Gebed en internationale mis in Lourdes

Lourdes is een plaats waar mensen ervaren dat de hemel de aarde raakt. Ik heb er ook twee overle­den pries­ters her­dacht.

Dins­dag 24 sep­tem­ber was een dag waarop vele pelgrims een uitstapje had­den naar de Pyreneeën, naar Bartres of nog andere plaatsen. Zelf ben ik in Lourdes ge­ble­ven.

Voor Oekraïne 

Bij het Maria­beeld van onze lieve vrouw van Lourdes in de onderste basiliek, is een steen aan­ge­bracht waar­mee die kapel aan Oekraïne is gewijd. Ik heb daar bij­zon­der gebe­den voor de vrede in Oekraïne en daar en ook bij de grot voor de vele intenties die mij zijn aan­be­vo­len op deze bede­vaart. Daar heb ik lichtjes o0gestoken voor de intenties die me zijn toe­ver­trouwd. Aan die intenties heb ik ook in het gebed bij­zon­der gedacht.

Twee overle­den pries­ters

De H. Mis heb ik op woens­dag bij­zon­der opgedragen voor de twee pries­ters die in ons bisdom zijn overle­den: pastoor Jacques Hoeve­naars en pastoor Lex Koot. Die laatste was tot voor kort nog heel actief in de H. Maria­paro­chie, vooral in Am­stel­veen en Boven­kerk. We Danken God voor zijn mooie pries­ter­lijk werk en zijn zen­ding als gods­dienst­le­raar voor vele jon­ge­ren. Moge hij nu in de vrede van Gods rijk zijn. Pastoor Hoeve­naars was al geruime tijd met emeritaat. Beide pries­ters zijn door mij her­dacht in de intentie van de inter­na­tio­nale Mis.

Inter­na­tio­nale Mis

Die inter­na­tio­nale Mis was heel bij­zon­der. De onder­grondse Pius X basiliek was vol en er kunnen 25.000 mensen in. De grote Ita­li­aanse bede­vaart was er en een Ita­li­aanse bis­schop, de aarts­bis­schop van Fermo, was hoofd­cele­brant. Een tiental bis­schop­pen en vele tien­tal­len pries­ters (een hon­derdtal?) con­ce­le­breer­den. Pelgrims van onze Bede­vaart zongen in het koor en iemand van ons bespeelde - ik meen - een saxo­foon. Het klonk prach­tig. Een pelgrim was lector en een ander deed een voor­bede. Aan het einde van de Mis gingen we in pro­ces­sie naar de grot waar we het Angelus­ge­bed ( Engel des Heren) hebben gebe­den.

Op bezoek bij de bis­schop

De bis­schop­pen waren ver­vol­gens uit­ge­no­digd bij de bis­schop van Tarbes-Lourdes, Jean-Marc Micas. Een emeritus-kar­di­naal van de Filippijnen was er, nog een bis­schop uit dat land, een Tsje­chische bis­schop en ver­schil­lende Ita­li­aanse bis­schop­pen. Er was tijd voor genoege­lijke gedachten­wis­se­ling en we hebben samen de lunch genoten. Daarna was ik nog net op tijd om de drie pelgrim groepen bij de laatste statie van de korte Kruis­weg toe te spreken en te zegenen. Een andere groep deed de lange Kruis­weg die over bergach­tig terrein gaat, dat is iets voor de gezondsten.

Contact met de pelgrims 

Veel contact met de pelgrims is voor en na de vie­rin­gen, maar ook in de straten van Lourdes waar ik mensen tegen kom, of op een terrasje. Iedere avond schoof ik in een ander hotel voor het avondmaal aan en zo heb ik heel wat groepen gezien, maar er waren zo'n veer­tien hotels dus de uit­daging om e allemaal te bezoeken was wat te groot. Met de groep uit Bergen op Zoom heb ik gezellig gezeten na het avondeten dat ik met de Mensen uit West-Friesland had gegeten.