125 jaar kathedraal, een thuis voor heel het bisdom
Zaterdag 30 september vierden we in de kathedrale basiliek van Sint Bavo de 125e verjaardag van de kerkwijding. De kathedraal was vanaf 13.00 open voor allerlei activiteiten voor jong en oud en om 15.30 uur was er een feestelijke en druk bezochte Eucharistie. In de preek stond ik stil bij de situatie van de kerk en van ons eigen leven: is het glas halfvol of halfleeg? Is er nog wel endige reden tot optimisme? Verslag van een feestelijke dag.
Acitiviteiten van het bisdom en uit het bisdom presenteerden zich, het nieuwe boek over de symboliek van de kathedraal was al te koop, er waren rondleidingen, gewelventochten en torenbeklimmingen en nog meer. Vanaf 13.00 uur waren er inderdaad steeds flink wat mensen in de kathedraal om aan deze activiteiten mee te doen. In een goedgevulde kerk was vervolgens de viering van de Eucharistie met fraaie zang van de Bavocantorij, onder meer de Bavomis van J. Valkesteijn. Na afloop was er een ontmoeting voor de priesters en de vrijwilligers in het bisschopshuis.
De Pontificale H. Mis is nog terug te zien op kathedraal TV:
Homilie
WORDT HET NOG WEL WAT?
ZATERDAG 30 SEPTEMBER 125 jaar kathedraal
Spanning en angst
Er is veel waar we bang voor kunnen zijn.
De situatie in de wereld geeft er regelmatig aanleiding toe
- oorlog, klimaat, geweld -
en ook in ons persoonlijk leven
kunnen er allerlei zaken zijn
die ons angst aanjagen
- geldproblemen, relatieproblemen,
problemen op je werk, gezondheidsproblemen -
en er is natuurlijk veel meer.
En in de kerk zijn er zorgen
waar je soms van wakker kunt liggen:
kan onze kerk wel open blijven,
er zijn minder vrijwilligers, minder gelovigen
kunnen we een veilige kerk en een groene kerk zijn
en er is soms een zekere spanning
tussen het vooruit willen van katholieken
die de toekomst willen voorbereiden
en de mensen die structuren willen behouden
die ons vanuit het verleden zijn gegeven.
enzovoorts, enzovoorts.
Hoe sta je erin?
Hoe sta je in het leven, hoe sta je in de kerk?
Natuurlijk hangt er ook wel iets af
van onze eigen instelling:
zie je voornamelijk een berg van problemen
of geloof je in een toekomst
en denk je in oplossingen?
En is voor U, voor jou
het glas halfvol of is het halfleeg?
Ben je gericht op wat je nu kunt
of op het verlies van wat niet meer kan?
Welke kant moet je kiezen?
Wat het evangelie zegt
Ik kan wel zeggen
wat we als christen moet doen,
want dat staat gewoon in het evangelie;
Jezus zegt daar:
“Maak je niet bezorgd
voor de dag van morgen”(Mt. 6, 34).
En in de tweede lezing stond het vandaag:
“Weest onbezorgd!”
Met overleg handelen
Dat betekent nu ook weer niet
dat we maar rustig achterover moeten leunen,
lekker thuis op de bank: nee dat niet!
Want Jezus ziet wél graag dat we handelen
met overleg.
Jezus prijst dat aspect - dat hij met overleg gehandeld had -
zelfs nog bij een onrechtvaardige rentmeester.
Hoe slecht het ook was wat die had gedaan,
dat hij met overleg had gehandeld,
dat was tenminste nog iets goeds,
heeft Jezus eens gezegd.
Er doorheen
Dus, handel met overleg,
denk in oplossingen,
maar leef en denk en handel ook
met vertrouwen en in een zekere overgave!
Laat je niet verstikken door je problemen,
zelfs als het niet zo goed gaat;
behoud het vertrouwen
dat je er doorheen komt
en dat er andere tijden zullen komen.
Wie redt de Kerk?
Dat geldt voor ons eigen leven,
dat geldt ook voor de kerk.
Als je denkt dat jij de kerk moet redden,
dan kan ik je vertellen
dat Iemand anders dat al vóór je heeft gedaan,
maar die Iemand, Jezus Christus,
is wel door lijden en kruis gegaan.
Dat was Zijn weg naar de verrijzenis.
Dus wees niet bang,
ook niet voor dat kruis,
voor wat je misschien kwijt raakt;
verlies je innerlijk kompas niet
door het lijden dat je bedrukt
en vertrouw.
Kleine kudde
Maar geldt dat ook nu, ook in de kerk
nu we kleiner worden
en zoveel op moeten geven
van wat vroeger zo mooi en vanzelfsprekend was?
Ja, dat geldt ook nu!
Jezus zegt het ons vandaag zo duidelijk:
“Wees niet bevreesd, wees niet bang,
kleine kudde,
het heeft Uw Vader behaagd
U het Koninkrijk te schenken”.
Op doortocht
Jezus zegt hier eigenlijk :
Beste mensen, vergeet toch niet,
dat je hier op aarde maar op doortocht bent,
want ook al voel je je hier soms klein en onmachtig,
we zijn op weg naar iets moois,
naar geluk en voltooiing;
soms lijkt het moeilijke en nare op onze weg
een onoverkomelijk obstakel,
waar je tegen opziet als een berg;
toch gaat het voorbij,
want niets is blijvend
en het leven is kort:
heel het leven is maar even.
Dus als we doorgaan met vertrouwen
met een blik op dat mooie uitzicht dat er is -
de toekomst waarheen we op weg zijn -
leven we mooier en opgewekter.
Één van onze priesters heeft als lijfspreuk:
“Met je beide benen op de grond
en je blik op de hemel”.
En zo is het.
Wat je vreest...
Heel veel van onze zorgen
gaan over materiële zaken;
ook zijn er zaken waarvan we vrezen
dat die zouden kunnen gaan gebeuren.
Een mens lijdt wel het meest
van het lijden wat hij vreest,
is het oude gezegde.
Niet zonder Hem
Maar ook al gaat het om terechte zorgen,
ik zou willen zeggen:
beleef je zorg niet zonder God
niet zonder je moeder Maria,
niet zonder gebed en zonder hoop,
anders lopen we vast in wat ons kwelt,
draaien we in een kringetje rond.
Laat al je wensen bij God bekend zijn
in gebed en smeking
en nooit zonder dank te zeggen,
hield de tweede lezing van vandaag ons voor.
En het evangelie raadt ons aan
om al die zorgen toch maar wat los te laten:
verkoop je bezittingen,
verschaf je beurzen die niet verslijten,
verwerf je een onuitputtelijke schat in de hemel,
dat krijgen we vandaag mee...
Laat het los, geef het over, zo goed als je kunt.
Symboliek van de kathedraal
Onze kathedraal
die 125 jaar geleden werd ingewijd, geconsacreerd,
beeldt dit allemaal prachtig uit.
Door de hele kerk vinden we de gele rozen op de pilaren;
die zijn een beeld van de gaven van de Geest
die God aan ons allemaal gegeven heeft;
er is trouwens hier veel symboliek
die verwijst naar de heilige Geest.
De zuilen rond het altaar beelden de deugden uit
waardoor we - in de kracht van de Geest -
een mooi leven kunnen bouwen
prudentie, moed, rechtvaardigheid en matigheid;
maar de hele kathedrale basiliek zit vol
met verwijzingen naar een leven
vanuit de kracht van de heilige Geest.
Het nieuwe boek over de symboliek in de kathedraal
legt dat allemaal haarfijn uit.
Kompas
Deze kathedraal is daarmee ook een uitnodiging:
laat je niet neerdrukken door sombere gevoelens,
door de dagen dat je je triest voelt, niet zo fijn,
wees niet bang,
maar laat je kompas en je kracht
de Geest van God zijn
die ook aan U, aan jou gegeven is.
Naar voren...
Als je in deze kathedraal
door het middenpad naar voren loopt
- met dus die rozen als gaven van de Geest
aan weerszijden -
is dat een beeld van onze levensweg.
Je komt uit bij het altaar
en de koepel;
als je hier omhoog kijkt
zie je een beeld van het hemelse Jeruzalem,
dat is het doel van je reis,
zo is onze weg, dat is onze bestemming
en daarom heb je als christen een soort recht
om niet somber te hoeven zijn,
maar omhoog te mogen kijken en vooruit
naar de toekomst die ons wacht.
