Waar we bang voor zijn..... overweging in Kevelaer....

Pelgrims uit het bisdom Haarlem-Amsterdam bij Troosteres der Bedroefden

Dins­dag 4 juli was ik in Kevelaer voor de pelgrims van de bede­vaart naar Onze Lieve Vrouw van Kevelaer, Troos­te­res der bedroef­den, die van maan­dag 3 tot en met woens­dag 5 juli 2023 is gehou­den. De Pelgrims kwamen uit ver­schil­lende delen van ons bisdom.

Opdracht

Kevelaer is een bede­vaarts­oord dat is ontstaan doordat de marskramer Hendrik Busman in 1642 tij­dens zijn gebed voor een veld­kruis en later in een droom, de opdracht kreeg een kapelletje te bouwen voor Maria, waarbij hij een een­vou­dig devotieprentje zag dat een soldaat hem eer­der had getoond. Dat prentje werd het middel­punt van de devotie tot de "Troos­te­res der bedroef­den". Het werd een be­lang­rijk bede­vaarts­oord voor de Neder­lan­den waar het katho­lie­ke geloof niet vrij beleefd kon wor­den, wat in Kevelaer wél moge­lijk was. Zo onston­den op vele plaatsen broe­der­schappen die bede­vaarten orga­ni­seer­den naar deze mooie plaats, tot op de dag van vandaag.

Uit ons bisdom

Honderd pelgrims waren mee met de goed geor­ga­ni­seerde bede­vaart waarvoor de Haar­lemse Broe­der­schap naar Kevelaer, de Am­ster­damse, Volen­damse en Westfriese bede­vaart teken­den. Pastoor Eric van Teijlingen ging mee als gees­te­lijk directeur en hij werd vergezeld door ver­schil­lende andere pries­ters waar­on­der de dekens van Haar­lem, Floris Bun­scho­ten, en Meerlan­den, Eugene Jonger­den, door diaken Hans Bruin en de lei­ding van de bede­vaart met onder meer mw. Dea Broersen, mw. Yvonne van Stiphout en organist Jos Martens. Met mij kwam kan. Hendriks uit Haar­lem mee.

Pro­gram­ma

in de mid­dag werd de rozen­krans gebe­den bij de Genade­ka­pel en was er een Mariauurtje in de Kaarsen­ka­pel, waar de meeste foto's van zijn. Om 19.30 uur was de Pontificale Mis in de basiliek met aan­slui­tend de kaarsen­pro­ces­sie.

Een drupje...

Het was een mooie dag en de pelgrims had­den prach­tig weer. Bij de afslui­ting van de dag aan het einde van de licht­pro­ces­sie, ’s avonds aan de Genade­ka­pel, kwamen de eerste drupjes regen naar bene­den.

Laat in de avond was ik weer terug in Haar­lem, ruim op tijd voor de storm die de volgende ochtend losbarstte en vele bomen ontwor­telde (maar hope­lijk ver­der geen ongelukken veroor­zaakt).

WAAR BEN JE BANG VOOR?

MARIA UUR KEVELAER

Ingrijpend

“Vrees niet, Maria”.
Die woor­den wer­den door de engel Gabriël gezegd
toen Maria schrok
omdat de engel haar “Be­ge­na­digde”
en “de gezegende onder de vrouwen”
had genoemd.
Maria voelde blijk­baar toen dat werd gezegd
al aan
dat er vast iets ingrijpends zou gaan gebeuren.

Voor­ge­voel

Na­tuur­lijk gebeurt ons dat ook weleens
dat er iets gebeurt of wordt gezegd
dat ons een soort voor­ge­voel geeft
van wat er gaat gebeuren,
dat iemand ons bena­dert op een manier dat we denken:
“Nu gaat er iets komen...”!

Schrik voor de toe­komst

En na­tuur­lijk hebben we allemaal
weleens een beetje schrik voor de toe­komst:
“Hoe zal het ver­der gaan?
Wat staat mij te wachten?
zal ik gezond blijven?
Hoe zal het gaan
met mijn man, mijn vrouw, mijn kind?
Zal dit of dat goed gaan of niet?”

Iedere dag zijn eigen zorgen

Zo zijn er allerlei vragen
en allerlei dingen
waar we ons zorgen over kunnen maken,
maar Jezus zegt ergens in het evan­ge­lie:
“Iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen zorgen”,
dus leef in die zin een beetje bij de dag,
probeer te genieten van wat je vandaag gegeven wordt
en blik terug in dank­baar­heid,
probeer je de gaven en geschenken te binnen te brengen
die de goede God je gegeven heeft
en denk aan de moei­lijke dingen in je leven,
die donkere dalen,
vooral in de zin van: hoe je er door­heen geko­men bent
en wat U daarbij heeft geholpen.

Wat geeft ver­trouwen?

Ik hoop dat daardoor het ver­trouwen in U wordt ver­sterkt
dat God U niet in de steek laat,
dat Hij U kracht naar kruis zal geven.
Want Jezus Christus heeft ons nu eenmaal niet geleerd
dat we voor alles gespaard zullen blijven
als je bij­voor­beeld maar goed bidt.
Hij heeft gezegd dat we ons kruis moeten dragen,
dat Hij dan naast ons zal staan
en bij ons al zijn
en Hij heeft ons een moe­der gegeven,
die we hier in Kevelaer
terecht vereren
als Troos­te­res van de bedroef­den
alks degene die ons bij­staat
als je een kruis moet dragen..

Uit­ver­kie­zing?

Want zo was het ook met Maria gegaan.
Na­tuur­lijk het was een enorme uit­ver­kie­zing
dat zij de moe­der mocht wor­den van God,
dat zij Jezus ter wereld mocht brengen.
Maar als we het toch maar gewoon een beetje
met onze men­se­lijke ogen bekijken,
dan kunnen we ons afvragen:
wat was dat voor een “uit­ver­kie­zing”?

Maria moest hoogzwan­ger op een ezeltje
een lange reis maken
door het bergland van Judea
om aan te komen in een plaats voor dieren
waar zij haar kind ter wereld bracht,
omdat er ver­der nergens plaats was.
En zij moest vluchten, naar Egypte
en toen haar Zoon een jonge man gewor­den was,
was zij getuige van Zijn lij­den
en Zijn vre­se­lijke dood,
ver­oor­deeld als een crimineel.
Leuke uit­ver­kie­zing voor een moe­der!

Doorns

Ja, Gods plan met haar leven
was mis­schien wel een weg vol rozen,
maar aan die rozen
zaten nogal wat doorns!

Toch is Maria niet weggelopen
en zij heeft niet opge­ge­ven.
Anders dan bijna alle apos­te­len,
stond zij wél onder het kruis,
zij was erbij in dat uur van lij­den
en zij was er ook weer bij
toen de leer­lin­gen bid­dend
de heilige Geest verwachtten.

Vrees niet

“Vrees niet, Maria”,
die woor­den van de engel
wor­den eigen­lijk ook tot ons gezegd.
U weet mis­schien al dat die uitdruk­king:
“Vrees niet” of: “Wees niet bang”
vaak in de bijbel voor­komt.
Een tijdlang werd er gedacht en gezegd
dat die woor­den 365 keer
in de bijbel voor­ko­men,
dus een keer voor iedere dag van het jaar.
Intussen is er nog eens goed geteld
en blijkt het nog iets meer te zijn,
bijna vier­hon­derd keer.
Maar het idee is wel goed:
begin iedere dag maar met die woor­den
die in het evan­ge­lie tot Maria wer­den gezegd:
“Wees niet bang”, “Wees niet bevreesd”.

Dan wil ik een spuitje

Helaas zijn er in onze tijd veel mensen
die al een eutha­na­sie­ver­kla­ring
hebben getekend:
als dit of dat gebeurt,
dan wil ik een spuitje,
dat wil ik niet meer meemaken.

Maar dat is niet ons chris­te­lijke geloof.
Na­tuur­lijk we zijn bibberige mensen,
best een beetje angs­tig
voor wat ons kan over­ko­men
en wat wij niet in de hand hebben.
Dat waren de apos­te­len ook,
maar toen ze met Jezus
in de storm zaten op het meer,
heeft Hij de storm bedaard,
maar ook zijn apos­te­len
een beetje streng toe­ge­spro­ken:
Waar is jullie ver­trouwen?

Durf!

Geef het over, durf te ver­trouwen...
Dat geldt ook voor ons.
Ik kan begrijpen dat je soms bang bent
voor het onbekende, voor wat er kan gebeuren.
Zelfs Maria had dat dus,
die grote sterke Maria, die Moeder van ons allen.
Maar de engel zei haar, in Gods naam:
“Wees niet bevreesd”
en Maria liet die woor­den toe in haar hart,
zij heeft haar eigen men­se­lijke angst los­ge­la­ten
om zich aan God toe te ver­trouwen
en daardoor kon zij zeggen,
aan het einde van het evan­ge­lie
dat we hebben gehoord:
“Zie de dienst­maagd des Heren,
mij geschiede naar uw woord”.

Ik ben bij je

Moge Maria’s voor­spraak voor ons
en Gods genade
ons de kracht geven
om die woor­den te herhalen
als wij het mis­schien weleens moei­lijk hebben.
Want ook tot ons zegt God:
“Wees niet bang”.
Ik ben bij je!