Waarom heerste daar vrede en vreugde?

Eerste kerstdag, het Licht der wereld in de stal van Bethlehem

Als je in de stal kijkt zie je een tafereel vol vrede en vreugde. Maar kan dat wel? Want die stal is sober en toch­tig, geen fijne plaats om je kind te krijgen. Is dat wel reëel? Ik denk het wel, daarover ging het in de homilie van de TV-mis, zie hier­on­der ook.
Na de Hoog­mis was er afscheid van onder meer enkele prominente betrok­ke­nen bij het ka­the­drale koor.

Twee koorle­den namen afscheid evenals de heer Ton Lagerweij. Hij was 42 jaar lang bij het koor betrokken, niet alleen als koorlid, maar ook door het ver­zorgen van de muziek en de mappen waarin die muziek te vin­den is. Zowel rond de ka­the­draal als op mtrounee's van het koor heeft hij wer­ke­lijk zeer veel goeds gedaan. Vaak kwam ik Ton Lagerweij tegen in de gangen van plebanie/bis­schops­huis van de ka­the­draal. Meestal was hij dan met kratten aan het sjouwen met alles wat de koorle­den nodig hebben. Daar­naast is hij kerkewacht en ont­vangt de bezoekers van de ka­the­draal. Heel veel dank daarvoor! Bij deze bij­zon­dere afslui­ting mocht ik Ton Lagerweij als dank en erken­ning van zijn ver­diensten de Bavopen­ning uitreiken.

Ook Fons Ziekman nam afscheid na een voor hem zeer intensieve en ook emo­tio­nele periode. 45 jaar gele­den raakte het leven van Fons Ziekman met het Muziek­in­sti­tuut van de ka­the­draal en met de koor­school verbon­den. Vele jaren daar­van was hij magister cantus (van 1989-2013). Bij zijn afscheid toen - nu tien jaar gele­den - zei hij in een inter­view: ""Ik ga niet zeggen: je kunt deze muziek alleen uit­voeren als je gelovig bent. Maar ik ben katho­liek. Als ik kijk naar een motet of een mis, dan interpre­teer ik de tekst met in mijn achter­hoofd het geloof dat ik heb." (Trouw) Ook op deze eerste kerst­dag klonk het weer heel mooi en doorleefd. Ook ik heb Fons Ziekman bij deze gelegen­heid zeer harte­lijk bedankt, hij heeft het koor en de school door een moei­lijke periode met onder meer ver­schil­lende zieken, heen geholpen. On­der­schei­den is Fons Ziekman ver­schil­lende malen: hij is dra­ger van de Bavopen­ning en Ridder in de Orde van Sint Sylvester.

Beiden, zowel Fons Ziekman als Ton Lagerweij wer­den op deze eerste kerst­dag erelid van ka­the­drale koor. Beiden: veel dank en van harte proficiat!

De Eucha­ris­tie­vie­ring is terug te kijken op Ka­the­draal TV of op:

Eucha­ris­tie­vie­ring 1e Kerst­dag: Haar­lem gemist? Start met kijken op NPO Start

DAGMIS VAN KERSTMIS

Openings­woord

Harte­lijk welkom, het is kerst­mis,
we vieren de geboorte van onze Heer.
Jezus kwam ons leven delen
in de stal van Beth­le­hem.
We horen vandaag
over het licht dat in het duister schijnt.
Laten we vragen dat dit licht van Jezus Christus
ook al wat duister is uit ons hart zal ver­drij­ven.
Belij­den we daartoe
als goed begin van deze Eucha­ris­tie
het duister van zwak­heid en kwaad in ons eigen leven
en bid­den we om warmte en licht.

Homilie

Er is gebrek aan licht. Wees licht!

Wat zie je daar?

Kijk in de stal van Beth­le­hem
en je ziet er geluk en vrede.
O, zeker, je oog valt na­tuur­lijk ook
op de sober­heid
van die toch­tige stal,
op die paar arme­lijke mensen
rond die voe­derbak voor dieren:
je ziet een kribbe met een baby erin,
dat is eigen­lijk alles.

Het mooiste wat je ziet

Het is niet imponerend,
getuigt niet van groots­heid
en toch hoeven we geen meelij te hebben.
Want het mooiste van wat we hier zien,
is eigen­lijk met geen pen te be­schrij­ven
om het meer van binnen zit:
we zien hier mensen die gelukkig zijn.
Ze stralen blij­heid uit.
En juist doordat dit gebeuren zo een­vou­dig is,
zie je dat het geen façade is,
niet het ophou­den van schone schijn.
Nee, Jezus, Maria, Jozef, de her­ders en de engelen:
het is een tafereel van vrede en vreugde.

Hoe kan het dat daar vreugde is en vrede?

Waarom is daar vrede,
terwijl er toch alle reden zou zijn
om te klagen over het gebrek aan comfort
in die toch­tige stal,
over de moeite om zo
je kind ter wereld te moeten brengen.
Waarom heerst daar vrede
en hoe komt het dat daar vreugde is?

Alles wordt anders in je leven
als je uit­zicht hebt, een per­spec­tief.
Als je helemaal niet ziet
hoe het ver­der moet en kan,
verlies je de hoop
en juist de hoop doet je leven.
Ons leven - écht leven -
en ons geluk zijn niet verbon­den
met de opstapeling van mate­rië­le wel­vaart,
zelfs niet zomaar met succes en een carrière
en ook niet met bevre­diging van behoeften
of dat je je zin hebt gekregen,
maar vooral met liefde en uit­zicht,
met toe­komstper­spec­tief en dus met hoop.

De ware liefde vin­den

Dus dat die stal zo arme­lijk en toch­tig is,
telt uit­ein­delijk niet,
want daar is vreugde en liefde.
Er is geen liefde zon­der ver­bon­den­heid.
En als je de ware liefde voor je leven wilt vin­den
dan moet je omhoog kijken én opzij.
Als je naar omhoog zult kijken,
zul je hope­lijk kunnen merken en ervaren
dat je in liefde gedragen wordt
door een God die van je houdt
en die je geeft “genade op genade”,
zoals de evan­ge­lie­le­zing dat vandaag
onder woor­den brengt.
Je bent gelukkig, je kent vrede
als je de cadeautjes kunt zien
die op je levensweg zijn geko­men,
als je kunt genieten van het kleine geluk,
zon­der bitter­heid om wat je mist.
En als je opzij kijkt naar je mede­mens,
zul je ont­dek­ken dat je niet de enige bent
met een probleem, met ziekte of lij­den
en dat je eigen lij­den draaglijker wordt
als je oog hebt voor het lij­den
van andere mensen.

Een licht...

De geboorte van het Kind
in de stal van Beth­le­hem
wordt in het evan­ge­lie van deze ochtend
een licht genoemd
dat in duisternis straalt.
Dat wil zeggen dat het leven van dit Kind
in dienst staat van ver­lich­ting, van het geluk
van andere mensen, alle mensen.
Het Kind kwam voor ons,
niemand uitgezon­derd.
Ook dat hoort tot de vreugde en de vrede
die liggen op het gelaat
van die een­vou­dige mensen in de stal.
Het draait niet om hen­zelf,
zij willen geven.
En als je jezelf kunt geven
in dienst van je mede­mensen, van God,
ben je zelf ook als een licht
dat in de duisternis schijnt.

Uitgespreid

Jezus ligt in de kerst­stal
meestal met zijn armpjes uitgespreid
alsof Hij ie­der­een komt omarmen.
Jezus, arm geboren, is er voor ie­der­een.
Dat is een dringende uit­no­di­ging aan ons,
want zoveel mensen op deze wereldbol
zijn arm en uit­ge­slo­ten, ge­mar­gi­na­li­seerd.
Zie het als je taak
om ook voor hen een licht te zijn

Een klein Kind,
geboren in een plaats voor dieren,
met arme mensen om Hem heen, dat is alles.
De stal staat open, loop maar binnen,
je ziet er eenvoud en liefde, ver­bon­den­heid.
God in ons mid­den
een hart voor elkaar,
dan schijnt er licht in de duisternis.

Ook voor de armen

Dus laten we inclusief zijn, zoals Jezus;
maar dan zullen we we­reld­wijd
onze armen moeten openen
en moeten streven naar een aarde,
die er is voor ie­der­een,
waar ook armen erbij mogen horen.

Er is zoveel duisternis in onze wereld,
zoveel gebrek aan licht.
Wees dus licht!
Ja, ik wens ons allen toe
dat dit Kerst­feest ons zal in­spi­re­ren
om dra­gers en bren­gers van licht te zijn.
Zalig Kerst­mis!

VOORBEDE - GEBED VAN DE GELOVIGEN

B.: Laten we bid­den dat de geest van het kerst­feest
de harten van de mensen zal vernieuwen.

Om vrede

1. Op het kerst­feest willen we bid­den
om vrede voor een wereld
die wordt ver­scheurd door haat en geweld.
Bidden we om vrede voor Oekraïne,
om een einde aan terreur in Afrika,
om vei­lig­heid en poli­tieke stabili­teit.
Laat ons bid­den

Voor de paus

2. Laten we bid­den voor paus Fran­cis­cus
die na deze Eucha­ris­tie­vie­ring
de zegen Urbi et orbi zal uit­spre­ken.
Dat Gods Geest hem moge lei­den en in­spi­re­ren.
Laat ons bid­den.

Voor wie dit kerst­feest niet zo fijn is...

3. Voor de mensen die alleen zijn op dit kerst­feest,
voor ieder die deze dagen de pijn voelt van een gemis,
voor wie ziek is en aan huis gebon­den,
voor wie niet rond kan komen,
voor alle mensen die dakloos zijn.
Laat ons bid­den

Voor onze dier­ba­ren

4. We bid­den ook voor onze eigen intenties,
voor onze families en dier­ba­ren,
om begrip en verdraag­zaam­heid,
om de vrede en de vreugde van dit kerst­feest
voor allen die met ons verbon­den zijn.
Laat ons bid­den.

Slot­ge­bed

B. Wij danken U, goede God,
voor de geboorte van Uw Zoon;
moge Zijn licht ons verlichten
en mogen wij de toe­komst bereiken
die Hij ons is komen openen,
bij U die leeft en heerst
in de eeuwen der eeuwen.
Amen.

DANKWOORD

Aan het einde van deze Eucha­ris­tie­vie­ring danken we de teams van KRO-NCRV en van deze sint Bavo­kathe­draal, het ka­the­drale koor, hee;l speciaal te vermel­den dat het was onder lei­ding van lei­ding van Fons Ziekman, wiens slotak­koord dit was, en titulair organist Ton van Eck.
Hierna kunt U de zegen Urbi et orbi van paus Fran­cis­cus volgen.
Ik wens U allen gezegende, vrede­volle kerst­da­gen toe met veel in­spi­ra­tie!