Ga biechten!
Bereid de weg van de Heer...
Op de vierde zondag van de Advent was ik in de Agneskerk voor de Sint Jozefparochie voor gelovigen die verbonden zijn met de buitengewone vorm van de Latijnse Liturgie. De drie priesters die daar momenteel zijn, waaronder pastoor Martin Kromann Knudsen, hebben in deze periode hun 12½-jarig priesterfeest gevierd. Ook maakte ik kennis met de doopkandidaten.
Het was voor mij een gelegenheid de priesters Vitalij Leontiev, Peter Hagenbeek en de pastoor met hun jubileum te feliciteren en een aantal volwassen kandidaten te leren kennen die zich op de opname in de kerk voorbereiden. Daarvoor was na de H. Mis volop gelegenheid.
Omdat de liturgie in de Sint Agneskerk wordt gevierd volgens het missaal van 1962 (Tridentijnse liturgie) wBereid de weg van de Heer!ren de lezingen andere dan in de gewone vorm: 1Kor 4, 1-5 en Lc 3,1-6. In het evangelie klonk dus de oproep van Johannes de Doper tot bekering, waarop ik in de onderstaande homilie heb aangesloten.
Hartelijk dank voor de foto's aan de heer Sj.Oostveen (foto's onder) en mw. Chr. Hoffman.
HOMILIE
Vox clamantis in deserto:
Parate viam Domini
Een stem die roept in de woestijn,
bereid de weg des Heren!
Een geestelijke voorbereiding
Broeders en zusters,
Het kerstfeest staat voor de deur
en het is vandaag de grote voorloper des Heren,
de heilige Johannes de Doper,
die ons in het evangelie oproept
om ons daarop voor te bereiden:
“Bereid de weg van de Heer,
maak zijn paden recht”.
Het is duidelijk
dat het hier niet letterlijk
erom gaat een weg te effenen,
het gaat hier om een geestelijke voorbereiding,
maar het beeld dat de Doper hierbij gebruikt
is dat van een koning of Heer
die een bepaalde weg aflegt
om zijn doel te bereiken
en wordt vooraf gegaan door dienaren,
die ervoor zorgen
dat de weg wordt ontdaan
van rotsblokken en stenen
en dat de gaten in de weg worden gedicht,
zodat het rijtuig van de koning
zonder problemen door kan rijden.
Welke hobbels en kuilen?
Dat is het beeld,
maar de werkelijkheid waar dit beeld op doelt,
is onze geestelijke voorbereiding
op de komst van onze Heer en Heiland,
Jezus Christus:
Welke hobbels en kuilen
zijn er te vinden op de weg naar ons hart?
Welke zonden, welke weerstand, welk ongeloof,
welk gebrek aan vertrouwen en overgave
versperren de toegang,
verhinderen dat de genade zijn werk in ons doet?
Gewetensonderzoek en biecht
De oproep van Johannes de Doper
“Bereid de weg des Heren”
weerklinkt dus vandaag
om ons uit te nodigen schoon schip te maken,
te komen tot een gewetensonderzoek
en tot het sacrament van de biecht.
We gaan het kerstfeest vieren,
de geboorte van onze Heer in God
die onder ons verscheen als een kind in de kribbe.
Eenvoudig
Dat de allerhoogste, almachtige God
tot ons is gekomen als een weerloos Kind,
in armelijke omstandigheden,
dus in uiterste nederigheid,
moet voor ons allen een teken zijn
dat ieder die de weg van Jezus Christus wil gaan,
een pad van nederigheid en eenvoud moet kiezen.
Alleen wie eenvoudig
en in zekere zin gering denkt over zichzelf,
wie nederig probeert zich te binnen te brengen
waar hij of zij niet heeft beantwoord aan die oproep
om geloof, hoop en liefde te verspreiden,
zuiver en trouw te zijn aan Gods geboden,
zal de weg van de Heer kunnen gaan,
die de weg van het Kind van Bethlehem,
de weg van de eenvoud is.
Schaamte of trots moeten ons niet weerhouden
om eerlijk onze zonden te belijden.
Wat is het voor mensen toch vaak moeilijk
om vergeving te vragen aan God of hun naaste!
Wat is het moeilijk om te buigen!
En toch: alleen wie kan buigen
en zijn fouten probeert te herstellen
- zo als dat kan -
die kan het Kind in de kribbe
in zijn armen sluiten
en in zijn hart.
Wat zal hij ervan denken?
Soms weerhoudt die schaamte mensen ervan
eerlijk te zijn in de biecht.
Ze denken dan misschien:
wat moet de priester er wel niet van denken
als ik dit of dat belijdt?
Maar U kunt gerust zijn:
er is waarschijnlijk niemand
die zo goed weet en begrijpt
wat er zich afspeelt in de levens van mensen
als juist een biechtvader.
Aan God beleden
Bedenk ook altijd
dat U niet spreekt tot deze priester,
maar dat u uw zonden belijdt aan God.
Hij is het voor we een schone schijn proberen op te houden
als we in de biecht niet eerlijk zijn
of ons mooier voordoen dan we zijn.
Die God is barmhartig en liefdevol
en Zijn genade zal ons beter kunnen helpen
naarmate we zelf die schaduwkanten van ons leven
onder ogen durven zien.
Biechtvader
“Er zal in de hemel meer vreugde zijn
over één zondaar die zich bekeert,
dan over negen-en-negentig rechtvaardigen
die geen bekering nodig hebben “(Lc. 15,7).
Die vreugde geldt heel in het bijzonder
voor de biechtvader.
Het is één van de grootste vreugden voor een priester
als hij de absolutie mag geven
aan iemand die met oprecht berouw
terugkeert van een weg
vol rotsblokken en stenen,
vol hobbels en kuilen.
Want niet voor niets
wordt de priester die biecht hoort
“biechtvader”genoemd.
Hij is als die vader
uit de parabel van de verloren zoon
die op de uitkijk staat
en vol vreugde is als hij
zijn weggelopen zoon
in de verte ziet aankomen.
Hij gaat hem tegemoet
en sluit hem in zijn armen.
Welkom!
Dat is de zending van de priester
die biechtvader is:
als een geestelijke vader
vol bovennatuurlijke liefde
dat kind van God ontvangen
dat misschien heel ver weg was gegaan,
maar terug wil komen,
het goed wil maken met God en de naaste.
Dit was het wat de priesters leerden:
Wees een leeuw op de preekstoel,
maar wees een lam in de biechtstoel!
Dus: ga met vertrouwen naar dit sacrament,
ga met berouw,
met een verlangen naar herstel,
naar eenvoud,
wees nederig en eerlijk:
“Bereid de weg des Heren!”
Amen
