De antwoorden die Google niet geeft

Driekoningen en nieuwjaarsreceptie in Matteüsparochie

Op het hoog­feest van de Open­ba­ring des Heren (Drie Koningen) was ik in de Matteüspa­ro­chie in de Sint Martinus­kerk in Zwaag waar een fees­te­lij­ke Eucha­ris­tie­vie­ring voor heel de pa­ro­chie was met na afloop een nieuw­jaars­re­cep­tie voor de pa­ro­chi­anen. De preek ging over de ant­woor­den die Google niet geeft.

Samen met pastoor dr. Samuele Mar­can­tog­nini (de pastoor is pas gepro­mo­veerd in de theo­lo­gie, li­tur­gische pas­to­raal) en kape­laan Maciej Gradzki heb ik de Eucha­ris­tie gevierd. Het is in de pa­ro­chie, die Hoorn, Zwaag, Westerblokker, Oos­ter­blok­ker en Westwoud omvat, een goed gebruik om op de eerste zon­dag van het jaar een ge­za­men­lijke vie­ring te hou­den. Het Rouw- en Trouw­koor heeft gezongen, er was een kin­der­woord­dienst en vice-voor­zit­ter Stefan Bommer hield aan het neinde van de vie­ring een toe­spraak. Voor de gezellige en druk bezochte receptie na de vie­ring had­den enkele dames uit de pa­ro­chie heer­lijke hapjes gemaakt.

Homilie

Niet alle ant­woor­den

Als wij iets niet weten
en we zoeken ant­woord op een vraag,
wat doen we dan?
We typen een zoek­woord in
en Google geeft ons het ant­woord direct.
Geen vraag is te gek
of we krijgen het ant­woord meteen.
En toch: niet alle ant­woor­den
zijn op deze manier te krijgen.

Want er zijn allerlei vragen
waarvoor je een lan­gere weg moet gaan
om een ant­woord te vin­den.
Er zijn vragen die om re­flec­tie vragen,
om tijd voor over­we­ging,
om afstand nemen en be­zin­ning.
Op de be­lang­rijk­ste vragen
krijgen we alleen langs die weg een ant­woord.
Op die manier alleen
kunnen we ant­woord krijgen
op alle levens­vra­gen.
Die vragen om een per­soon­lijke zoek­tocht.

Gelijk een ant­woord?

Maar hier hebben we gelijk een probleem:
omdat alle andere ant­woor­den
zo ge­mak­ke­lijk lever­baar zijn
met een druk op een toets;
en omdat ons leven vol is, druk en gehaast;
zelfs kin­de­ren al - met vier sporten -
moeten puzzelen om een gaatje te vin­den
in hun agenda;
veel mensen pas tijd krijgen als ze een burn-out hebben
- wat flink is toe­ge­no­men -;
omdat ons leven zo druk bezet is,
valt het ons niet zo ge­mak­ke­lijk
tot re­flec­tie, over­we­ging en be­zin­ning te komen.
We hoeven normaal niet zo lang meer te wachten
op de vervulling van onze verlangens,
Om 23.59 uur besteld,
is het de volgende dag in huis.
Maar zo gaat het dus niet
met de vragen van levens!

Het snelle ant­woord

O, je zult wel een ant­woord krijgen
als je bij­voor­beeld intypt:
“Waarom besta ik eigen­lijk?”
Ik heb toch maar even gedaan.
Het eerste ant­woord dat ik kreeg was:
“Sociale contacten opdoen en onder­hou­den
en mijn lichaam mooi hou­den.
Dat zijn twee dingen waar ik iets aan heb”.
Ik geloof dat het een forum voor vrouwen was.
Een andere web­si­te ver­woordde de vraag zo:
“Wie heeft er niet in bed, onder de douche
of tij­dens een saaie trein-rit ineens weleens gedacht:
waar doe ik het eigen­lijk voor?”
Waarom besta ik eigen­lijk?
Dat is dus volgens die site een vraag
voor als er even een gat valt
in ons drukke pro­gram­ma.
Het ant­woord van die site was:
Neem een stoom­cur­sus filo­so­fie!
Dus: even een ant­woord zoeken
met een korte, snelle cursus.

Een ant­woord dat moet rijpen

Toch weet ie­der­een
die tot bepaalde diepere inzichten
over het leven is geko­men,
dat het zo niet echt werkt.
Inzicht groeit met levens­er­va­ring
en door stilte en over­we­ging;
om inzicht te kunnen ver­krij­gen
moeten we kunnen bewon­de­ren
en ons kunnen ver­won­deren
en zon­der inner­lijke stilte
en een soort inner­lijke open­heid
gaat het ook niet.

In de stilte, in die over­we­ging
kunnen we God ont­moe­ten.
Daarvoor is nodig: een open­heid en een verlangen
naar waar­den, naar wat er echt toe doet,
bid­den, medi­te­ren, het over­we­gen van het woord van God.
We komen meer tot ons zelf
als we bij­voor­beeld een kaarsje opsteken
en stilletjes in het vlammetje staren,
dan komen er andere gedachten
en komen er gebe­den in ons op.
Wat is de stilte be­lang­rijk!
Maar het is vaak zo
dat we zelfs in de kerk niet kunnen bid­den
omdat mensen er
zo luid aan het kletsen zijn!
 
We komen nu eenmaal niet dieper
zon­der erva­ring, re­flec­tie, stil­staan en ver­won­dering;
dan leren we het leven
en de bron van ons leven kennen.

re­flec­tie en be­zin­ning

Dat zoveel mensen in onze samen­le­ving
niet in God geloven,
is niet zozeer teken van voor­uit­gang,
van meer kennis en inzicht,
maar zou er mis­schien toch niet te weinig
re­flec­tie en be­zin­ning zijn?
Want alles gaat snel en zit vol;
als we ruimte krijgen en vertragen
gaan we de dingen anders zien.
Soms gebeurt dat bij een over­lij­den
of een andere moei­lijke gebeur­te­nis:
alles lijkt dan even stil te staan,
een hele­boel zaken
zijn dan niet be­lang­rijk meer.

Een ster...

Vandaag vieren we het feest
van de wijzen uit het oosten.
Zij zagen een ster
die in hun oude ge­schrif­ten
als teken van een pas­ge­bo­ren koning
werd gezien.
Inder­daad weten we nu
dat er in die tijd zulke ge­schrif­ten beston­den
en geleer­den hebben berekend
welke ster, welke nova
dit geweest zou kunnen zijn.
Zij gingen op weg, die wijzen, en volg­den die ster,
soms verbleekte die wat
of was de rich­ting niet zo dui­de­lijk meer,
maar zij bleven volhar­den
in hun zoek­tocht door de nacht,
zij lieten zich lei­den door die ster
en kwamen bij het kind van Beth­le­hem uit,
de pas­ge­bo­ren Heer, Jezus Christus.
Daar kniel­den zij neer
en zij gaven het Kind hun geschenken.

Gees­te­lij­ke zoek­tocht

Die tocht van de wijzen
die de ster volg­den
is een mooi beeld
van de gees­te­lij­ke zoek­tocht
die wij allemaal mogen maken.

Ook U kunt één van die wijzen zijn.
Welke ster kan ons het doel van uw leven wijzen?
Dat is de eigen­lijke ster van Beth­le­hem,
Jezus, de Heer.
Moge die ons lei­den in dit nieuwe jaar,
zodat we net als de wijzen
vreugde vin­den en vrede.
Het slechtste wat die wijzen had­den kunnen doen
was thuis blijven,
maar ze zijn op zoek gegaan.
Ze namen tijd en ruimte, be­zin­ning.
En dat is ook voor ons zo gek nog niet.
Laten we zoeken
om Hem te vin­den
die de bron van ons leven
en onze toe­komst is!