Chrismamis in de kathedraal

Nathalia getuigt van de verrezen Heer

Op woens­dag 31 maart vier­den we de Chrisma­mis in de ka­the­draal van Haar­lem. Ka­the­draal Kapit­tel, dekens, vica­rissen, bis­schop­pe­lijk gedele­geer­den en twee af­ge­vaar­dig­den uit elk dekenaat waren bij de vie­ring aanwe­zig. Helaas moest ook dit jaar de ka­the­drale kerk, normaal gevuld met gelo­vi­gen uit alle delen van ons bisdom, vrijwel leeg blijven van­wege de pandemie.

De vie­ring is nog te bekijken op Ka­the­draal TV. Hier­on­der vndt U de preek van deze vie­ring en de voor­beden die wer­den uit­ge­spro­ken.

Homilie

Gezalfd door de Geest

“De Geest des Heren rust op mij” (1e lezing)
De Geest des Heren is over mij geko­men (evan­ge­lie).
Die woor­den van Jesaja,
voor­ge­le­zen door Jezus
in de synagoge van Nazaret,
geven aan
waar de zen­ding van Jezus vandaan komt.
Het gaat om de bron en het gezag van Zijn opdracht.
Maar al is Zijn missie uniek:
het is die van de Zoon van God, de Ver­los­ser,
toch is niet alleen de zen­ding van Jezus
van Godswege.
Ook wij zijn gezalfd met de heilige Geest,
ook wij zijn ge­roe­pen en gezon­den
om de Blijde Bood­schap te ver­kon­di­gen,
armen en verdrukten bij te staan,
een genade­jaar af te kon­digen.

Genade­jaar?

Een genade­jaar...
Mis­schien dat we zo niet
naar het afgelopen jaar
hebben gekeken....
Want de pandemie heeft ons beperkt.
Toch is ieder jaar
een jaar des Heren,
Hij werkt ook hier en nu
en in die Corona-situatie

Al waar­deer ik het zeer
dat U ook via ka­the­draal TV
verbon­den bent,
we had­den hier na­tuur­lijk
graag samen willen zijn
in onze ka­the­draal
als zicht­baar teken
dat we ‘Samen Kerk’ zijn,
ge­roe­pen om Jezus Christus
gestalte te geven,
Zijn Lichaam te zijn,
in de wereld van heden.

Chrisma­mis

Deze bij­zon­dere Eucha­ris­tie­vie­ring
leent zich daar heel goed voor:
we zijn hier in de bis­schops­kerk;
we vieren de Eucha­ris­tie,
bron en hoogte­punt
van het ker­ke­lijk leven;
we wij­den de oliën,
beno­digd bij de sacra­menten:
bij het heilig doopsel en vormsel,
bij het sacra­ment van de zieken
en de heilige wij­ding.
Zo vieren we dat we kerk-zijn
rond Jezus Christus,
rond de sacra­menten,
rond de bis­schop, de Eucha­ris­tie,
verenigd in de kerk­ge­meen­schap van ons bisdom.
We vieren onze ver­bon­den­heid
en dat is geen gewone ver­bon­den­heid
zoals van mensen die het leuk hebben met elkaar;
we zijn verbon­den
door een gees­te­lij­ke band,
als kin­de­ren van één Vader
met Jezus Christus de ver­los­ser
die ook ons voor­beeld is
en levend in de kracht van de Geest;
ik hoop van harte
dat we die band spoe­dig weer
concreet kunnen beleven
door vie­rin­gen en ont­moe­tingen,
dat we samen kunnen komen
in communio - ge­meen­schap -
met de Heer en met elkaar.

Het pries­ter­schap

Het pries­ter­schap
staat van­avond centraal
door de vernieu­wing
van de beloften van de wij­ding,
bij gelegen­heid van de jaar­lijkse her­den­king
van de in­stel­ling van dat pries­ter­schap
op Witte Donder­dag.
Een pries­ter is zwak en zon­dig
als ie­der­een,
geen pries­ter is perfect;
we moeten elkaar dragen en verdragen;
en het is een roe­ping die haaks
op de geest van de tijd staat:
een pries­ter gaat voor eenvoud,
niet voor rijkdom, schit­te­ren en stralen;
een pries­ter gaan voor zuiver­heid en celi­baat
- laat dat een sterk teken zijn
in een wereld die anders denkt en anders doet -
en een pries­ter komt
om dienst­baar en ge­hoor­zaam te zijn,
opnieuw een anti-teken
in een wereld vol ego’s.
De beloften die straks wor­den vernieuwd
laten het opnieuw zien:
een pries­ter wil dienen.

Ik was dank­baar dat juist dit jaar
zich meer kan­di­da­ten meld­den
voor de roe­pingen­da­gen van het semi­na­rie.
Een pries­terroe­ping is tegendraads,
een anti-teken in een wel­vaarts­maat­schap­pij,
maar ik hoop dat jonge mensen
aan ons, pries­ters,
de vreugde van het pries­ter­schap kunnen zien.

Een avond voor de pries­ters

Dit is dan ook een bij­zon­dere avond
waarop ik aller­eerst de pries­ters
wil bedanken voor hun inzet
in de tijd van de pandemie.
In ver­schil­lende plaatsen,
vooral meer in het noor­den van ons bisdom,
was het aantal besmet­tingen en over­le­de­nen
de laatste tijd weer hoog;
ik dank de pries­ters
die de zieken
- vaak in speciale be­scher­mende kle­ding -
en hun families bijstaan
in deze moei­lijke tijd.

Dank!

Ook de diakens, pas­to­raal werkers en cate­chisten
en alle vrij­wil­li­gers wil ik bij­zon­der danken.
Dank dat jullie je met alle beper­kingen inzetten
om de vie­rin­gen moge­lijk te maken
en de mensen toch nabij te kunnen zijn,
hen te troosten en te steunen
en hen te helpen zich te openen
voor de gave van het geloof,
dat zelfs temid­den van een pandemie
vrede en ver­trouwen geeft.

Juist als je afstand moet hou­den,
is nabij­heid heel be­lang­rijk
al moet het dan ook nabij­heid
in andere vormen zijn
dan we ‘normaal’ beleven.
Bedankt dat jullie er
in Jezus’ Naam zijn
voor de mensen.

Dank aan de jon­ge­ren en allen

En de jon­ge­ren en anderen wil ik danken
die zich hebben ingezet voor dak­lo­zen,
voor noodlijden­den, voor ouderen.
Allen ben ik dank­baar
voor hun inzet voor het evan­ge­lie:
juist in een tijd waarin we ervaren
dat heel vele men­se­lijke zeker­he­den
niet zo zeker zijn,
is er een God van alle vertroos­ting
op wie we mogen bouwen.

Zalige Nathalia

Er zijn veel in­spi­re­rende voor­beel­den
die ons op die weg kunnen steunen;
de Kerk heeft iedere dag
wel heiligen en zaligen
op de kalen­der staan,
vandaag is dat onder meer
de zalige Natalia Tulasiewicz,
lerares en academica,
zeer actief in haar Poolse pa­ro­chie;
zij besloot in de tweede wereld­oor­log
vrouwen achterna te reizen
die waren wegge­voerd
om in Duits­land dwangarbeid te ver­rich­ten
om hen gees­te­lijk te kunnen onder­steunen.
Maar zij werd opgepakt
bij haar ac­ti­vi­teiten voor die vrouwen
en naar con­cen­tratie­kamp Ravensbrück afge­voerd.
In de Goede Week, op goede vrij­dag
- ze was al flink verzwakt -
stond zij op een bank in haar barak
en gaf vol vuur een con­fe­ren­tie
over de liefde van Jezus,
Zijn verlossend lij­den
en Zijn ver­rij­ze­nis.
Zij werd hier­voor gestraft.
Op Pasen werd zij omgebracht
in de gas­ka­mer;
twee dagen later werd het kamp bevrijd...

Zij had het allemaal niet hoeven doen:
die vrouwen achterna reizen,
opstaan in haar barak;
na­tuur­lijk begreep zij de risico’s.
Toch deed zij het,
het was de Geest die over haar was geko­men
en zij handelde met een vuur
dat op anderen oversloeg en bezielde;
zij stierf
maar zij had dat god­de­lijk vuur ontstoken
en dat bleef bran­den in de harten
van mensen die haar had­den ontmoet en gehoord
en haar nooit meer kon­den vergeten.

De Geest...

Die Geest is ook in ons,
moge Zijn vuur ons bezielen,
moge Zijn kracht ons sterken,
moge Zijn liefde ons lei­den.

Gebed van de gelo­vi­gen (Voor­bede)

B. Laten we nu bid­den tot God, die ons alles heeft gegeven: ons bestaan, onze toe­komst, onze krachten en vermogens en ook deze dag:

Voor de her­ders van de kerk

Lector:

1. Laten we bid­den om Gods zegen voor paus Fran­cis­cus,
Onze bis­schop en emeritus bis­schop­pen
en vandaag speciaal voor alle pries­ters
dat zij zich met vuur en liefde mogen blijven inzetten
voor de missie van de Kerk;
Laat ons bid­den.

Voor wie lijdt onder Corona

2. Op de voor­spraak van Maria,
Onze Lieve Vrouw ter Nood,
Vrouwe en Moeder van alle volken
willen we bid­den dat de versprei­ding van het Corona-virus
zal wor­den terug gedrongen,
de zieken zullen her­stel­len,
families die dier­ba­ren missen, getroost zullen wor­den
en allen die lij­den onder deze pandemie
nieuwe kracht en moed zullen krijgen, met geloof en ver­trouwen.
Laat ons bid­den.

Voor ons bisdom

3. We vragen Gods zegen vandaag in het bij­zon­der vragen
voor heel ons bisdom, voor alle gelo­vi­gen;
Voor allen die voor ons bisdom werk­zaam zijn,
voor alle vrij­wil­li­gers die het ker­ke­lijk werk moge­lijk maken
en voor allen die het werk van de Kerk in ons bisdom
op wat voor wijze dan ook steunen.
Laat ons bid­den.

Om de lei­ding van Gods Geest

4. Laten we vragen dat de Heer ons allen
en allen die ons dier­baar zijn
zal helpen om voor ogen te hou­den
wat in het leven wer­ke­lijk waarde­vol en kost­baar is,
dat Gods Geest ons moge lei­den en bezielen
Laat ons bid­den

Intenties

Hier wer­den alle overle­den pries­ters, diakens en pas­to­raal werkers van het afgelopen jaar her­dacht

Stilte voor per­soon­lijk gebed

B. Geef ons de genade, goede God, om de ware schatten van ons bestaan op waarde te kunnen schatten en de offers te brengen die daarvoor nodig zijn; geef ons wijs­heid en volhar­ding om doelbewust de weg te gaan naar het ko­nink­rijk der hemelen, bij U die leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen.