Conviventie gedenkt 50 jaar Neocatechumenale Weg
Gedenken en vooruitzien....
Zaterdagavond 13 oktober was ik in Bunnik voor de nationale conviventie van de Neocatechumenale Weg. Verantwoordelijken van gemeenschappen en missiegezinnen waren aanwezig voor een driedaagse bezinning, mede om het vijftigjarig bestaan van de Weg te gedenken.
Aan het begin van het nieuwe werkjaar kwamen de verantwoordelijken en missiegezinnen bij elkaar voor een lang weekend van bezinning. Als ik de zaal rondkeek zag ik enkele honderden mensen uit het hele land die zich binnen de neocatechumenale Weg willen inzetten voor de evangelisatie.
Tijdens de eerste helft van de avond die ik heb meegemaakt kwamen vertegenwoordigers van de kleinere groepen aan het woord. We konden niet naar alle groepen luisteren want dat waren er bijna dertig! Ik kreeg de taak om lootjes te trekken waardoor werd bepaald wie aan de beurt kwam. Het waren mooie getuigenissen die duidelijk lieten zien hoe God aan het werk is in het leven van mensen.
Wie zo aan zijn eigen genadevolle levensgeschiedenis mag terug denken, kan niet anders dan hoopvol zijn ook voor de toekomst: het is Gods voorzienigheid, Zijn vaderlijke liefde die uiteindelijk alles leidt. De Kerk is van Christus, niet van ons. Priester Fernando van het team voor Duitsland en de Benelux gaf daarna een terugblik op de geschiedenis van de Neocatechumenale Weg in de vijftig jaar die sinds de eerste aanwezigheid van de Weg in Rome verstreken zijn. Ook in deze terugblik lag de nadruk op het werk en de inspiratie van de heilige Geest.
Aan het einde van de avond heb ik kort de indruk samengevat die alles op mij had gemaakt: het horen van de mooie ervaringen van de weg die God met mensen gaat, doet ook mijzelf denken aan wat Hij voor mij heeft gedaan en hoe Hij mijn leven heeft geleid. De kern van Gods leiding is eigenlijk steeds dat Hij ons opent om niet over onszelf gebogen te zijn, maar te leven voor anderen, voor God. Wie die leiding van God ziet kan - zoals gezegd - eigenlijk ook niet anders dan vertrouwvol zijn voor de toekomst. Daarna heb ik de avond besloten met de zegen.
Het was verder goed om allerlei mensen te spreken en weer te zien uit het hele land. Van harte hoop en bid ik dat de gemeenchappen die de Neocatechumenale Weg volgen, vruchtbaar zullen blijven en steeds meer worden voor de evangelisatie.
