De nieuwe Encycliek van de paus, een eerste indruk

Over de menselijke en goddelijke liefde van het hart van Jezus

Op 24 ok­to­ber 2024 heeft paus Fran­cis­cus zijn vierde En­cy­cliek ge­pu­bli­ceerd: "Dilexit"nos" (Hij heeft ons liefgehad) over de men­se­lijke en God­de­lijke liefde van het hart van Jezus Christus. Deze prach­tige tekst helpt ons niet alleen om te denken aan de onmete­lijke liefde voor ons van Jezus zelf, maar ook om voor ogen te hou­den hoe be­lang­rijk het is - juist in onze tijd - om te leven en te han­de­len vanuit het hart.

Een offi­cië­le Neder­landse vertaling zal bin­nen­kort be­schik­baar komen. Hier­on­der geven we enkele saillante passages weer van de tekst in een voorlopige vertaling, zodat U een indruk kunt krijgen. De volle­dige tekst is in ver­schil­lende talen be­schik­baar op de web­si­te van het Vati­caan: www.vatican.va

Dilexit Nos - Enkele passages

Het belang van het hart

2. Het symbool van het hart is vaak gebruikt om de liefde van Jezus Christus uit te drukken. Som­mi­gen hebben zich afge­vraagd of dit symbool vandaag de dag nog wel bete­ke­nis heeft. Maar omdat we leven in een tijdperk van op­per­vlak­kig­heid, waarin we krampach­tig van het ene ding naar het andere rennen zon­der echt te weten waarom, en ein­digen als onverza­dig­ba­re consu­menten en slaven van de mechanismen van een markt die zich niet bekommert om de diepere bete­ke­nis van ons leven, moeten we allemaal het belang van het hart heront­dek­ken. [1]

Er is meer dan het verstand...

11. Als we het hart devalueren, devalueren we ook wat het betekent om vanuit het hart te spreken, met het hart te han­de­len, het hart te cultiveren en te genezen. Als we de specifici­teit van het hart niet waar­de­ren, missen we de bood­schappen die het verstand alleen niet kan over­bren­gen; we missen de rijkdom van onze ont­moe­tingen met anderen; we missen poëzie. We verliezen ook de ge­schie­de­nis en ons eigen verle­den uit het oog, omdat onze echte per­soon­lijke ge­schie­de­nis wordt opge­bouwd met het hart. Aan het eind van ons leven zal alleen dat ertoe doen.

Een zaak van het hart...

27. Voor het hart van Jezus, levend en aanwe­zig, groeit onze geest, verlicht door de Geest, in het begrijpen van zijn woor­den en wordt onze wil bewogen om ze in praktijk te brengen. Dit zou ge­mak­ke­lijk op het niveau van een soort zelfverzekerd moralisme kunnen blijven. Het horen en proeven van de Heer, en Hem de eer bewijzen die Hem toe­komt, is echter een zaak van het hart. Alleen het hart is in staat om onze andere krachten en harts­tochten, en onze hele persoon, in een hou­ding van eerbied en liefde­volle ge­hoor­zaam­heid voor de Heer te plaatsen.

Teken van Zijn wezen

48. Toewij­ding aan het hart van Christus is niet de ver­ering van een enkel orgaan los van de Persoon van Jezus. Wat we aanschouwen en aanbid­den is heel Jezus Christus, de mens­ge­wor­den Zoon van God, voor­ge­steld door een beeld dat zijn hart accentueert. Dat hart van vlees wordt gezien als het bevoor­rechte teken van het diepste wezen van de vleesgewor­den Zoon en zijn liefde, zowel god­de­lijk als men­se­lijk. Meer dan enig ander deel van zijn lichaam is het hart van Jezus “het na­tuur­lijke teken en symbool van zijn grenze­loze liefde”.[28].

H. Margaretha Maria Alacoque

119. Onder de heilzame invloed van deze Salesiaanse spiri­tua­li­teit von­den aan het einde van de zeven­tien­de eeuw de gebeur­te­nissen van Paray-le-Monial plaats. De heilige Margaretha Maria Alacoque rappor­teerde een opmer­ke­lijke reeks ver­schij­ningen van Christus tussen eind de­cem­ber 1673 en juni 1675. Fun­da­men­teel hierbij was een liefdes­ver­kla­ring die opviel in de eerste ver­schij­ning. Jezus zei: “Mijn god­de­lijk Hart is zo ont­vlamd van liefde voor de mensen, en voor jou in het bij­zon­der, dat het, niet lan­ger in staat om de vlammen van zijn vurige liefde in zich­zelf te bevatten, ze via jou moet uitstorten en aan hen moet wor­den geopen­baard, om hen te verrijken met zijn kost­ba­re schatten die Ik nu aan jou onthul.” [111]

120. Het relaas van de heilige Margaretha Maria is krach­tig en diep ontroerend: “Hij open­baarde mij de won­de­ren van zijn liefde en de onverklaar­ba­re geheimen van zijn Heilig Hart die hij tot dan toe voor mij verborgen had gehou­den, totdat hij ze voor het eerst voor mij opende, op zo'n treffende en ver­stan­dige manier dat hij mij geen ruimte voor twijfel liet”. [112] In latere ver­schij­ningen werd die troos­ten­de bood­schap herhaald: “Hij open­baarde mij de onuitspreke­lijke won­de­ren van zijn zuivere liefde en tot welke uitersten die hem had gebracht om de mens­heid lief te hebben”. [113]