Een maand later... een jaar later....

Op 31 januari was het alweer een jaar gele­den dat mijn moe­der overleed. Ook was het een maand gele­den dat paus Bene­dic­tus XVI overleed. Op het zelfde moment wer­den zij her­dacht in twee kapellen onder de Sint Pieter...

Jaar­dienst en maand­dienst

Het was eigen­lijk bij­zon­der mooi dat ik een jaar­dienst voor mijn overle­den moe­der kon doen in één van de kapellen onder de Sint Pieter, precies op de dag dat zij vorig jaar overleed. Er waren dank­ba­re her­in­ne­ringen verbon­den met die plaats en de kapel die ons was toegewezen was die van de Maagd Maria die Moeder werd (La Vergine partoriente) wat ik goed vond passen. Iets ver­der werd op dat­zelfde moment de Eucha­ris­tie­vie­ring gehou­den ter nage­dach­te­nis aan paus Bene­dic­tus XVI, die op die dag precies een maand eer­der was overle­den. Aarts­bis­schop Georg Gänswein, die de overle­den emeritus paus tot het einde begeleidde, was daar hoofd­cele­brant.

Beperkt

Vandaag komen er berichten binnen van het over­lij­den van twee licha­me­lijk en verstan­de­lijk beperkte mensen. Zij zijn pareltjes in Gods ogen, want Hij kijkt niet naar het uiter­lijk, niet naar pres­ta­ties, Hij ziet de ziel en hoe we die ziel in ons leven weten te leggen. Waar die ziel zich uitdrukt en bij­voor­beeld uitno­digt tot liefde, daar wordt iets moois verricht voor tijd én eeuwig­heid... Er is geen liefde zon­der kruis. Ligt in het leven van deze naar onze maatstaven beperkte mensen niet juist die uit­no­di­ging? Mogen zij rusten in vrede!

Vol­tooi­ing

We moeten dier­ba­re mensen loslaten en hoe ouder we wor­den, hoe vaker ons dat over­komt. Het betekent dat we steeds meer ban­den krijgen met dat andere leven, met de hemelse vol­tooi­ing waar we naar uitzien...