Homilie bij intredemis in de kathedraal

met Mgr. Punt en mgr. De Jong, een nieuw begin in klein gezelschap

Maan­dag 1 juni om 12.00 uur werd in Rome en elders het ont­slag bekend gemaakt van Mgr. Jozef Punt als bis­schop van Haar­lem-Am­ster­dam en van het Militair Or­di­na­ri­aat (leger­bis­schop). Mgr. Everard de Jong volgt hem als leger­bis­schop op en voor mij begint daar­mee de taak als bis­schop van Haar­lem-Am­ster­dam, maar dat was al eer­der bekend.

De bis­schops­wis­se­ling voor ons bisdom op deze dag van Maria, Moeder van de Kerk, was al ver­schil­lende malen door mgr. Punt aan­ge­kon­digd, bij­voor­beeld bij de Nieuw­jaars­re­cep­tie in Am­ster­dam. Mgr. Punt wilde dat combineren met de vie­ring van zijn eigen zilveren bis­schops­jubi­leum op 1 juli. Alles loopt nu een beetje anders, omdat corona en de ge­zond­heid van mgr. Punt geen grote fees­te­lijk­he­den toelaten.

Maar we hebben het feest intiem gevierd met mooie zang en een fees­te­lij­ke Mis waar op deze dag toch weer een der­tigtal mensen bij kon­den zijn, zodat er enkele mensen uit kapit­tel, dekens, pas­to­rale raad en staf bij kon­den wor­den gevraagd, al was het allemaal op het laatste moment.

De vie­ring is terug te zien op Ka­the­draal TV (zie link hiernaast). Ook de pers­con­fe­ren­tie is daar te volgen.

Doe maar wat Hij u zeggen zal, met Maria

Die leer­ling

Onder het kruis van Jezus
ston­den Zijn moe­der,
Maria, de vrouw van Klopas,
Maria Magdalena,
en de leer­ling die Hij liefhad.
Drie vrouwen
waar­on­der Maria Magdalena,
de “apostel van de apos­te­len”
die de bood­schap van de ver­rij­ze­nis
aan de leer­lin­gen bracht,
- drie vrouwen dus -
en maar één man ston­den daar,
maar tot troost van de mannen
staat die leer­ling die Jezus liefheeft
daar voor ons allemaal,
mannen en vrouwen,
leer­lin­gen die Jezus liefheeft.

Barm­har­tige liefde

Want zo is het
en dat zou­den we nooit moeten vergeten:
de Heer houdt van ons,
Zijn Naam is “Barm­har­tige liefde”
en niemand is daar­van uit­ge­slo­ten.
Ook al zijn onze wegen mis­schien
soms wat kronkelig verlopen,
of ook al was die weg mis­schien niet ge­mak­ke­lijk,
met veel lij­den en verdriet versierd,
wie Zijn hand weet vast te hou­den,
zal zeker nog weleens struikelen
- we blijven mensen -
en hij zal zich bezeren
- er liggen kruisen op die weg,
er is geen christen zon­der kruis -,
maar hij zal niet blijven liggen,
zich niet laten ont­moe­di­gen
omdat die Heer uitno­digt op te staan
en steeds opnieuw
met veel ver­trouwen dóór te gaan.

Je Moeder!

En dan zegt Jezus tot die leer­ling,
die ene dus
waar­van staat dat Hij hem liefheeft,
en dat zijn wij dus allemaal:
Ziedaar je moe­der!
Als je van Christus wilt zijn,
hoort daar ook Zijn moe­der bij:
Maria, je moe­der,
moe­der van de Kerk
en zo nauw betrokken
- meelevend en meelij­dend -
bij het verlossend lij­den en de dood
van Jezus haar Zoon.

Geen pink of teen

Maria, moe­der van de Kerk,
dat is het feest dat wij vieren,
en die kerk dat zijn wij samen,
volk van God,
lichaam van Christus,
waaraan geen pink of teen
gemist kan wor­den,
allemaal zijn we ge­roe­pen
om met onze talenten
door het leven en beleven
van het evan­ge­lie
bij te dragen
aan de kracht van dat lichaam.

Spoorloos?

Er zijn allerlei pro­gram­ma’s gemaakt
voor radio en TV vooral,
over kin­de­ren die hun ouders zoeken,
ouders die ze nooit hebben leren kennen
of uit het oog verloren hebben
door wat voor oor­zaken dan ook;
en het hoogte­punt is dan na­tuur­lijk
als een zoon of dochter
zijn moe­der (of vader) in de armen kan sluiten.

Ook Maria is een moe­der
naar wie het echt de moeite waard is
om op zoek te gaan
als je haar nog niet hebt leren kennen
of haar uit het oog verloren hebt.
En als je haar gevon­den hebt,
wordt je geloof anders,
dat gaat dan meer
van je hoofd
naar je hart

Onde Maria's bescher­ming

Het is inder­daad onder het teken van Maria
dat ik mijn taak en zen­ding
als nieuwe bis­schop van Haar­lem-Am­ster­dam
mag beginnen.
Ik wil die zen­ding hiermee graag
onder haar bij­zon­dere bescher­ming stellen.
Ook voor de zen­ding van mgr. Everard de Jong
als Apos­to­lisch Admini­strator
van het militair or­di­na­ri­aat
- zeg maar: leger­bis­schop -
wil ik die zegen en bescher­ming vragen.
Ik weet al vanuit onze tijd in het semi­na­rie
dat hij veel liefde voor Maria heeft.
Zijn nieuwe zen­ding als leger­bis­schop
 is een zeer be­lang­rijke:
de aal­moe­ze­niers die onder hem vallen
zijn een steun voor mili­tai­ren
in soms stress­volle situaties
en zij staan voor in­spi­re­rende waar­den
die verbon­den zijn
met de mensen­rechten en men­se­lijke waar­dig­heid
en de vrij­heid die de mili­tai­ren mogen verde­digen.

O.L. Vrouw ter Nood

Zater­dag hebben we
het feest van Onze Lieve Vrouw ter Nood gevierd,
die prach­tige plek in Heiloo
waar mensen rust en overgave vin­den;
wan­de­lend daar door het park
of zomaar even, zittend aan de voeten van Maria,
ben je er even tussen uit
voor een soort gees­te­lij­ke balans-dag.
Het was mooi om er die dag
de Mis te hebben kunnen doen
en Maria om zegen te vragen.

Vrouwe van alle volkeren

En gis­te­ren was het Pink­ste­ren,
feest van de heilige Geest,
die neerdaalde over de Kerk
en de leer­lin­gen vuur en liefde gaf,
die met Maria verenigd waren in het gebed.
Pink­ste­ren is ook het feest
waarop altijd de gebeds­dag
voor de Vrouwe van alle Volkeren
wordt gehou­den.
Mgr. Jozef Punt heeft daar gis­te­ren
de Eucha­ris­tie gevierd,
voor de laatste keer
als leger­bis­schop en dio­ce­saan bis­schop
van het bisdom dat hij zo lang heeft geleid.
Geen won­der dat mgr. Punt die dag
graag op die bij­zon­dere plaats van Maria
wilde zijn,
want hij heeft zijn bis­schop­pe­lijke taak
steeds onder haar bescher­ming gesteld:
“Sub tuum prae­si­dium”,
Onder uw bescher­ming.

Dank aan mgr. Punt

Vandaag wil ik hem van harte bedanken
voor zijn gebed en inzet als bis­schop
van de kerk van Haar­lem-Am­ster­dam,
25 jaar lang
en voor zijn wijs­heid en erva­ring
waar­van ik heb mogen leren.
We hopen dat het
in de niet al te verre toe­komst
moge­lijk wordt
meer fees­te­lijk afscheid te nemen
en het zilveren jubileum te vieren.

Maria van Haar­lem

En vandaag zijn we hier, in de ka­the­draal,
waar het beeld van Maria van Haar­lem
is geplaatst;
want het feest van Maria van Haar­lem
is morgen, op twee juni.
Het beeldje komt uit de Sint Joseph­kerk,
vroe­ger ka­the­draal
voordat deze werd gebouwd.

Onze Lieve Vrouw ter Nood,
de Vrouwe van alle volkeren,
Maria van Haar­lem
en vandaag: Maria moe­der van de kerk.

Samen ver­der, volk van God, onder haar bescher­ming

Maria onder het kruis,
het lij­den van haar Zoon méé dragend,
aangewezen als Moeder van de kerk,
van al die leer­lin­gen
die de Heer liefheeft.
“Doe maar, wat Hij U zeggen zal”,
waren de laatste woor­den
die van Maria in het evan­ge­lie zijn over­ge­le­verd.

Laten we samen door­gaan,
in ver­bon­den­heid
als volk van God, als Kerk wij samen,
met elkaar en met de Heer,
onder de bescher­ming van Maria,
vol verlangen te begrijpen
wat Jezus ons wil zeggen,
welke weg Hij ons wil wijzen,
vol vuur voor het evan­ge­lie.