De wereld is een toverbal...

Kunnen we de wereld veranderen?

Zater­dag 15 de­cem­ber zong de Martinuscantorij een fraaie Evensong in de katho­lie­ke kerk van Overveen, schrift­le­zingen afgewisseld met kerst­lie­de­ren, vre­dig en mooi en dat in een wereld van gele hesjes, klimaat­pro­ble­men en aan­slagen...

De Martinuscantorij onder lei­ding van Paul Waerts heeft al vaker een Evensong gehou­den in de kerk van Overveen, in het kader van BOAZ-leerhuis. Ook deze keer was er weer veel belang­stel­ling, de kerk was goed gevuld. Samen met pastoor Bart Putter en diaken Gert-Jan van der Wali heb ik deze mooie vie­ring mee­ge­maakt en de hier­on­der weerge­ge­ven over­we­ging gehou­den.

OVERWEGING

Toverbal

“De wereld is een toverbal,
geen mens weet hoe het wor­den zal”,
dat was één van de liedjes
die het kin­der­koor zong
in de pa­ro­chie waar ik ooit als kape­laan begon.
Als U het mij vraagt
hoor ik eigen­lijk liever
de Martinus cantorij zingen,
maar dat kin­der­koor liedje
dat ook veel bij kampvuren gezongen wordt,
beant­woordt na­tuur­lijk wel aan iets
wat we allemaal ervaren en ons afvragen:
Waar gaat het naar toe?

Het wereldtoneel

Soms lijkt het even alsof alles rede­lijk rus­tig is
op het wereldtoneel,
maar dan komt er een nieuwe golf
van vluch­te­lingen en mi­gran­ten;
en zomaar ineens kan er drei­ging zijn
van oorlog en agressie,
of toch weer een jihadis­tische aan­slag,
gaan de beurzen onderuit,
gaat het met klimaat en milieu
toch nog slechter dan gedacht
of brengen gele hesjes ons vakantieland bij uitstek
in grote beroe­ring, overal opstand en geweld.
En dat zijn dan alleen nog zaken
die ons hier beroeren,
die één van de beste en veiligste plekjes
van deze aardbol bewonen!

Veruit de meeste mensen hebben het min­der dan wij.

Christen­ver­vol­ging

Asia Bibi stond even symbool
voor de vele chris­te­nen die we­reld­wijd wor­den ver­volgd.
Bij ons in het centraal Station in Am­ster­dam
nam een Jihadist wraak op toe­risten
wegens bele­diging van de profeet;
die wraak was haar ook over­ko­men.
En wist U dat christen­ver­vol­ging
nog steeds toeneemt,
niet alleen in Islami­tische lan­den
waar helaas radicale vormen van islam
meer gaan over­heer­sen,
maar ook in Hindoe- en Boeddhis­tische gebie­den,
is dat het geval...

En zo zijn er vele mensen en groepen van mensen
we­reld­wijd
die het zwaar te ver­du­ren hebben.

Om nog maar eens het lied van de toverbal te citeren:

“Bekijk toch eens de wereld­kaart,
De mens is toch iets beters waard,
Je ziet dat het een puinhoop is,
Zo gaat het helemaal mis”.

Samen?

Dat lied ademt vrij sterk het opti­misme
van de zesti­ger jaren van de vorige eeuw,
want het gaat ver­der met:

“Dus, zullen we er samen iets van moeten maken,
de wereld is een mooi maar bewer­ke­lijk ding”.

Dat klinkt alsof we alle wereld­pro­ble­men met elkaar
wel weer even snel in orde kunnen brengen!
Maar zo ge­mak­ke­lijk is het na­tuur­lijk niet.

Dat “samen iets voor elkaar brengen”
vin­den we in de westerse maat­schap­pij vaak moei­lijk,
omdat ieder meer voor zich leeft
en niet het “gemeen­schap­pe­lijke,
het “samen doen, centraal staat.

Er gebeurt dus van alles in de wereld
waar we ons zorgen over kunnen maken
en ontel­baar veel mensen lij­den
onder geweld, ver­vol­ging, voedsel­te­kort
en ga zo maar door.

In deze wereld gaan we de geboorte van Jezus vieren.

Welke vrede­vorst?

Hét kerste­van­ge­lie is het evan­ge­lie volgens Lucas,
dat we ook in de nacht­mis weer zullen horen,
begint met keizer Augustus
die een volk­stel­ling had bevolen.
Die keizer Augustus was na­tuur­lijk
reuze bekend,
hij was een wereldheerser,
wiens naam op ieders lippen lag.
Aller ogen waren op hem gericht.
Hij werd geëerd als vrede­bren­ger,
als grote vrede­vorst
omdat hij vei­lig­heid en rust bracht,
maar in feite was het de rust van de onder­druk­king
en breidde hij zijn al enorme rijk
door oorlogen en mili­tai­re operaties
nog veel ver­der uit.
De Pax Augusta, de vrede die Augustus bracht,
was er één van over­win­ning, onder­druk­king en macht.

Maar in een uit­hoek van dat grote Romeinse rijk
werd nog een vrede­vorst geboren,
een geboorte die aan­ge­kon­digd was
aan een jong meisje in een dorpje op het plat­te­land.
Dat kind werd geboren in een stal,
tussen de dieren.
Het stelde niks voor:
een paar her­ders,
toch al het uitschot van de maat­schap­pij,
kwam kijken.
En toen een paar wijzen uit het oosten kwamen kijken,
was dat het startschot voor een kin­dermoord.

Onge­wa­pend

Tegen­over Augustus, die macht­heb­ber en ver­ove­raar,
die stroop likkend “vrede­vorst” werd genoemd,
stond dus een andere koning
zon­der wapens, zon­der geld, zon­der legers, zon­der macht.
Arm geboren, als crimineel gestorven,
ver­oor­deeld tot de dood aan het kruis.

Hij kwam niet met overheer­sing of macht,
maar met een bood­schap, een oproep
tot beke­ring, tot geloof, hoop en liefde.
Hij wilde de hoof­den en de harten
van de mensen winnen,
hen ontrukken aan de greep
van zonde, kwaad en onrecht.

Is er een andere weg?

Als je de wereld wilt ver­an­de­ren,
moet je de mensen ver­an­de­ren,
want er is geen andere weg naar vrede
dan die in de harten van mensen begint.

Mis­schien hebt U gelijk als U zegt:
wat is daar nu na meer dan 2000 jaar
van terecht geko­men
of ook:
wat heeft de kerk er zelf van terecht gebracht?

Maar Is er een andere weg
naar de vrede dan via de harten van mensen?
Is er een andere weg
dan de bood­schap
van geloof, hoop en liefde?
“Heden is U een Redder geboren”
Laten we de geboorte van Jezus vieren
met de hoop en het gebed
dat die bood­schap
velen mag raken en in­spi­re­ren.