat genoemd is naar de stam van de Matarás dragen de blauwe zusters op hun habijt en zij leggen een bij­zon­dere vierde gelofte af van toe­wij­ding aan de Maagd Maria. Daar­mee komt zowel het missio­naire als het mariale karakter van hun instituut tot uiting.

Een goed gevulde bede­vaart­kerk was getuige van de eeuwige geloften van armoede, zuiver­heid en ge­hoor­zaam­heid die zuster Maria Fidei aflegde, samen met de genoemde vierde gelofte. De alge­meen overste, moe­der Maria Corre­dentora, was naar Neder­land geko­men om de geloften af te nemen. Ook de ouders en familie van de zuster was aanwe­zig en zij deel­den volop in de vreugde van deze mooie dag.

Veel pries­ters waren geko­men, waar­on­der Abt Gerard Mathijsen van de abdij van Egmond, mede­broe­ders van de manne­lijke tak van het Instituut, rector jeroen de Wit en de andere pries­ters die met Heiloo verbon­den zijn.

Na afloop van de fees­te­lij­ke Eucha­ris­tie­vie­ring waren alle aanwe­zigen uit­ge­no­digd in een grote tent die achter het Juliana­kloos­ter was opge­steld, om daar de maal­tijd te gebruiken, die de zusters tevoren voor een paar hon­derd mensen had­den voor­be­reid. De zusters moeten hard gewerkt hebben om dit allemaal klaar te krijgen en het smaakte ook nog eens prima!

Tijdens de maal­tijd waren er ver­schil­lende optre­dens met lie­de­ren ter ere van de eeuwige professie.

Van harte wensen we zuster Fidei een heel mooi en gezegend kloosterleven toe!

HOMILIE

Zuster Maria Fidei en alle medezusters,
broe­ders en zusters,

Wat kunnen wij geven?

Op deze dag
mogen we ons heel klein weten.
Het lijkt na­tuur­lijk aller­eerst iets groots,
een stap die het hele leven omvat
en zelfs de eeuwig­heid:
Zuster Maria Fidei wijdt zich toe aan God
door de eeuwige geloften
op de evan­ge­lische raden
binnen het Instituut van de Dienaressen van de Heer
en van de maagd van Matará;
zij maakt daar­mee van haar leven
een offergave aan God.
Het lijkt er dus voor ons allen
die hier getuige van mogen zijn, op
dat zíj iets doet, dat zíj iets geeft,
maar eigen­lijk is dat ergens maar
de buiten­kant.
Trouwens, wat hebben wij eigen­lijk te geven?
De plannen die wij maken
zijn maar mensen-plannen.
We kunnen ons­zelf nog geen minuut,
zelfs geen seconde
adem en leven geven,
hoe zou­den wij dan
een heel leven kunnen geven?

Zijn hand was erin

Als zuster Maria Fidei vandaag terug kijkt
en haar leven overziet,
zal zij toch op de eerste plaats zien
hoe haar leven geleid is,
wat Onze Lieve Heer aan haar gedaan heeft;
en toen zij hoopte door een tussen-jaar in Engeland
meer zicht te krijgen
op wat zij met haar leven wilde doen,
of toen zij in Zweden bijbelstudie ging doen
- toen nog meer langs een pro­tes­tantse route -
toen zij dus met een per­soon­lijke zoek­tocht bezig was
om een basis die zij thuis had mee­ge­kre­gen
te ver­die­pen, te vernieuwen,
toen zij merkte dat het kwartje bij haar begon te vallen,
soms langs een kleine hint van andere mensen
of een artikeltje op in­ter­net,
kleine, bijna ‘toevallige’ dingen,
toen was het in feite de Heer zelf die in haar hart
een verlangen had gewekt
naar diepgang, naar dienst­baar­heid, naar Hem,
en haar liet merken waar de vervulling lag
van haar God-gegeven levensbestem­ming;
het was de Heer zelf
die met haar op weg was gegaan
om haar te veroveren,
tot op het moment dat het verlangen naar Hem
zo was gegroeid
dat zij zich kon geven en haar ‘ja” kon spreken
tot die lieve, goede Bruidegom.

Fidei

“Maria Fidei” werd haar klooster­naam,
“Maria van het geloof” , betekent dat,
maar dat Latijnse woord “Fides”, geloof,
betekent niet zozeer of aller­eerst een kennis
- dat je alles weet van het gelood -,
maar vooral overgave, ver­trouwen en trouw,
dat zit allemaal in die klooster­naam..

Zijn werk

Zuster Maria Fidei beant­woordt vandaag iets
wat God zelf in haar hart heeft gelegd,
met ver­trouwen en overgave
en de gelofte van trouw:
haar toe­wij­ding aan God
is een ant­woord
op wat God zelf in haar hart heeft gelegd,
het is een mee­werken met een genade.
Dat we dat zo mogen ervaren,
mag U de moed geven voor deze stap.
Het eerste is niet dat U zich aan hem toewijdt,
maar dat Hij U aan Hem toewijdt,
het is aller­eerst Zijn werk en niet het uwe.

De grootste stap

En nu ik Uw aan­deel toch al
omlaag aan het schroeven ben,
ga ik nog maar even ver­der:
want eigen­lijk is het niet eens zo’n stap
die U vandaag zet.
De eigen­lijk stap was
toen U naar het klooster bent gegaan
om Uw leven aan God toe te wij­den.
Want bij het intre­den denkt een zuster na­tuur­lijk niet:
Laten we het maar eens proberen,
we zullen weleens kijken wat het wordt,
Nee! Die stap om in te tre­den
is geen samen­wo­nen op proef
en geen contract met kleine lettertjes,
vol voor­waar­den en beden­kingen.
U ging naar het klooster
omdat U Uzelf, Uw leven aan Jezus wilde geven,
in dienst van de mensen,
in dienst van het evan­ge­lie
in dienst van de Kerk.
Wat we vandaag mogen vieren,
wat zuster Maria Fidei uitspreekt
en wat de Kerk aanvaardt dat is
de de­fi­ni­tieve bevesti­ging
van de stap die zij
met geloof en ver­trouwen,
jaren gele­den al heeft gezet
toen zij verlangde haar leven toe te wij­den aan God,
een verlangen dat God in haar hart had gelegd.

Een missio­nair avontuur

De lezingen die we hebben gehoord
behoren bij deze zon­dag,
maar ze zijn ook precies geschikt
voor een eeuwige professie:
het is het hoge­pries­ter­lijk gebed van Jezus
die bidt dat de hemelse Vader
Zijn leer­lin­gen aan zich toewijdt.
Zij zullen in de wereld zijn,
maar mogen niet van de wereld zijn.
Zij wor­den in die wereld gezon­den,
maar Jezus bidt dat zij wor­den bewaard voor het kwaad,
want zij zijn aan de hemelse Vader toegewijd.
Zuster Maria Fidei,
zo wordt U vandaag
voor heel het leven
voor tijd en eeuwig­heid
aan God toegewijd
met de opdracht om uit te gaan
- een missio­nair avontuur -.
Uw toe­wij­ding aan God
is het fun­dament
voor uw liefde voor de mensen

Van harte bid­den we vandaag voor U
dat die beide aspecten
die eigen­lijk heel erg één zijn,
in Uw leven steeds diep gewor­teld zullen zijn.

Maria

De aller­hei­ligste maagd Maria,
de Maagd van Matarà,
O.L. Vrouw van Fatima,
O.L. Vrouw ter Nood,
Maria die, met zoveel geloof en liefde
haar “Fiat”,
haar “Ja, ik wil”
tot God ge­spro­ken heeft
en aan wie U zich vandaag
door een bij­zon­dere, vierde gelofte toewijdt,
moge U steeds een voor­spraak zijn,
moge zij U steeds met moe­der­lijke liefde
steunen en sterken
om Uw “ja” tot God
in trouw te blijven beves­tigen
en te geloven en ver­trouwen
dat Hij die U tot hier heeft gebracht
U trouw zal blijven.
Zeker, er zullen ook moei­lijke tij­den komen,
donkere dag,
maar er is een vreugde
die dieper is
en waar­van we mogen bid­den en ver­trouwen
dat die altijd zal blijven,
in U, zuster Maria Fidei -
die Onze Lieve Heer vandaag voor­goed
aan Zich toewijdt.
AMEN.