Zou je de moed niet verliezen?

Tweede kerstdag in Heiloo bij O.L. Vrouw ter Nood

Op tweede kerst­dag heb ik, zoals ge­woon­lijk, de heilige mis gevierd in het bede­vaarts­oord van Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo. We ston­den stil bij alles wat ons kan ont­moe­di­gen: zou je de moed niet verliezen? Dat had de eerste chris­te­nen ook kunnen gebeuren.

Ontmoe­diging

Ik denk dat we allemaal weleens gedachten krijgen van ont­moe­di­ging: wordt het nog wel wat? Alles zit tegen? Het kan erom gaan dat het ons­zelf niet zo goed verloopt als we had­den gedacht en gewenst en het kan ook zijn dat we door het gedrag van anderen ont­moe­digd wor­den: met die persoon? Dat wordt nooit iets! Ook de eerste chris­te­nen zullen deze gevoelens wel hebben gehad in de moei­lijke situatie waarin zij ver­keer­den.

Stefanus

Stefanus was de eerste onder de diakens die gekozen wer­den om de apos­te­len bij te staan in de zorg voor de onder­steu­ning. Hij was een man "vol heilige Geest en geloof" (Hand. 6, 5) en van niemand is er zo'n lange toe­spraak in de Han­de­lin­gen van de Apos­te­len opgeno­men als van Stefanus. We kunnen er wel uit aflei­den dat de ver­wach­tingen rond persoon en werk van Stefanus hoog waren.

God­de­lijke komedie

Dante, die allerlei pausen in de hel laat ein­digen, is in zijn "God­de­lijke komedie" wel posi­tief onder de indruk van Stefanus, wiens zacht­moe­dig­heid hij prijst: zelfs stervend wist hij te bid­den voor zijn ver­vol­gers en beulen. En juist hij wordt als eerste gedood door steni­ging!

Hoe ver­der?

Eén van de meest belovende leer­lin­gen van de Heer wordt dus al meteen gedood. Hoe moet het nu ver­der? Zal het niets wor­den met dat jonge chris­ten­dom? Maar de woor­den en het voor­beeld van Stefanus hebben indruk gemaakt op de mensen die er te­gen­woor­dig waren, zij zijn erdoor geïnspireerd om hun christen-zijn te beleven en uit te dragen. En bij deze terecht­stel­ling stond Saulus aan de kant, die zich in het ver­volg zal bekeren en de apostel Paulus zal wor­den. Hij zal de grote apostel van de hei­denen wor­den, dé grote mis­sio­na­ris.

God doet de rest

Het laat ons zien dat we ons niet moeten laten ont­moe­di­gen, dat onze woor­den en daden zaadjes zijn die allerlei mooie gevolgen kunnen gaan hebben en dat we dus vooral moeten proberen het goede te denken, te spreken en te doen en de rest aan God moeten overlaten, die de vrucht­baar­heid zal geven.