Heeft geloven waarde?
‘Zalig zij die geloofd heeft’ - Feest van O.L. Vrouw ter Nood
“Zalig zij die geloofd heeft”, zo wordt Maria aangesproken in het evangelie (Lc. 1, 45). Je kunt veel geloof hebben, een beetje of helemaal geen geloof. Maakt het veel verschil? We stonden stil bij de waarde van geloven. Het feest van Onze Lieve Vrouw ter Nood is dit jaar wel gevierd in Heiloo, ook met de pontificale Mis en de processie maar zonder aanwezige gelovigen. Die konden alles volgen via de live-stream van kathedraal TV, ter plaatse knap verzorgd door enkele seminaristen.
Welk perspectief?
Virus
We hebben met zijn allen
in een vreemde periode verkeerd.
De vanzelfsprekendheid van
te kunnen gaan en staan waar we willen,
uit te kunnen gaan, te kunnen reizen en feesten
en voor veel mensen ook
de vanzelfsprekendheid van hun inkomsten
en van hun gezondheid
was zomaar ineens voorbij
door een piepklein virus.
Niet reëel
Wij mensen die dachten
gezond en sterk te zijn,
geld te hebben en ons leventje
te kunnen leiden zoals wij dat wensten,
werden ineens
met onze beide voeten op de grond geplaatst,
in de harde werkelijkheid.
Want de rare tijden
die wij in deze maanden hebben ervaren
en die wij nog ervaren,
zijn in feite ook gewoon
de werkelijkheid van ons menselijk leven.
Onze welvaart, onze rijkdom en voorspoed
hebben die werkelijkheid toegedekt,
maar het is een feit:
ons leven ís breekbaar,
de toekomst is niet zeker,
het is niet reëel om te leven
alsof wij het allemaal wel kunnen bepalen,
alsof wij het allemaal in handen hebben.
Twee wegen
Er zijn maar twee wegen in het leven:
óf we leven met hoop en vertrouwen
óf we leven zonder hoop en vertrouwen.
Dat ze denken dat er voor hen geen hoop en vertrouwen is,
kunnen mensen een beetje trachten te camoufleren
door het leven vol te proppen met leuke dingen
- uitjes, reisjes, bezoekjes, feestjes -
en als dat niet meer lukt om euthanasie te vragen,
maar dat is allemaal camouflage,
een bord voor je kop.
De andere weg is die van hoop en vertrouwen;
die weg houdt in
dat je op Iemand vertrouwt,
op Iemand je hoop stelt.
Dat is een vreugde, dat geeft een vrede,
wie gelooft, is nooit alleen,
hij/zij wandelt met God,
maar Hij is dan wel tegelijk Degene
aan wie je verantwoording schuldig bent
over het leven wat je leidt.
Geen rekenschap, maar ook geen liefde
Wie zijn eigen gang wil gaan
en zich aan niemand wil storen,
zal een weg gaan
die zonder hoop en vertrouwen is,
omdat die weg leidt
naar de dood als een diep zwart gat.
Het is een weg die inhoudt
dat je voor je daden
geen rekenschap hoeft af te leggen,
maar het is tegelijk een weg
die uiteindelijk zonder liefde,
zonder uitzicht, zonder voltooiing is.
Het lijkt misschien prettig en gemakkelijk:
als er geen God is, kun je je gang gaan,
maar het werkelijk mooie is eraf.
Die weg kan een vlucht zijn
voor onze verantwoordelijkheid
en voor hoe ons leven tot nu is gegaan.
Kleingelovige?
Natuurlijk zijn er ook veel mensen
die maar een beetje geloof bezitten
en zelden in een kerk komen.
Toch kun je dan hun wat ver borgen geloof zien
door de verantwoordelijkheidszin
waarmee zij hun leven oppakken.
Als mensen zich geven aan medemensen
in trouw en in liefde offers brengen,
dan uit zich daarin toch
dat er voor hen meer is
dan hun eigen belang,
dat er iets groters is dat hen overstijgt.
In feite zit daar al iets van geloof in.
Dit is de weg
In feite mogen we heel dankbaar zijn
voor ons geloof.
En je mag dankbaar zijn
als je het goede goed weet te noemen
en het foute fout,
als je leeft in de werkelijkheid,
met beide benen op de grond
én met hoop en vertrouwen.
Dat is de weg!
En het is een weg naar het licht!
Maria en de Corona-crisis
De afgelopen maanden
hebben we die hoop en dat vertrouwen
bijzonder kunnen beleven.
Het waren en zijn voor veel mensen
geen gemakkelijke tijden.
Maar veel mensen hebben hun leven
geestelijk juist extra gevoed.
Dat merkten we
aan de belangstelling voor
de live-streams van dagelijkse Missen,
voor conferenties en preken.
En heel veel mensen door het hele land
hebben in de Corona-crisis
het gebed tot Onze Lieve Vrouw ter Nood
gebeden.
In haar handen...
Bij haar zijn wij vandaag gekomen,
geestelijk dan
omdat een echte pelgrimage
en een echte viering samen
niet mogelijk zijn.
Maar we zijn verbonden
rond Onze Lieve Vrouw
die in alle nood onze voorspraak is.
Tot haar bidden we vandaag
met hoop en vertrouwen
om bevrijding uit de Corona-epidemie,
om gezondheid voor al onze dierbaren,
om troost voor wie dierbare mensen missen.
We bidden met vertrouwen
omdat we ervan overtuigd zijn
dat alles in Gods handen ligt,
dat Hij het goede kan trekken
uit iets kwaads
en bij het kwade wat ons overkomt
ook al de uitkomst en de afloop
in Zijn Voorzienigheid heeft vastgesteld.
Leg alles met vertrouwen
in de handen van Maria,
Onze Lieve Vrouw ter Nood,
en je zult vrede vinden, overgave.
Zalig die geloofd heeft
Maria wordt in het evangelie vandaag
begroet door Elizabeth met deze woorden:
“Zalig zij die geloofd heeft”.
Zij had een ongelooflijke boodschap
gekregen van de engel:
“Je zult moeder worden,
Gods zoon zul je baren,
je zult zwanger worden
van de heilige Geest”.
Stelt U zich voor
dat u zo’n boodschap zou krijgen.
Zou U het geloven?
Zou U zich eraan toevertrouwen?
Maria deed dat.
Zalig zij die gelooft heeft!
Zij vertrouwde volkomen op God.
Want zonder het kind
dat zij zou baren
nog maar te hebben gezien of gevoeld,
zong zij de lof van de Heer
die grote dingen aan haar had gedaan.
Durf je?
Zalig zij die geloofd heef !
Wat een mooi voorbeeld voor ieder van ons!
Durf je te geloven,
durf je je toe te vertrouwen,
durf je te geloven
in de wonderwerken
die God voor je heeft gedaan
en nog zal doen?
Dan zul je zalig zijn,
dan is je levensweg
een weg van hoop en vertrouwen,
een weg naar de voltooiing,
een weg naar de hemel,
een weg naar het licht
en niet een doodlopende weg,
waar ieder uitzicht
uiteindelijk ophoudt.
Nee, wij geloven in het leven,
wij geloven in een toekomst
en in een weg
waarop Maria ons bij de hand neemt
en ons geleidt.
Moge zij die geloofd heeft,
ook ons allen die weg
van hoop en vertrouwen tonen.
