Ritus van het 'Onze Vader' gevierd
Belangrijke stap op de Neocatechumenale Weg
Zaterdagmiddag 15 juni vond in de Sint Bavokerk in Heemstede de ritus plaats van de vernieuwing van de overhandiging van het Onze Vader, een belangrijke "passage" op de weg van het Neocatechumenaat. Voor de feestelijke viering waren gemeenchappen uit Italië, Spanje en Portugal aanwezig.
Een nieuwe stap...
Gemeenschappen van de Neocatechumenale Weg uit Den Haag, Schoonhoven en Haarlem waren toe aan het zetten van deze nieuwe stap, die een bijzonder accent legt op het gebed, de deelname aan het gebed in de gemeenschap en het Gebed des Heren, het Onze Vader. Het team van internationaal verantwoordelijken was voor deze Woordviering aanwezig en stelde zich garant voor de leiders van de gemeenschappen die dat op hun beurt deden voor de broeders en zusters van de gemeenschappen die deze stap gingen zetten: zij getuigden dat die broeders en zusters inderdaad klaar waren voor deze passage.
In het Nederlands!
Voor de vele leden van de gemeenschappen uit Venetië, Spanje en Portugal was er simultaanvertaling. Zij volgden op deze wijze de hele viering en zongen op het einde voor de Nederlandse gemeenschappen, met elkaar het Onze Vader op een mooie en een beetje Oosterse melodie... in het Nederlands! Op de tekstblaadjes van deze zangers zag ik hoe daar die ingewikkelde Nederlandse taal in fonetisch schrift gevangen was om hen te helpen bij de uitspraak.
Het Onze Vader
In de homilie stond ik stil bij de betekenis van het Onze Vader dat ons leert tegen de tijdgeest van het "ik" in te gaan - er staat niet voor niets: Onze Vader -: God is een Vader voor alle mensen. Dit betekent dat wij kind zijn. Het Onze Vader wil in ons dus de geest van het kindschap levend houden. Het eerste deel van het Onze vader is gericht op de verheerlijking van God en het doen van Zijn wil. Ook wat wij vragen in het tweede deel van dit gebed is niet gericht op het "ik"en de "materie". Behalve de allernoodzakelijkste levensbehoefte - ons dagelijks brood -, vragen we om onze redding en verlossing, in het besef dat wij vergeving nodig hebben.
Na de viering was er een gezamenlijke maaltijd op een andere lokatie.
