'A Dieu' - een rijk en vervuld leven

Afscheid van pastoor Henk Niesten

Op vrij­dag 7 juni namen we in een volle Apostel­kerk afscheid van pastoor Henk Niesten. Vele mensen waren aanwe­zig uit de pa­ro­chies waar pastoor Niesten heeft gewerkt, van Geloof en Licht, Talitha Kumi en andere ini­tia­tie­ven waar pastoor Niesten bij betrokken was. Meer dan 25 pries­ters en ver­schil­lende diakens waren er om Hem de laatste eer te betuigen.

De foto's onder dit bericht zijn van Robbert van Kleef

Be­trok­ken­heid

Uit het hele land waren studie­ge­no­ten van het semi­na­rie Bovendonk aanwe­zig. Bijna alle pries­ters hebben gecon­ce­le­breerd zoals de foto laat zien. De kerk was vol bij de uit­vaart, zo was het ook de avond ervoor. Deze grote be­trok­ken­heid vond ik bij­zon­der mooi.

Taken in de vie­ring

Voor de absoute hield ple­baan-deken Floris Bun­scho­ten een treffend In Memoriam. Clara ten Hacken die veel man­tel­zorg had verleend, deed de lezingen en de voor­bede; diaken Marcel de Haas assis­teerde en las het evan­ge­lie. Pastoor Ruben Torres leidde de vie­ring. Aan het begin van de Mis staken de fami­lie­le­den de kaarsen aan rond de baar. Het heren en dames­koor van de Apostel­kerk ver­zorgde de zang met Martien van Kleef an het orgel.

Na de Mis van requiem werd hij in Heems­kerk op het kerkhof begraven.

Laat je hart niet verontrust wor­den

UITVAART PASTOOR HENK NIESTEN

Vieren

Dit hoog­feest van het heilig Hart
is een prach­tige dag om de uit­vaart
van pastoor Henk Niesten te vieren.
Ja, we zeggen inder­daad “vieren”
want zo heeft hij het zelf ook beleefd.
Toen ik een week voor zijn over­lij­den bij hem was,
onder­streepte hij nog eens
hoe hij in grote dank­baar­heid terugkeek
en hoe hij ook met ver­trouwen en vreugde vooruit keek:
hij vond het niet bezwaar­lijk
zijn leven nu te voltooien
om dat terug te geven aan zijn Schepper
en Hem te gaan ont­moe­ten
aan wie hij in dit leven
zijn bestaan had toe­ver­trouwd
als christen, als katho­liek en pries­ter.

Dank­baar­heid

Het is met dank­baar­heid dat we terug­denken
aan het leven van pastoor Niesten.
Dat doe ik ook per­soon­lijk,
\want ook voor mij is hij goed geweest
als pries­ter en biecht­va­der.
Zijn inzet voor de apostel­kerk
en daarvoor in de Jozef­kerk,
de Johannes de Doper en de pastoor van Ars in Haar­lem,
zijn aal­moe­ze­nier­schap van “Geloof en licht,
zijn be­trok­ken­heid bij Talitha Kumi
en Charis­ma­tische Vernieu­wing,
zijn inzet voor de Alfa­cur­sus
en voor heel veel andere ac­ti­vi­teiten
willen we na­tuur­lijk niet vergeten,
net zo min als de per­soon­lijke be­ge­lei­ding
die hij aan zo velen heeft gegeven
voor wie hij een wijze her­der
en een harte­lijke raadsman was.

Leraar en her­der

Hij bleef daarbij een echte leraar een onder­wij­zer.
Wat hij in het eerste deel van zijn leven
als hoofd­taak had gehad,
heeft hij in het tweede deel van zijn leven
onder een wat ander per­spec­tief voort­ge­zet
als pries­ter.
Een pries­ter is tenslotte her­der en leraar,
óók her­der
en dat wil zeggen ge­meen­schaps­mens.
Ook dat was pastoor Niesten.

Le­vens­les­sen

In een gezin met ouders, broers en zussen,
leer je te delen met elkaar
en verbon­den te zijn met elkaar.
In een tuin­ders­fa­mi­lie
leer je wat aanpakken en door­gaan is.
Dat wat pastoor Niesten
van huis uit had mee­ge­kre­gen
aan men­se­lijke talenten,
met het geloof en de katho­lie­ke praktijk,
is hem zeer ten goede geko­men als pries­ter:
hij was inder­daad een man van ge­meen­schap,
van ver­bon­den­heid.
Zo bouwde hij ook het pa­ro­chie­ge­zin
rond de Apostel­kerk op.
Zelf schreef hij over zijn gezinsach­ter­grond:
“In dank­baar­heid herinner ik me
hoe je le­vens­les­sen kreeg in het gezin
waarin je werd opgevoed.
Veelal stil­zwij­gend
ont­wik­kelde zich een besef
van on­der­scheid van goed en kwaad.
Dat gebeurde binnen het gezin,
in de school en met de kerk”.
Aldus de woor­den van pastoor Niesten.

Naar huis...

Het verdriet van deze dag
is waar­schijn­lijk voor ons
groter dan voor hem .
Hij is naar Huis
en we zijn er eigen­lijk wel zeker van
dat hij bij Onze Lieve Heer
het loon van zijn inzet mag ont­van­gen
en dat hij daar de liefde van het heilig hart van Jezus
ten volle zal ervaren.

Ge­zond­heid

Twee derde van zijn leven
was Henk Niesten hartpatiënt.
Pas gele­den had hij het tegen mij nog
over zijn gou­den jubileum als hartpatiënt.
Hij had daar­mee leren leven.
Toen hij pries­ter werd,
was hij eigen­lijk een afge­keurde leraar,
die zijn pries­ter­le­ven al meteen
met nieuwe aan­slagen op zijn ge­zond­heid begon.
Maar al was zijn ge­zond­heid broos
en deed zijn hart het maar voor een klein percentage ,
dat hart stond open en was werk­zaam
voor meer dan 100% !
Naar het hart van Jezus Christus!
Dat moei­lijk func­tio­ne­rende hart
had hem in z'n leven ver­schil­lende keren
op de rand van de dood gebracht,
ook pas gele­den nog als een voorbode van de dood,
toen ik hem in het zie­ken­huis heb bediend.

Niet verontrust

Pastoor Henk Niesten had geleerd
om zich niet door de onzeker­heid
die zijn hart en ge­zond­heid met zich meebrachten,
te laten bepalen .
Hij bleef vol vuur en apos­to­lische ijver.
Jezus zegt het vandaag in het Evan­ge­lie:
Laat uw hart niet verontrust wor­den!”
Dat is een oproep tot ver­trouwen en overgave
in elke situatie, voor ieder van ons .
Het kan zijn dat ook wij onzeker­heid voelen
over onze ge­zond­heid ,
over een situatie in ons leven,
over de toe­komst of over wat dan ook ,
maar steeds geldt dit woord van Jezus :
“Laat je hart niet verontrust wor­den”.
Probeer het over te geven, altijd.
Ga toe naar het ver­trouwen,
ga naar Hem die je het leven geeft
en elke minuut, elke seconde daar­van
en die ook je toe­komst is .

Toe­ver­trou­wen

Dat heeft pastoor Niesten gedaan.
En die toe­komst vieren we vandaag
nu we hem moeten afstaan
of eigen­lijk veeleer:
nu we hem mogen toe­ver­trou­wen
aan de liefde van het heilig hart van Jezus .
Vanuit de hemel zal hij voor jullie allen bid­den
en ik hoop dat jullie
zijn bescher­ming zullen blijven ervaren
en ook dat u kunt terug­denken
aan woor­den die hij U heeft gezegd,
aan een bemoe­diging die hij U heeft gegeven,
aan een rich­ting die hij U heeft gewezen.

De liefde van Jezus' Hart

Het hoog­feest van het heilig Hart
richt onze gedachten op de liefde van Jezus
die voor ons heeft willen lij­den,
zich voor ons heeft willen offeren,
omdat Hij van ons houdt, van ieder van ons.
Dat was de liefde en de apos­to­lische ijver
die pastoor Henk Niesten bezielde,
die een pries­ter wilde zijn naar Jezus’ hart.
En ik denk dat hij die liefde van Jezus’ hart
in zijn doen en laten heeft uitge­straald
en daar zijn we vandaag dank­baar voor.

De laatste column

Een dag na zijn over­lij­den
verscheen de laatste column die pastoor Niesten
nog voor de Helm had ge­schre­ven,
het pa­ro­chie­blad voor Heems­kerk.
Hij voorvoelde zijn heen­gaan en schreef:
“Heel veel dank aan allen
die ik op deze weg mocht ont­moe­ten.
A Dieu”
Dat betekent: tot bij God!
Want we hopen elkaar weer te zien.

Zo mogen we terug­kij­ken
op een rijk en vervuld leven
en God danken vandaag.

Heer, geef hem de eeuwige rust...