Wij verdienden het ook niet...

Gods zorg voor ons en de zorg voor de naaste

Aswoens­dag mar­keert het begin van de Veer­tig­da­gen­tijd. Het askruisje dat we tij­dens de Mis ont­van­gen wijst ons op de ver­gan­ke­lijk­heid van al het aardse. Gebed, vasten en aan­dacht voor de naaste zijn lei­dend bij het verleggen van de focus van ons­zelf weg naar God en de mede­mens.

In de ka­the­draal heb ik deze dag gevierd en voor deze vie­ring waren heel wat mensen geko­men, de bezet­ting deed niet veel onder voor een gewone zon­dag, alleen waren er nu aanmer­ke­lijk meer jonge mensen aanwe­zig en dat deed me extra goed.

Homilie

Deze dag aan het begin van de veer­tig­da­gen­tijd
wordt onze aan­dacht gevraagd
voor drie
voor een christen
fun­da­men­tele zaken:
het geven van aalmoezen,
bid­den en vasten.

Aalmoezen

Door het geven van aalmoezen,
een gave aan wie arm is
en gebrek lijdt,
ver­plaats je je even
in de situatie van iemand
die weinig of niets heeft.
In grote ste­den als Am­ster­dam
of zelfs in Haar­lem
zien we mensen die dakloos zijn,
daar hoef je niet voor naar het bui­ten­land.
Mis­schien is die persoon
aan drank of drugs verslaafd,
mis­schien is die persoon
gees­te­lijk niet in orde
of heeft hij het aan zich­zelf te danken
dat hij in deze omstan­dig­he­den ver­keert,
mis­schien is hij te lui om te werken,
we kunnen er van alles van denken
maar wij weten dat niet
en het is een mens.
Mensen kunnen door allerlei oor­zaken
- vaak buiten hun schuld -
op straat komen.

Wij verdien­den het ook niet

Als wij iets met liefde geven,
geven we iets aan Jezus zelf,
want wat we aan de minsten doen,
doen we aan Hem;
en als we vermoe­den
dat een persoon onze gave niet verdient
of die zelfs zal verkwisten,
mogen we denken
aan Jezus zelf
die ons alles gaf,
terwijl we niets verdien­den:
Zijn liefde was een ant­woord
op de zonde en het kwaad
en Zijn gaven wor­den nog steeds
vaak verspild.

Verstrooiingen

Ook het gebed is een kern­be­grip
voor deze veer­tig­da­gen­tijd.
Door het gebed richten we ons hart op God,
we maken onze aan­dacht vrij voor Hem.
Vaak merken we dan op
hoe­zeer we door verstrooiingen
in de greep gehou­den wor­den,
onze gedachten gaan allerlei kanten uit.
Dit wil eigen­lijk zeggen dat we ons druk maken
over allerlei dingen,
die we vaak toch niet in de hand hebben.

Loslaten

Ook dat hoort bij deze vas­ten­tijd:
leren loslaten, over­ge­ven.
Vertrouw dat God ook voor je zorgt.
En daar komt bij:
hoe be­lang­rijk is het nu eigen­lijk echt?
Miljoenen mensen lij­den hon­ger,
verkeren in oorlog, moeten vluchten,
wor­den onderdrukt,
Zijn het daarbij vergeleken
dan niet vaak “peanuts”
waar wij ons druk over maken?

Vasten is wel populair

Het derde begrip van deze dag is vasten.
Dat wordt gelukkig wel weer populair,
al doen velen het voor de lijn
en voor de ge­zond­heid.
Maar we kunnen er ook een hoger doel in leggen!
Vasten maakt ons los
van mate­rië­le behoeften
en het eigen ik;
zo opent het de geest voor God.
Vasten werkt zuiverend.

Niet voor de schijn

Doe het niet voor het oog van de mensen,
zegt Jezus erbij,
ga in uw binnen­ka­mer,
in het verborgene,
doen het niet voor de mensen,
voor de uiter­lijke schijn.