Hij is niet echt weg....

Hemelvaart van de Heer

Op Hemel­vaarts­dag vier­den we de heilige Eucha­ris­tie in de ka­the­draal met de Bavo­can­to­rij. De leer­lin­gen nemen afscheid van hun Heer, maar ze krijgen te horen dat ze vooruit moeten kijken. Geldt dat ook niet voor ons bij een pijn­lijk afscheid? De belofte is die van de weder­komst en van de heilige Geest.

In de dagen van Hemel­vaart tot Pink­ste­ren bid­den we in de Pinksternoveen om de komst van de heilige Geest

Gebed tot de heilige Geest (Pinksternoveen)

Kom heilige Geest, vervul de harten van uw gelo­vi­gen en ontsteek in hen het vuur van uw liefde. Zend uw Geest uit en alles zal her­schapen wor­den;

A.: En Gij zult het aanschijn van de aarde vernieuwen.

Laat ons bid­den.

God, Gij hebt de harten van de gelo­vi­gen door de ver­lich­ting van de heilige Geest on­der­we­zen; geef dat wij door die heilige Geest de ware wijs­heid mogen bezitten en ons altijd over Zijn vertroos­ting vehreugen. Door Christus onze Heer

A.: Amen

Homilie

HET AFSCHEID IS NIET DEFINITIEF EN NIET VOLLEDIG

HEMELVAARTSDAG - ka­the­draal

Her­in­ne­ringen

Her­in­ne­ringen spelen in ons leven
een be­lang­rijke rol.
Wat we hebben mee­ge­maakt in onze jeugd
kan een leven lang - ten goede of ten kwade -
met ons mee­gaan.
Her­in­ne­ringen aan een dier­ba­re
gaan met ons mee,
het afscheid deed pijn.
Maar regel­ma­tig moeten we ook
tegen ons­zelf zeggen:
Blijf niet vastzitten aan wat was
en niet meer terug­komt,
maar probeer vooruit te kijken.
Ga met God, maar trek ver­der
en ver­trouw erop dat Hij het leidt!

Vooruit zien

Het is die aanspo­ring die de leer­lin­gen krijgen
op deze dag van de Hemel­vaart van de Heer.
De mannen in witte gewa­den
- zijn het engelen? -
die na de Hemel­vaart ineens bij de leer­lin­gen ston­den,
riepen die leer­lin­gen op
om niet naar de hemel te blijven staren,
waarheen Jezus was weg­ge­gaan,
want dat zou een soort
vast blijven zitten in het verle­den zijn;
nee, zij moeten vooruit zien,
want Jezus zal wederkeren
en zij zullen kracht ont­van­gen
van de heilige Geest.
Het is een uit­no­di­ging aan de leer­lin­gen
om als het ware uit te kijken
naar de volgende ont­moe­ting.
Wanneer zal dat zijn?
Aan het eind van je leven,
aan het einde der tij­den...
En ze zullen de Heer ook ont­moe­ten
in de Geest die ze zullen ont­van­gen.
We zullen op Pink­ste­ren weer vieren
hoeveel er veran­dert
als ze zich openen voor die Geest.

Je leven weer oppakken

Je zou het een klein beetje kunnen ver­ge­lij­ken
met het gevoel dat over je komt
na het over­lij­den van een dier­ba­re,
wanneer je denkt:
hij of zij zou willen
dat ik mijn leven weer op pak.
Dat geeft kracht om door te gaan.

De leer­lin­gen krijgen zo’n bood­schap mee
bij de hemel­vaart van de Heer
- Hij is niet meer bij je, maar je moet dóór -
en zij zullen daarvoor
de kracht van Gods Geest ont­van­gen.

Tijd nodig

Nu is het ook bij ons mensen zo,
dat het heel veel uitmaakt
op welke manier je afscheid moet nemen.
Een on­ver­wacht afscheid op jonge leef­tijd
van iemand van wie nog zoveel verwacht werd,
zal pijn­lijker zijn dan het afscheid van iemand
wiens leven voltooid was,
die een mooie leef­tijd had bereikt
en geen man of vrouw achterlaat.
Er kan zelfs een moment komen
dat we zeggen:
het was goed zo,
ik ben dank­baar dat het zo is gegaan.

Maar hoe dan ook:
waar er liefde was, is er ook gemis en pijn
en je hebt vaak tijd nodig
en moet geholpen wor­den
om weer naar de toe­komst te kijken
en te begrijpen wat je taak op deze aarde
nu nog kan zijn.

Soms brengt een afscheid ook een nieuw begin
in de zin van een nieuwe fase in het leven,
met nieuwe kansen en nieuwe moge­lijk­he­den.
Soms brengt wat eerst veel pijn deed,
toch iets goeds en moois.

Hoog­feest

Afscheid nemen is vaak een beetje of heel erg droevig.
Wat doet het een pijn
als je een dier­ba­re moet missen.
Daarom zou je hebben kunnen denken
dat deze Hemel­vaarts­dag
wel een droevige dag moet zijn,
omdat de leer­lin­gen afscheid moeten nemen
van hun Heer.
Maar we vieren deze dag als een hoog­feest,
dat wil zeggen:
als een vreug­de­volle dag,
als een van de top­da­gen van het ker­ke­lijk jaar.
Dat wil zeggen dat het vooruitkijken,
het uitzien naar de weder­komst
en naar de heilige Geest
vandaag over­heer­sen
en dat de ten hemel opgevaren Heer
toch met ons verbon­den blijft.

Vol­tooi­ing

Bij het afscheid nemen en de hemel­vaart van Jezus
speelt nog iets anders een rol:
dit is de afslui­ting van een periode
waarin de leer­lin­gen
heel wat keren hebben mogen ervaren
dat Jezus verrezen was.
Het is de levende Heer
die naar de hemel gaat.

En daar komt nog bij
dat als Hij niet naar de hemel zou gaan,
Hij het werk van de verlos­sing
niet zou kunnen voltooien,
dan kan Hij de Geest niet zen­den,
die alle gedoopten zal bezielen
met vuur en geest­kracht
en wiens komst wij
op het Pinkster­feest gaan vieren.

Om die Geest en die kracht willen we bid­den
om onze eigen taak in dit leven
te kunnen on­der­schei­den en vol­bren­gen

Niet de­fi­ni­tief en niet volle­dig

Dit afscheid is niet de­fi­ni­tief
en het is geen volle­dig afscheid.
Ook dat is wat de leer­lin­gen krijgen voorge­hou­den:
dit afscheid is niet de­fi­ni­tief:
“Hij zal op dezelfde wijze wederkeren
als gij Hem naar de hemel hebt zien gaan”.
En zelfs zegt Jezus in het evan­ge­lie
dat Hij eigen­lijk niet echt weg is:
“Zie ik ben met U, alle dagen,
tot aan de volein­ding van de wereld”.

Hij is bij ons
en eens hopen we Hem te zien
van aange­zicht tot aange­zicht.