Tweede Kerstdag: Omgaan met wat anderen je aandoen

Stefanus vergaf zijn belagers

Op tweede kerst­dag was ik in Heiloo voor de heilige Mis. Het feest van de eerste marte­laar, de diaken Stefanus wordt op deze dag gevierd. Zo wor­den we op het kerst­feest uit­ge­no­digd te denken aan onze roe­ping als volgeling van het Kind van Beth­le­hem.

Rector Jeroen de Wit en pater Gerard Weijers sss con­ce­le­breer­den en een gelegen­heids­koortje zong kerst­lie­de­ren en de achtste Mis.

Stefanus werd gestenidgd en onder degenen die er instemmend bij ston­den te kijken, was Saulus, die net als Stefanus een leer­ling van gamaliël was geweest. Die bela­gers zullen zeker hun gedachten hebben gehad - rationaliserend - dat ze terecht deze Godslaste­raar en afvallige Stefanus ter dood brachten. Maar er staat ook dat ze de geest en de wijs­heid hebben ervaren in de woor­den die Stefanus sprak. In feite ging de emotie dus met deze alles rationaliserende bela­gers op de loop...

Maar Stefanus bleef bid­den en om ver­ge­ving vragen voor zijn moor­de­naars.

Ook onze erva­ring is het dat we in feite meer kapot maken als we zelf ook emo­tio­neel rea­geren op degenen die ons bena­de­len en belagen. het is beter dat we het proberen over te geven en alles in Gods han­den proberen te leggen. Beter ofwel te zwijgen ofwel te wachten op wat de Geest ons ingeeft. We weten immers niet wat Gods plan is zelfs door het kwade heen wat er gebeurt...

Saulus die er instemmend bij stond te kijken, werd zelf geraakt door de genade en hij werd de grootste mis­sio­na­ris aller tij­den voor Jezus Christus, die hij ver­volgd had.